🌸﷽🌸 شعری از حکیم #فردوسی به مناسبت ولادت امیرمؤمنان 🔸این اشعار در زمانه ای سروده شده است که هر بیت از آن، می توانست، سر سراینده را به جرم تشیع و ارادت به امیرالمؤمنین، بر باد دهد. 🔹وی ستایش علی (ع) را با ذکر حدیثی از پیامبر (ص) آغاز می کند که در آن امیرمؤمنان، درِب شهر علم، توصیف شده است. همین تک بیت می تواند گواه شیعه بودن او باشد. از این رو هیچ ستایشی برای امیرمؤمنان بالاتر از این نیست که باب شهر دانش نبی (ص) است. 🔸فردوسی همچنین از واژه «وصی» در این شعر استفاده می کند. واژه ای که به فلسفه سیاسی شیعی اختصاص دارد. از دیگر هنرنمایی های فردوسی در این ابیات، به تصویر کشیدن حدیث سفینه نوح در قالب ابیاتی دل نشین است. وی همچنین، به صراحت اعلام می کند که خاک پای حیدر است و هر کسی که دشمنی علی (ع) را در دل دارد «بی پدر»❗️ است و در واقع دشمن بزرگش، دل خویش است. 🔹در این ابیات وی گواهی می دهد که تمامی سخنان و حکمتهای عمیق #شاهنامه را از #امیرالمؤمنین فراگرفته است و گوشش پر از آواز دلنشین اوست: درست این سخن گفت پیغمبر است که من شهر علمم، علیم در است گواهی دهم کاین سخن‌ها ز اوست تو گویی دو گوشم پر آواز اوست علی را چنین گفت و دیگر همین کز ایشان قوی شد به هر گونه دین منم بندهٔ اهل بیت نبی ستایندهٔ خاک پای وصی حکیم این جهان را چو دریا نهاد بر انگیخته موج از او تندباد چو هفتاد کشتی بر او ساخته همه بادبان‌ها بر افراخته یکی پهن کشتی به سان عروس بیاراسته همچو چشم خروس محّمد بدو اندرون با علی همان اهل بیت نبی و ولی خردمند کز دور دریا بدید کرانه نه پیدا و بن ناپدید بدانست کو موج خواهد زدن کس از غرق بیرون نخواهد شدن به دل گفت اگر با نبی و وصی شوم غرقه دارم دو یار وفی اگر چشم داری به دیگر سرای به نزد نبی و علی گیر جای گرت زین بد آید گناه من است چنین است و این دین و راه من است بر این زادم و هم بر این بگذرم چنان دان که خاک پی حیدرم دلت گر به راه خطا مایل است تو را دشمن اندر جهان خود دل است نباشد جز از «بی‌پدر» دشمنش که یزدان به آتش بسوزد تنش هر آنکس که در جانش بغض علی است از او زارتر در جهان زار کی است ╲\╭┓ ╭‌🌺🍂🍃 ┗╯\╲ ╔═••⚬🇮🇷⚬••═╗ 🌴 نخل سیاست🌴 تمدن اسلامی نوین https://eitaa.com/erison ╚═••⚬🌍⚬••═╝