سہ سالۍ بود ڪہ مارا نمڪ گیر تر از همیشہ ڪردے دیوانہ ترماݧ ڪردے

یا‌حَضرَت ِ‌حَق... خیال ڪڹ الاݧ ڪربلایۍ(: #رزق‌معنوے #جاماندهـ #شہیدزادہ @Shahidzadeh

+°قراره با پاے خیالموݧ برسیم ڪربلا ...

نمیگویم امسال علمدار ِ باوفایت بی‌وفایۍ ڪرد و بہ عہدے ڪہ با ما بستہ بود وفا نڪرد نہ! مݧ ڪہ باشم بہ حضرت ِ سقاے حرم توهیݧ ڪنم؛ "ما" بۍلیاقٺ بودیم ڪہ توفیق نداشتیم امسال در ڪربلایٺ حضور داشتہ باشیم ...

حالا قدم بہ قدم همراهـ مݧ باش

با اتوبوس، ماشیݧ شخصۍ، قطار، هواپیما ... هرجورے بودهـ و تونستۍ خودتو رسوندے بہ نجف

از ڪوچہ هاے تنگ نجف رد میشۍ: سیم‌هاے درهم و برهم پیچیدهـ بہم؛ بوے قیمہ نجفۍ؛ صداے همهمہ ے دستفروشاݧ ِ عرب . . .

وقتۍ میرسۍ جلوے حرم، ناخودآگاهـ دسٺ روے سینہ میذارے و میگۍ: السلام علیڪ یا ابانا یا امیر المومین ...

فرصت زیارت نیست و از نجف، خاطره‌ے ڪفش هاے تلنبار شده روے هم و ڪوچہ ها و وادےالسلام رو توے ذهنت ثبت میڪنی

زیر لب زمزمہ میڪنۍ:

+°پشٺ ِ سر مرقد مولا روبہ رو جادهـ و صحرا ...

اولین ستوݧ ڪہ جلوے چشمٺ پدیدار میشہ، باور میڪنۍ ڪہ امسالم آقا تورو طلبید و قراره براش نوڪرے ڪنۍ

توے راهـ همہ جور آدم میبینۍ مسیحی، شیعه، سنی ...

اما مدام چشم میچرخونۍ تا شاید امام زمانت رو میون اینہمہ جمعیٺ ببینۍ ...

+°میسوزم ٺو آتیش ِ غمت اے آقا عمود ِ چندمی ؟!

بیݧ صداهاے ماے بارد تشنگۍ و خستگۍ رو فراموش میڪنۍ

بہ چشم هاے ملتمس یڪ ڪودڪ عراقۍ توجہ میڪنۍ و تا موڪب ڪوچڪشان همراهـ او میشوے

دخترڪ در پوست خود نمۍگنجد و فریاد زنان مادرش را صدا میڪند

و انگار خود ِ حضرت ِ مادر اسٺ ڪہ بہ تو خوش آمد میگوید!

اندڪ استراحتۍ میڪنۍ و باز راهـ می‌افتۍ

از شوق ِ رسیدݧ بہ ڪربلا، تاول هاے روے پا و آفتاب سوختگۍ هاے روے صورتت را فراموش میڪنۍ

در دلت غوغایی عجیب برپاست ڪہ واقعا مݧ ڪربلایی شدم؟!

+°مگر میشود باور ِ مݧ؟!

و باز هم بہ رفتݧ ادامہ میدهۍ و سعۍ میڪنۍ همه‌ے صحنہ هارا در ذهنت ثبت ڪنی . . .

ڪم ڪم بہ ڪربلا نزدیڪ میشۍ و خستگۍات بیشتر شده

اندر پریشانۍهایٺ دست و پا میزنی ...

+°پریشونہ حالم فداے سرت ...

تڪ تڪ عمود هارو مۍشمرے تا میرسۍ به عمود ۱۴۰۷

^_همہ ے خستگۍ و دردهایت اشڪ میشود و روے صورتت میریزد !¡

صداے هله بزوار أبوسجاد آرامت میڪند