eitaa logo
پلی به سوی عرفان💫
34 دنبال‌کننده
5 عکس
0 ویدیو
0 فایل
مبانی و مباحث فلسفی وعرفانی
مشاهده در ایتا
دانلود
بسم الله الرحمن الرحیم
عرفان، در لغت به معنای «شناختن» است و در اصطلاح به ادراک خاصی گفته می‌شود که از راه تمرکز بر باطن نفس (نه از راه تجربهٔ حسی و نه از راه تحلیل عقلی) به دست می‌آید و در جریان این سیر و سلوک معمولاً مکاشفاتی حاصل می‌شود که شبیه به «رویا» است و گاهی عیناً از وقایع گذشته یا حال یا آینده حکایت می‌کند.
تو مرا جان و جهانی چه کنم جان و جهان را تو مرا گنج روانی چه کنم سود و زیان را
✳ انسان قرآنی 🔻 هر كسى وظيفه‌اش اين است كه بايد بشود. انسان قرآنى كسى است كه: «لا يَمَسُّهُ إِلَّا الْمُطَهَّرُونَ»(واقعه، ۷۹) حرف مى‌زند پاك، غذا مى‌خورد پاك، مى‌بيند پاك، خيالش طاهر، ذكرش، عقلش، قلمش، امضايش، شهادتش، كسب‌و‌كارش، همه قرآنى است. چون انسان آنچه را مى‌شنود، آنچه را مى‌بيند، همه را مس مى‌كند و انسان قرآنى كسى است كه «لا يَمَسُّهُ إِلَّا الْمُطَهَّرُونَ». 👤 📚 برگرفته از کتاب «گفت‌و‌گو با علامه حسن‌زاده آملی» 📖 ص ۶۵
 ◼️ توصیه های سلوکی 👈 برای اهل معنی خیلی واضح و مسلم است این معنی که سالکان طریقت حضرت حق، مشاهدات توحیدیشان معمولاً 🌱 یا پس از تلاوت قرآن 🌱 یا در حین تلاوت قرآن 🌱 یا در حین توجه و توسل به حضرت سید الشهداء است فرمایشات حضرت استاد طهرانی حفظه الله ۲۸ ذی الحجه ۱۴۴۴
: خداي سبحان روح را منقبض و منبسط مي کند تا از ازدواج ان دو صفاتي در نفس متولد سازد يا اينکه صفات گذشته را تقويت فرمايد. قران کريم در سوره نور مي فرمايد" يقلب الله الليل و النهار " شايد مراد از ليل و نهار قبض و بسط باشد چه اينکه شب قبض نور است و روز بسط نور. خداوند سبحان در هر فريضه اي براي بنده اش تجلي مي کند و امتثال آن ، منجر به قرب فرايض مي شود و بنده با نوافل براي حق تجلي مي کند که آن قرب نوافل است. قرب نوافل نشانه شرح صدر است زيرا حق تعالي در قرآن کريم مي فرمايد" الم نشرح لک صدرک... فاذا فرغت فانصب و الي ربک فرغب". ذکر تطهير قلب است نه تنزيه حق . پس هر ذکري را دعوت کردي آن نوع تجلي و تاثير حق را در خود استمداد کردي خداي سبحان غنيٌ عن العالمين است. تدبر کن تا بهره يابي . خداوند تبارک و تعالي لحظه به لحظه و در تمام مراتب هستي باانسان است گاهي با واسطه بسيار گاهي با واسطه اندک و گاهي بي واسطه. اگر دو نفريد خدا سومين است اگر تنهاييد خدا دومين است. چون " ان الله خلق آدم علي صورته" بحکم" فطرت الله التي فطر الناس عليها" بنابراين " قد عرف نفس فقد عرف ربه". حضرت علامه طباطبايي فرمودند چه بسا يک حرف نابجا که آدم را بيست سال به عقب بر مي گرداند.