یاحَضرَت ِحَق...
• 🌹🍃 •
حاجی
بین خودمون بمونهآ
ولی بعد پرواز شما، دیگه هیچی مثل قبل نشد...💔✨
#علمداررهبرم
#حاجقاسم
#شہیدزادہ
@Shahidzadeh
یاحَضرَت ِحَق...
...☘🌹🌙...
•خرمشهر•
شقایقےخونرنگاست؛
ڪهداغجنگبرسینهدارد
داغشهادت...!
-آقاسیدمرتضیآوینے|•
#خرمشهرهادرپیشاست
#شہیدزادہ
@Shahidzadeh
یاحَضرَت ِحَق...
وَنداآمد :خرمشھر،ࢪاخداآزادکرد ...
"منوشماکارهاۍنیستیم؛دستقدرتالھۍ است !"
-سیدنٖاالخامنہاۍ
#رهبرانہ
#خرمشهرهادرپیشاست
#شہیدزادہ
@Shahidzadeh
یاحَضرَت ِحَق...
...🌈♥️✨🌱...
بخشید و چه خوب غرقِ تغییر شدم
مانند حصیرِ کهنه تعمیر شدم
دل کندنم از ماه خدا دشوار است
بسکه سرِ این سفره نمک گیر شدم!
#بہوقٺشـعـر
#ماهمہمانےخدا 🌙
#شہیدزادہ
@Shahidzadeh
1_70434828.mp3
7.69M
یاحَضرَت ِحَق...
الوداعماهبندگی🌙
وداع بسیار زیباباماه مبارڪ رمضان
#بانواےاستادمیرزامحمدے
#ماهمہمانےخدا 🌙
#شہیدزادہ
@Shahidzadeh
یاحَضرَت ِحَق...
....🌈♥️✨🌱....
مـا روزه دار هـا هـمـه یــاد لــب تــوایم
ای تشنه لب تر از همهی تشنه ها حسین
#اربابدلتنگیهایم
#حسیــݩ
#بہوقٺشـعـر
#شہیدزادہ
@Shahidzadeh
اِࢪیحا(:
یاحَضرَت ِحَق... ....🌈♥️✨🌱.... مـا روزه دار هـا هـمـه یــاد لــب تــوایم ای تشنه لب تر از همه
آخریݩ روز ِ تشنگےهاموݩ...
یاحسیــݩ
یا حَضرَتِ حَق...
《داشتنِ چیزی برای گفتن و نبودنِ کسی برای شنیدن
خیلی وحشتناک است.
اوج بیکسیست.》
#کتاب📚
#جنگجوۍعشق
#نویسنده🖋
#گلنندویلملتن
#شہیدزاده
@Shahidzadeh
یا حَضرَتِ حَق...
[🌈💚❤️🧡💛💙💜🌈]
خــدایا...
زیر آسمان تو
چه آزادانه میگردیم
دلمان قرص است
تـــــــــو...
هوای ما را داری
دلمان نمیخواهد آنی شویم
که تو آنی رهایمان کنی...!
#جرعہاےمناجاٺ
#خدایا
#آخرینروز
#شہیدزاده
@Shahudzadeh
یاحَضرَت ِحَق...
میخواهمبهشیرینیعیدِفطریفکرکنم؛
کهازراھرسیدهایونمازشراقامتبستهای🌿(:
#عیدسعیدفطرمبارک
#شہیدزادہ
@Shahidzadeh
یا حَضرَتِ حَق...
ــــــــــــ🌈🦋🌈ــــــــــــ
دلہا همہ بہاران شد از شمیم باراݩ
مہ رخ نموده امشب در عید روزه داراݩ
هر ڪس ڪہ در دعایش یادۍ ڪند ز یاراݩ
شیریݩ تر از عسل باد ڪامش روزگاراݩ...
ـــــــــــ🌈🦋🌈ــــــــــــ
#عیدسعیدفطرمبارک
#بہوقٺشعر
#شہیدزاده
@Shahidzadeh
یاحَضرَت ِحَق...
من سؤالی زِ مراجع و فقیهان زمانم دارم
آنکه در قلب من است؛
فطریه اش هم به من است؟🙃 ...
❤️❤️❤️
#عیدسعیدفطرمبارک
#دردݪمن🙈
#شہیدزادہ
@Shahidzadeh
یاحَضرَت ِحَق...
🦋🌙●•
➕دَمِ افطار براے خدا ناز ڪن
از لفظ عربۍ •دِلال• هم استفاده ڪن
دمِ افطار خرما رو ببر دم دهنت،
نخور،بیار پایین، بگو: خدا واسھ تو
روزھ گرفتما..^-^🌼🌱
حاجتمو بدھ تا افطار کنم!
خلاصھ کھ ناز ڪن واسھ خدا..(:🔗
#اخرینافطارهامسالههمگذشت....
✿ฺ..
💜 ↷''✿
#شہیدزادہ
@Shahidzadeh
یاحَضرَت ِحَق...
...🌈✨🌱...
رمضاݩ میگذرد با همہ زیبایـےها...
#حسیــݩ
#بہوقٺشـعـر
#شہیدزادہ
@Shahidzadeh
یاحَضرَت ِحَق...
...🌈✨🌱...
یادمه حاج اقا پناهیان تو یکی از سخنرانی هاشون گفتن که توی ماه رمضون وقتی که تشنت شد وایسا روبه کربلاش بگو حسین جان(ع)تشنمه...خیلی ثواب داره...
+اینم واسه روز اخرش:)
#اربابدلتنگیهایم
#حسیــݩ
#شہیدزادہ
@Shahidzadeh
یاحَضرَت ِحَق...
میدونی چرا روزه گرفتن تو عیدفطر حرامه؟!🧐
اگه حرام نبود هممون روزه می گرفتیم😎 دلمون نمی اومد آخه!!!
به سناریویِ خدا وبنده توجه کنید!👇🏻👇🏻👇🏻
_آخدا حالا که نمی خوای بزاری من روزه بگیرم😢ینی از رحمتت دورم میکنی؟!سفره رو جم میکنی؟😣
حالا دیگه ولم میکنی مثه گوسفندا 🐏 و اسبا 🐴 هرچی خواستم بخورم و هرجا خواستم بچرم؟!🌿دیگه فرقی نداشته باشم؟!🤭
+نه...نه بنده ی ِ من !
ناراحت نباش!
بازم می بخشمت ... اصن بیشتر می بخشمت ! (به خاطر ِ همین خدا در روز ِ عید ِ فطر به اندازه ی ِ کل ِ ماه ِ رمضون می بخشه!)
اصن من بهت می گم بخور !دستور میدم !(در روز ِ عید ِ فطر خوردن ِ خرما مستحبه )
تو هنوزم مشمول ِ رحمت منی !بنده جانم!
🙃🍃
پ.ن:خدا رو می بینی چقد نگران ِ دل ِ ماست !😇
#عیدتونمبارک
#خداےخوبمن
#شہیدزادہ
@Shahidzadeh
یاحَضرَت ِحَق
میگفت:
"سر نماز مثل حرم امام رضاست،"
کفشاتو میدۍ به کفشداری تا برۍ
#زیارت،
بدونِ فکرِ کفش، برۍ دیدار!
[فَاخلَع نَعلَیک]
سر نماز کفشاتو یعنی
#غصههاۍ دنیاتو از ذهنت دربیار بده به
#خدا♥️، فقط دیــــدار!
بعد از نماز میبینی خدا کفشاتو واکس
زده بهت تحویل داده!
✓•°|پِیٰامِمَعْنَوی|°•✓
✓•°|اُسْتٰادْپَنٰاهٓیٰانْ|°•✓
#ڪݪاماسٺاد
#شہیدزادہ
@Shahidzadeh
یاحَضرَت ِحَق...
✓•°|پِیٰامِمَعْنَوی|°•✓
✓•°|اُسْتٰادْپَنٰاهٓیٰانْ|°•✓
#ڪݪاماسٺاد
#شہیدزادہ
@Shahidzadeh
یاحَضرَت ِحَق...
امروز قراره بهتون ویژه عیدی بدیم😍🤗
با ۵ قسمت از رمان جذابمون...😉
#رنج_مقدس
#نرجس_شکوریان_فرد
#بہشیرینےڪتاب
#شہیدزادہ
@Shahidzadeh
یاحَضرَت ِحَق...
#رنج_مقدس
#قسمت_پنجاه_ام
تصميم مسعود را هنوز چندان باور نکرده ام. برخورد علی را هم درک نکرده ام. با مديريت پدر فعلاً دنيای خانه آرام است. فقط دوست دارم بدانم که چرا با مسعود وارد گفت و گو نشد و از کنار کارش با سکوت گذشت. مسعود پيام زده و احوال خانه را پرسيده است. درست برداشت کنم يعنی حال علي را می خواهد بداند. می نويسم:
- «علی آرام است. فقط همين. دلم مشهد می خواهد مسعود. شيخ بهايی را.»
- «چرا شيخ بهايی؟»
- «چون تو می خواهی مثل شيخ بهایی بشوی.»
علامت سؤال می فرستد.
تماس بگيرم، راحت ترم. قطع می کند و می نويسد:
- «سر کلاسم نمی تونم حرف بزنم.»
پس هنوز رو به راه نشده است که سر کلاس به پيام پناه آورده است. می نويسم:
- «بلدی با هنر مهندسی ات، حمامی عمومی بسازی که آب خزينه اش برای چند ده نفر گرم باشد، آن هم فقط با آتش يک شمع؟»
- «معمای سخت تر از اين بلد نيستی؟»
- «يا ساختمانی بسازی از گل و آجر که مقابل زلزله هفت ريشتری طاقت بياورد؟»
- «ليلا! اينقدر تيزهوش نيستم. اصلاً مگر می شود بچّه؟»
- «با علم امروز آن ور آبی ها نه! اما با علم شيخ بهايی می شد. حمامش را انگليسی ها آمدند که از معمارياش سر در بياورند، خراب کردند، نه ياد
گرفتند و نه توانستند دوباره مثل اولش بسازند. منار جنبان اصفهان هم هست. حتما برو ببين با خشت و گل است. چه تکانی می خورد و در اين چند صد سال خراب نشده است.»
طول می کشد تا جواب دهد:
- «منظور؟»
اين يعنی کمی گيج و عصبی شده است. برايش شکلک بوس می فرستم و بعد از مکثی می نويسم:
- «علمی که آن ور آب، پُز آن را می دهد، ريشه اش را از ما گرفته اند. مسعود جان! تو وضعيت کشور خودمان را می دانی. پدرش را دارند درمی
آورند. فصل رنگ نيست. دنگ و فنگ زندگی نبايد از مقابله جنگی غافلت کند. چرا تو شيخ بهايی نشوی. آن سعيد هم خوارزمی؟»
شکلک های درهم می فرستد.
پدر دارد صدايم می کند برای غذا. آخرين پيام را تندتند تايپ می کنم.
- «الگوريتمی را که در کتاب رياضی می خوانديم يادت هست؟ الخوارزمی بوده، نامردها به نام خودشان تغيير دادند. صفر و يک کامپيوتر هم کار بچه های خودمان است. دلت بسوزد، فسنجان داريم شيخ بهايی جان! سلام خوارزمی را هم برسان.»
تا برسم مادر سفره را انداخته و همه منتظر من هستند. پدر می گويد:
- چرا راه دور بريم. دخترای فاميلمون هستن ديگه.
مادر دارد خورشت را می کشد و پدر برنج را. علي می گويد:
- اِ پدر من، شما امروز جز سر و سامان دادن زندگی من بحث ديگه ای نداريد؟
- آخر تو الآن بايد دو تا بچه داشته باشی؛ اما هنوز اجازه ندادی يه خواستگاری برات بريم. من هم اشتباه کردم قبول کردم درست تموم بشه،
سربازی بری، سر کار بری، مگه زن می گرفتی اينا انجام نمی شد؟ الآن سعيد و مسعود بيست سالشونه و من نمی خوام بذارم مثل تو عمرشون تلف بشه.
می گويم:
- مديونی اگر قانع شده باشی.
پدر می خندد. علی بشقاب را جلوتر می کشد و ابرويی بالا می اندازد:
- حالا بذاريد اين غذا از گلوم پايين بره.
مادر بشقاب علی را برمی دارد. قاشق و چنگال علی در هوا ميماند و چشمش رد بشقاب می رود.
- اصلاً به من چه برای تو خرس گنده غذا بپزم. برو به زنت بگو.
#بہشیرینےڪتاب
#شہیدزادہ
@Shahidzadeh
یاحَضرَت ِحَق...
#رنج_مقدس
#قسمت_پنجاه_و_یکم
پدر هم به خنده می افتد. امروز حالت چهره پدر و کارها و حرف های مادر با هميشه فرق کرده است. علی نگاهی دور می چرخاند و می گويد:
- زن می گيرم. به جان خودم زن می گيرم. فقط الآن بذاريد غذامو بخورم.
مادر بشقاب را که مقابلش می گذارد، تند تند شروع به خوردن می کند:
- تا بشقاب رو برنداشتيد بخورم. بعد يه خاکی به سرم می ريزم.
پدر قاشق علی را در هوا می گيرد. می گويد:
- ديگه چيه؟ الآن دقيقاً مشکل چيه؟
پدر قاشق را همی نطوری در هوا نگه می دارد و می گويد:
- بگو کسی مد نظرت هست یا نه؟
- می گم، به جان خودم می گم. بذاريد اين غذا رو بخورم. لال شم اگه نگم.
لبخند شيطنت آميزی می زند و چشمکی که فکر می کند مادر را خام کرده.
- الآن من بايد چيکار کنم تا شما راضی بشی؟ باور کنيد هيچ موردی توی ذهنم نيست.
- مديونی اگه يه کم خجالت بکشی!
علی چشم غره می رود. محل نمی دهم:
- کلا کسی مد نظرت نيست يا اسم ببريم شايد؟
خيز برمی دارد سمتم. جيغی می زنم و فرار می کنم. پدر دستش را می گيرد:
- پسر جان! الآن دقيقاً ما چه جوری شما رو به دخترای مردم معرفی کنيم؟
از آن عقب می گويم:
- بگيد يه وقت خدای نکرده فکر نکنيد پسرم مثل توپ صد و بيست می مونه. فقط بايد خيز سه ثانيه بلد باشيد. اگر پدرتون در دسترس نباشه
حتماً فاتحه تون خونده ست.
- خواهرت رو بايد با خودمون ببريم.
علی بلند می شود:
- من که زن نمی خوام، اما اگر زور و اجباره، خودتون يکی رو پيدا کنيد. فقط من کلی شرط و شروط دارم ديگه.
دستش را تکان می دهد به معنای خداحافظی. قبل از اينکه وارد اتاقش بشود مادر می گويد:
- پس شما هم وسايل مورد نيازت رو جمع کن. چادر مسافرتی هم توی انبار هست.
علی تکيه به ديوار می دهد و صدايش را کشدار می کند و می گويد:
- مامان من، مامان خوب من، عزيز دلم.
مادر برمی گردد سمتش و می گويد:
- اصلاً کوتاه آمدن در کار نيست. ديگه خيلی داری بی هدف زندگی ميکنی. همه چيز که درس و کار نيست. آدم نصفه نيمه ای الآن تو.
علی حرف دارد اما نمی زند، حالا سرش را به ديوار تکيه می دهد. دلم برايش می سوزد. آرام می گويد:
- جداً کسی مد نظرم نيست، اما اگر هم می خواهيد کسی را انتخاب کنيد... هوووف... خيلی دقت کنيد. تمام زندگی و افکار و اهدافم را نترکاند.
من حوصله دعوا و درگيری و توقع و اين مسخره بازی ها رو ندارم.
دلم می خواهد همراهش بروم و بپرسم قصه دفترت حقيقت دارد يا تنها يک داستان است؟ اصلاً ربطی به خودت دارد يا نه؟ می رود داخل اتاق و
در را می بندد. توی ذهنم مرور می کنم که چه کسی روحيه اش با علی جور است و می توانند يک زندگی شيرين با هم داشته باشند؟
مادر افکارم را پاره می کند و می گويد:
- ليلا! دختر آقای سرمدی هست، همون که چند بار خونه آقای عظيمی ديديمش.
- به نظر من دختر نوبريه مامان. متفاوت از همه دخترايی که دور و برمون اند، فقط اگه علی لياقتش رو داشته باشه. بيچاره حيف نشه.
ابرو در هم می کشد و با غيظ نگاهم می کند. می خندم.
- آی آی مامان خانم! طرف بچه تو نگير.
اما ريحانه، همراه خوبی برای علی می شود.
#بہشیرینےڪتاب
#شہیدزادہ
@Shahidzadeh
یاحَضرَت ِحَق...
#رنج_مقدس
#قسمت_پنجاه_و_دوم
همراهی های پدر، تمام سعی اش بود تا فاصله ها از بين برود. امروز هم اصرار دارد من برای خريد همراهش بروم. علی هم می آيد.
خوشحال می شوم که تنها نيستم. پدر نمی رود برای خريد. می پيچد به سمتی ديگر و کنار پارکی می ايستد. با تعجب می پرسم:
- چيزی شده؟ چرا اينجا؟
- هوا خيلی خوبه، کمی قدم بزنيم. چند کلمه هم حرف دارم.
علی مقابل من و پدر نشسته است. آمده ايم که چه کنيم؟ لحظه های گنگ را دوست ندارم. سکوت زود می شکند:
- خواهری! شايد من نبايد دخالت کنم، اما...
نفسش را به سختی بيرون ميدهد. پدر از سکوت پارک دست نمی کشد. علی هر چه قدر نگاهش می کند فايده ندارد. ادامه می دهد:
- من در نبود تو چيزهايی ديدم که شايد اينکه تا حالا نگفتم اشتباه بوده. هرچند الآن ديره، اما لازمه که بدونی...
دوباره مکث می کند. پدر نمی گذارد علی ادامه دهد.
- ليلاجان، سخت ترين کار تو عالم رفع اتهامه. مخصوصاً اگر حرفی که درباره ات می زنند صد درصد غلط باشه. بايد خيلی تلاش کنی تا رفع اتهام
کنی. تازه بعدش متوجه می شی که ذهن هايی که نسبت به تو خراب شده اند همان طور خراب باقی می ماند. باور کن که جدايی بين ما، دل بخواه من نبود. وقتی حال مادرت خوب شد، دکتر گفت: بايد صبر کنی تا بدنش به حالت طبيعی برگرده و نبايد بهش فشار بياد. اما باز هم من گفتم خودم از ليلا مراقبت می کنم. يک ساله شده بودی که مأموريتی بهم خورد. گفتم می رم وقتی برگشتم ديگه نمی ذارم ليلا دور باشه. مأموريت يک هفته ای شد چهارماه. مجبور بودم به خاطر شرايط و کارها... تا يک سال همين طور مأموريت ها بود. مادرت خوب شده بود، چون من نبودم اومدن شما رو عقب می انداختيم. وقتی تصميم قطعی شد که مادرت باردار بود. باز هم دوقلو بودند و اين...
حرفش را ناتمام می گذارد. سکوت بين مان را فقط صدای پرنده ها پر صدا کرده است. پدر آهسته بلند می شود و می رود. ابروهای علی در هم گره خورده است. دل پدر را شکسته ام با نپذيرفتنش. من اين را نمی خواهم. با غصه می گويم:
- بعدها چی؟
- بعدی نبوده ليلا. همه اش حالی بوده که دل بابا و مامان برايت تنگ می شده و دنبال برگرداندن تو بودند. اما هم خودت هم پدربزرگ و مادربزرگ
وابسته شده بوديد. خودت هم برای تغيير مقاومت می کردی.
آب دهانم را فرو می برم. من از بودن کنار آن ها ناراضی نبودم. دريای محبت بودند. اما حرفم... واقعاً حرفم چيست؟ می خواهم با اين همه اعتراض به کجا برسم؟ قوه ادراک موقعيت ها درونم خفه شده است با خودخواهی هايم.
- شايد من خيلی درکت نکنم. چون مثل تو تنها نبودم. ولی پدر و مادر می فهمند. مخصوصاً پدر. می دونی چرا؟ چون گاهی هفته ها و ماه ها تنهاست. بايد همة ما رو بذاره و بره و دور از بچه هاش باشه. باور کن که می فهمدت.
خودم را عقب می کشم و آرام تکيه می دهم به درختی که پشت سرم است. سکوت را دوست دارم. پدر آنقدر آهسته قدم برداشته که متوجه آمدنش نشده ام. سر که بلند می کنم قد رشيدش خيلی توی چشم می نشيند. دستش سينی است و ليوان هايی که بخار دارد و عطر دارچين و هل.
#بہشیرینےڪتاب
#شہیدزادہ
@Shahidzadeh