eitaa logo
تفاوت اساتید اخلاق و عرفان و اشنایی با عرفان و تصوف
1.9هزار دنبال‌کننده
121 عکس
35 ویدیو
13 فایل
ایدی ادمین کانال : @montazar113113 ⛔️کپی بدون ذکر منبع ، مطالب کانال ، تفاوت اساتید اخلاق و عرفان و اشنایی با عرفان و تصوف ،حرام است.
مشاهده در ایتا
دانلود
🔹تفاوت ذکر در عرفان و اخلاق 🔻نکته ی اول در مورد ذکر ، این هستش که : بدون دستور استاد و فرد متخصص ،به هیچ وجه نباید ذکری رو گفت ، چون فرد با این کار وضعیت روحیش رو خراب میکنه و کار خطرناکیست . در اینترنت و برخی کتب ، نقل قول هایی از برخی بزرگان میشه که مثلا فلانی گفته ، این ذکر رو برای فلان کار بگید ، گفتن این اذکار کاملا اشتباهه ، اساتید و متخصصین، ذکر ها رو با توجه به وضعیت روحی شخص به اون شخص تجویز میکنند و جنبه ی عمومی ندارد اون دستورالعمل. همچنین شخصی که ذکر رو تجویز میکنه ، باید اجازه ی این کار رو داشته باشه و متخصص باشه در این زمینه... 🔻ذکر را استاد عرفان ، با توجه به وضعیت روحی شاگرد ، به اون شخص تجویز میکند ، ولی در وادی اخلاق ، ذکری توسط استاد اخلاق به شاگردان داده نمیشود ، اگر ذکری هم داده بشه ، برخی ذکر های عمومی که در کتب معتبری مثل مفاتیح الجنان اومده و نیاز به اجازه ندارند ، به اونها داده میشود؛ بعضا استاد عرفانی ممکنه قبول کنه که استاد اخلاق یک شخص هم بشه و یکی از اذکار عمومی رو که مثلا در مفاتیح اومده ، مثلا جهت تعدیل غضب در اون شخص بهش تجویز کنه ، اون شاگرد بعد از گرفتن دستور اون ذکر عمومی از استاد ، فکر میکنه که چون ذکری از استاد گرفته ، پس وارد وادی عرفان شده ، در حالی که این یک ذکر عمومی هستش و برای هدف مشخصی به اون شخص داده شده... 🔻نکته ی بعدی در مورد تجویز ذکر توسط اساتید اخلاق این هستش که : برخی اساتید اخلاق با عرفان مخالف هستند و بعضا اطلاعی هم از خواص اذکار ندارند و ممکنه به شاگردانشون برخی اذکاری که عمومی نیستند رو تجویز کنند و با این کار ، وضعیت روحی اون شخص رو به هم بریزند ، برای همین اگر نزد استاد اخلاقی رفتید ، به این مسئله که اون استاد عرفان رو ایا قبول داره یا نه و این که ذکری که میده ایا عمومی هستش و در کتب معتبر اومده یا خیر ، توجه داشته باشید .... @erfanvaakhlagh
5.54M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🔹این کلیپ اموزنده ، مربوط به یکی از افراد غیر متخصصی می باشد که ، خود را استاد عرفان معرفی کرده و به شکلی کاملا غیر تخصصی و غیر اصولی دارند ، به مریدان و شاگردانش دستور ذکر میدهند؛ دوستان بزرگوار مواظب باشید که در دام چنین افرادی گرفتار نشوید... صحبت های ایشان در این کلیپ : هر ذکری که به دلتان نشست را 400 بار در روز بگویید!! "من که نمی تونم برای 4، 5 هزار نفر تک تک دستورالعمل بدهم... دعای مجیر و جوشن صغیر پر است از اسمای الهی. از خدا می خواهیم به حرمت امام رضا (ع) آنچه خواسته خودشان هست به دلتون بشینه...این دو دعا را بخوانید هر اسمی که به دلتون نشست اونو 400 بار در روز بگید!... حالا یک ذکر یا الله، یا شافع، یا فتاح هرچی که به دلتون افتاد!!!" #ذکر @erfanvaakhlagh
🔹ذکر مفید یکى از دوستان ، از شیخ اسدالله طیاره ( از شاگردان برجسته ی سید هاشم حداد ) پرسید: الآن چه ذکرى براى ما مفید است؟ ایشان فرمودند: باید از اهلش سؤال کرد و بعضى هستند که دکان درست کرده‏اند. روزى شخصى ذکرى را به شخص دیگرى آموخته بود و آن شخص در اثر انجام آن ذکر دیوانه شد. این اذکارى که در مفاتیح آمده خوب است. در جایش عمل کنید! و مخصوصاً زیارت عاشورا را بخوانید! @erfanvaakhlagh
2.53M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
💠 آیت الله محمدعلی ناصری دولت‌آبادی : 🔻بدون مشورت و بدون استاد جلو نروید 🔻به صرف خواندن کتاب و عمل به ان نمیشود جلو رفت. وظیفه ی ما چیست؟ @erfanvaakhlagh
🔹خطر حرکت کردن ، بدون استاد ایت الله تحریری: يكى از امور خطرآفرين براى سالك، نحوه‏ ى استفاده از اذكار و برنامه‏ هاى معنوى است كه تنها با توصيه‏ ى استاد آگاه و ورزيده مى‏ توان از آن بهره‏ مند گرديد، چنان كه از استاد بزرگ اخلاق و تربيت، علاّمه طباطبايى ـ رحمه‏ اللّه‏ ـ سؤال شد: علماى اخلاق و اساتيد معرفت، براى تربيت و تهذيب نفوس شاگردان خود در راستاى سير و سلوك، خواندن اذكار و اورادى را به آن‏ها دستور مى‏ دهند، آيا مى‏ شود ديگران هم بدون دستور استاد آن اذكار را به جا آورند؟ ایشان در پاسخ فرمود: خير، نمى‏ شود؛ زيرا خواندن آن اذكار را به تناسب شرايط و حال شاگردان خود به ايشان آموزش مى‏ دهند، ولى همين اذكار و اوراد براى ديگران، مانند نارنجكى در دست آن‏ها است كه ممكن است براى آن‏ها خطر داشته باشد. از ايشان سؤال شد: اگر آن اذكار خطرناك است، پس چگونه استادان به شاگردان خود دستور مى‏ دهند و براى آن‏ها خطر ايجاد نمى‏ كند؟ علاّمه در پاسخ فرمود: «همّ استاد در كنار ذكر، خطر آن را برطرف مى‏ كند.» @seratemostaghim_ir @erfanvaakhlagh
🔴 علت نتیجه نگرفتن از ختومات و اذکار ✍️ چرا بعضی از افراد، ختوم و اذکاری را که در کتابها مییابند، انجام میدهند؛ ولی نتیجه نمیگیرند؟ ⚜️ آیت الله مبشرکاشانی: دلایل متعددی میتواند داشته باشد و موانع اجابت دعا در روایات آمده و ابن فهد حلّی در کتاب «عدة الداعی» آورده است و خلاصه آنچه در روایات آمده یا علماء اخلاق فرموده اند عبارت است از: 🔸 اذکار و اوراد (به خصوص در مسائل سلوکی) به منزله ی دارو هستند که طبیب حاذق به بیماران روحی و به حاجتمندان به تناسب میدهد و به خاطر همین نکته اجازه ی استاد عامل لازم است. همان گونه که مریض و بیمار در امراض جسمانی و ظاهری باید به اجازه ی طبیب و پزشک مخصوص خود از دارو استفاده نماید وگرنه داروها، برای سلامتی اش مفید نخواهدبود. 🔸 داشتن معایب نفسانی و رذائل اخلاقی از عوامل دیگر به نتیجه نرسیدن در ختومات و اذکار است. پس سالک الی اللّٰه باید تطهیر درون کند. 🔸باید رعایت شرایط کند و دعا و ذکر را به عددی که گفته شده بگوید و شرایط طهارت و رو به قبله بودن و عدم تکلم با غیر هنگام ذکر و جمعیّت حواس و سایر شرایط رعایت شود. 🔸 یکی از مهمترین عوامل به نتیجه نرسیدن در اربعینیات و ختومات، انجام گناه است، پس گناه به منزله ی سم مهلکی است که اثر و برکات ختومات و اذکار را به باد میدهد؛ از این رو بر سالک الی اللّٰه، مراقبه و محاسبه ی قوی و دائمی، فرض است. 🔸 باید با قطع و یقین به اجابت، مشغول دعا شود و با حسن ظنّ به لطف بی کران الهی، حاجت خود را مسألت نماید و تردید در اجابت دعا نداشته باشد. 🔸 باید با زبانی دعا کند که گناه نکرده باشد لهذا باید قبل از دعا کردن به ذکر استغفار مشغول شود تا زبان و قلب و نفس او تطهیر شود و نیز باید قدری صلوات بفرستد تا به برکت محمد و آل محمد صلوات اللّٰه علیهم اجمعین دعایش مستجاب گردد. 🔸حق الناس نباید به گردن دعاکننده و ذاکر باشد و در مکان غصبی دعا نکند وگرنه دعایش مستجاب نمیشود. 🔸 شکم او باید خالی از مال حرام باشد. 🔸هنگام دعا با حال تذلّل دعا کند و خاضع و خاشع باشد. 🔸در حوائج و نیل به مقاصد، امید به خلق خدا نداشته باشد و فقط به لطف خدا امیدوار باشد. 🔸 باید مقرّبین یعنی محمّد و آل محمّد صلوات اللّٰه علیهم اجمعین را واسطه قرار دهد و خدا را به حق آنان قسم دهد تا دعایش مستجاب گردد. 🔸باید با لسان صدق دعا کند یعنی با زبان صدق و صداقت از خدا حاجت بخواهد و وقتی میگوید: «إیّاکَ نَعبُدُ وَ إیّاکَ نَستَعین» به حقیقت خدا را پرستش کند و فقط از او مسألت نماید. روزی شخصی خدمت آیت اللّه بهاءالدینی رسید. حضرت آقا از او پرسید: کجا بودی؟ گفت: مسجد جمکران. آقای بهاء الدینی در قالب مزاح پرسید: آیا رفته بودی دویست مرتبه به خدا دروغ بگویی؟ یعنی دویست مرتبه بگویی: «إیّاکَ نَعبُدُ وَ إیّاکَ نَستَعین» یعنی فقط تو را میپرستیم و فقط از تو کمک و استعانت میخواهم در حالی که اطاعت غیر خدا میکنید و از غیر خدا استعانت میخواهید. @mobasherkashani @erfanvaakhlagh
🔹طرق و سیرهٔ اساتید تمام راه‌ها استاد می‌خواهد و بدون استاد نمی‌شود راه را طی کرد. 🔻انواع مکاتب عرفانی : یک عده از اساتید، راه فکر را در پیش می‌گیرند مثل آقای بهاءالدینی که می‌گفت: ۴ سال فکر کردم تا دری به روی ما باز شد بعضی اساتید رشته‌شان فقط ذکر است. بعضی اساتید رشته‌شان محبت است و فقط از عشق خدا و محبت ائمه و امام زمان دم می‌زنند و در فکر و ذکر تخصصی ندارند. بعضی اساتید راهشان معرفت است و دنبال معرفت نفس و معرفت خداوند متعال هستند و در دیگر مسائل وارد نمی‌شوند. بعضی دیگر اهل صلح و صفا و مسائل اخلاقی می‌باشند. آقای رضوی هندی شاگرد آقای قاضی سیره‌ای خاص داشت، مثلاً برای سلامتی امام زمان گوسفند قربانی می‌کرد و حالت خاص خودش را داشت و در ذکر و فکر و پرورش شاگرد نبود. آقای کشمیری خیلی‌ها را دیده بود حتی مرتاضین هند. ایشان ۷۰۰۰ توحید، ۴۰ هزار الله و … را خوانده و خیلی زحمت می‌کشید. در معاصرین کسی را که همانند آقای کشمیری ذکر بگوید، ندیدم. آدم‌شناسی ایشان خیلی قوی بود و نسبت به نقل‌ها و خواب‌ها خیلی دیرباور بود. بعضی اساتید، شاگرد خاصی نداشته و قبل از درس فقط صحبت می‌کردند و همه نوع سخن از هر وادی که می‌شد نقل می‌کردند. سیره آقای کشمیری بر این بود که: «هر چه استاد طریق گفت به همان اندازه ذکر گفت و از پیش خود و با خواندن از کتابی، نباید اذکار را گفت… و می‌فرمودند نباید از دستور استاد، بیشتر (ذکر) گفت و تجاوز کرد.» 📚استاد طریق ✍️ فاطمه زین العابدین پور ( تحت اشراف استاد سید علی اکبر صداقت از شاگردان ایت الله کشمیری ) @erfanvaakhlagh
🔹نیت ذاکر از آن­جایی که هر ذکری دارای آثار گوناگونی است، لذا آثار تابع نیّت ذاکر می­باشد. مثلاً یکی « یا ودود » به قصد محبت خداوند می­خواند، یکی به قصد محبوب شدن نزد خلق، اگر چه « ودود » دارای آثار دیگری هم هست. پس آثار به نیّت ذاکر مربوط است. اگر آثار دیده نشود این عدم استجابت مربوط به معطی حکیم است که صلاح بنده را نمی­بیند یا وقتش نرسیده با اصلاً استعداد ندارد. مرحوم حاج مستور شیرازی استاد ذکر آیت الحق سید عبدالکریم کشمیری به کسی که نزدش برای ذکر آمده بود فرمود:« بگو یا ماست یا چغندر » یعنی تو به درد این کار نمی­خوری. اگر هم بگویی، برای تو ثمرة ناچیز خواهد داشت. 📚مقامات معنوی؛ مقام ذاکرین ✍️ حاج سید علی اکبر صداقت از تلامذه آیت الله کشمیری @erfanvaakhlagh
🔹توصیه های ایت الله کشمیری در مورد علوم غریبه ؛ و مضرات اذکار و اورادی که بدون اذن استاد استفاده می شوند... 🔻 حاج سید علی اکبر صداقت از تلامذه آیت الله کشمیری : آن طور كه ما از گذشته سلوكى استاد ( ایت الله کشمیری ) باخبر شديم ، بعضى راه‏ها را رفته بودند و آثار آنها را مى ‏دانستند و چشيده بودند، و آنچه متضرّر شده و يا منفعت خاص و عام برده بودند را در كيسه تجربياتشان داشتند. از چيزى كه ما را نهى مى ‏كردند از تسخيرات و طلسمات كه در علوم غريبه مسطور است و قضيه‏ اى هم در اين‏باره داشتند كه لزومى به نوشتن آن نيست و ايشان امر به تهذيب و سلوك معرفتى و مجاهدت مى ‏كردند. استاد از كارهايى كه جنبه تسخيرات داشت، نهى نموده و تجربه خويش را بازگو مى ‏كرد و اعتقاد داشت كه اذكار و اوراد بايد با اجازه استاد باشد. دستورى از يكى از اساتيد (سيّد افضل حسين هندى، يا حاج مستور آقا شيرازى) گرفت و انجام داد؛ لكن شرط آخرش حضور استاد بود. جناب آقاى كشميرى در زمانى كه استادش (سفرى رفته بود يا مانع ديگرى داشت كه) نبود، به جهت شجاعت و جوانی در زيرزمين خانه مشغول به آن دستور مى ‏شود، وليكن حالتى غير عادى بر او مستولى مى ‏شود. انگار ضربه‏ اى مى‏ خورد و بيهوش مى ‏شود و دو يا سه روز حالشان خوب نبوده است. استادشان اين قضيه را متوجه مى‏ شود و كارهايى انجام مى‏ دهد كه حالشان خوب شود. حضرت استاد ( ایت الله کشمیری ) فرمود: «اثرات آن فشار و ضربه گاهى اوقات در سرم پديدار مى ‏شود». از ایت الله کشمیری سوال کردم : افرادى كه تمام عمر در علوم غريبه مانند رمل و آفاق و سحر و زُبر و بيّنات و امثال اينها كار مى‏ كنند، آيا فوق ‏العادگى معنوى هم دارند؟ پاسخ : تقوا مؤثر در فوق ‏العادگى است، و آنهايى كه هَمّ‏شان صرف اين علوم مى‏ شود، معمولاً در زندگى به گرفتارى ‏هائى مبتلا مى‏ شوند . منبع : t.me/erfan_keshmiri @erfanvaakhlagh
🔹تفاوت روش سلوکی و عرفانی و طی طریق اساتید عرفان 🔻انواع مکاتب عرفانی : سوال: روش سلوکی و عرفانی و طی طریق حضرات آیات کشمیری، بهاءالدینی، آقافخر تهرانی و شیخ جعفر مجتهدی چه تفاوت‌هایی با هم داشت؟ آیا مشترکاتی هم داشتند؟ ⚜️آیت الله مبشر کاشانی : ما روی شخصیت‌های بزرگ نمی‌توانیم قضاوت کنیم اما از نظر سلوکی، آیت الله کشمیری بیشتر در راه ذکر بود و از راه ذکر به مقامات می‌رسید. آیت الله بهاءالدینی از راه تفکر، به انضمام این نکته که همه اهل سلوک در یک چیز مشترک بودند و آن تهذیب نفس است و این زیربناست و بدون آن تکامل محقق نمی‌شود. پس از آنکه تهذیب نفس را اصل قرار دادند بعد می‌گویند حالا که شالوده‌ی ساختمان ریخته شد (که همان تهذیب نفس است) حالا بر این نفس چه چیزی بار کنیم؟ از چه راهی نفس را تقویت کنیم و حرکت دهیم و از کدام جاده برویم؟ از راه ذکر؟ تفکر؟ یا قرائت و تدبر در قرآن؟ مثلا علامه طباطبایی معتقد بودند که با تدبر در قرآن، سالک زودتر به مقصد می‌رسد. آیت الله کشمیری همانند بعضی از بزرگان سلوک به راه ذکر و آیت الله بهاءالدینی به تفکر در توحید اهتمام داشتند. خود بنده یک شب تا صبح با آیت الله بهاءالدینی در کاشان با هم بودیم و بحث‌های معنوی داشتیم، دیدم که ایشان کمتر به نماز مشغول است و بیشتر در حال تفکر هستند، رو به قبله می‌نشست و به توحید فکر میکرد. مرحوم حاج آقا فخر تهرانی از راه توسل به اهل بیت و مرحوم شیخ جعفر مجتهدی خدمت به خلق و فقرا و مستضعفین اهمیت می‌دادند و میفرمودند: « که این راه اقوی از راه‌های دیگر است». البته نه اینکه راه‌های دیگر را نرفته باشند، بلکه به این راه بیشتر اهمیت می‌دادند و میفرمودند: « که هرگاه سالک، کاردی را، که به استخوان یک مومن و مسلمان رسیده، بیرون آورد و مشکلش را حل نماید، از چهل سال ریاضت، سالک را زودتر به مقصد می‌رساند. خیلی عجیب است مرحوم حاج آقا فخر تهرانی همین راه را به انضمام توسل به اهل بیت طی کرده بودند و خیلی متوسل می‌شد. و می‌فرمود: توسل به اهل بیت بخصوص سیدالشهدا «اقرب الطرق الی الله» میباشد که زودتر و سریعتر انسان را به خدا می‌رساند. البته حضرات آیات بهاءالدینی و کشمیری در اموری نیز با یکدیگر مشترک بودند. 📚این شرح بی‌نهایت @erfanvaakhlagh