🌷هوالحکیم
🔻#تفاوت_عرفان_با_تصوف ۲
اصطلاحات مختلف تصوف و تفاوت آن با عرفان:
▫اصطلاح دوم: تصوف در دومین اصطلاح خود به معنای #عرفان_عملی به کار میرود؛ بنیانگذار کبیر انقلاب اسلامی در اطلاقات خود این معنا از تصوف را مدّنظر داشته و میفرمایند:
🔸"صوفیه و عرفا، و #تصوف و #عرفان که کثیراً ما زبانزد ماست، بسا فرق بین موارد استعمال آنها رعایت نمیشود، با اینکه تفاوت هست؛ چون عرفان به علمی گفته میشود که به مراتب احدیت و واحدیت و #تجلیات به گونهای که ذوق عرفانی مقتضی آن است، پرداخته و از اینکه عالم و نظام سلسله موجودات، جمال جمیل مطلق و #ذات باری است بحث مینماید و هر کسی که این علم را بداند به او #عارف گویند.
🔹کسی که این علم را عملی نموده، و آن را از مرتبه عقل به مرتبه قلب آورده و در قلب داخل نموده است، به او #صوفی گویند، مانند علم #اخلاق، و اخلاق عملی که ممکن است کسی علم اخلاق را کاملاً بداند و مفاسد و مصالح اخلاقی را تشریح نماید، ولی خودش تمام اخلاق فاسده را دارا باشد به خلاف کسی که اخلاق علمی را در خود عملی کرده باشد."
✅ ادامه دارد....
📚منبع:عرفان امین،ص ۵۷
☑@etfan_amin |پایگاه عرفان فقاهتی شیعی
🌷 هوالعلیم
🔻 #تفاوت_عرفان_با_تصوف 3️⃣
🔸#عرفان بدون پایبندی به تمام دستورات شرعی ارزشی نداشته و کسی که از مسیری غیر از راه عمل به تعالیم و احکام شریعت قدم درجاده#سلوک_الی_الله میگذارد، باید بداند که پایان مسیر او سراب است و نه اقیانوس بیپایان خداوند متعال.
📄 یکی از محققین دانشمند عرفان معاصر در جمعبندی این بحث میفرماید:
«کسانی که عرفان و #تصوف را به صورت مطلق از هم جدا میکنند، و میگویند: عرفان، امری مثبت و مقبول، و تصوف امری منفی و مردود است و در نتیجه تصوف را در صوفیه انحرافی و مبتذل منحصر میکنند، مخاطبان خود را به اشتباه بزرگی میاندازند. زیرا مخاطبان با رجوع به کتب معتبر عرفان، تعابیر صوفیه، تصوف، صوفی و... را بارها خواهند دید که اهل فنّ آنها را در باره خود و دیگر بزرگان عرفان به کار بردهاند.
صحیح نیست به خاطر #عقاید و رفتارهای فرقههای منحرفی که نام خود را #صوفی یا #درویش گذاشتهاند، مطلق تصوف را ناپسند بدانیم و کتب علمی و مهم آنان را تحت الشعاع قرار داده یا مذمّت کنیم.
بهتر است بگوییم: ما صوفی اصیل داریم و صوفی نما، صوفی اصیل کسی است که در محدوده شرع با عرفان عملی و سیر و سلوک، قدم به قدم به سوی خدا رفته و به قرب حق رسیده است. ولی صوفینما کسی است که در ظاهر، خود را به تصوف چسبانده و در واقع، صوفی نیست و محکوم و مذموم است. مثل اینکه بگوییم: ما شیعه واقعی داریم و شیعه نما، مسلمان واقعی داریم و مسلمان نما، روحانی واقعی داریم و روحانی نما و...
🔹به هرحال جهله صوفیه با رفتارها و گفتارهای خود، مشکل بزرگی برای تصوف اصیل و حقیقی ایجاد کرده و موجب سوء تفاهمهای زیادی شدهاند...
به عبارت دیگر، کسانی که در کنار پذیرش جایگاه فقها و راویان آثار اهلبیت علیهمالسّلام جلساتی دارند و اهل سیر، سلوک، وعظ، نصیحت و ذکرند و پیرو برنامهها و دستورهای#اهلبیت علیهمالسّلام هستند، مورد قبولاند، خواه عنوان و اسم صوفی داشته باشند و خواه نداشته باشند.
طبیعی است که افرادی هم باشند که اصلا رابطهای با اهلبیت علیهمالسّلام، مراجع تقلید و فقها نداشته باشند. اینها خودشان را مستقل و مستغنی از دستورات اهلبیت علیهمالسّلام و مجتهدان اصیل میپندارند، اگر چنین افرادی باشند، چه عنوان صوفی داشته باشند و چه نداشته باشند، محکوم هستند.»
📚 منبع:عرفان امین، ص ۶۰ و ۶۱
☑️ @erfan_amin |پایگاه عرفان شیعی فقاهتی