خلع ید روحانیت از عرصه آموزش و پرورش؛ دغدغه مشترک #رضاخان و #برجامیان! اختصاصی @rozaneebefarda 🔻🔻🔻 🔹اخیرا پس از اجرایی شدن برخی قوانین مبنی بر ورود تعداد معدودی از حوزویان به عرصه آموزش و پرورش، جیغ بنفش جریان غربزده به آسمان بلند شده و مثل موارد مشابه، با ایجاد پروپاگاندای رسانه ای که گاه با نگاه استعماری دوگانه‌سازی میان حوزه و دانشگاه همراه است، تلاش دارند این روند را به طور کامل متوقف سازند و از ورود حوزویان به کسوت معلمی، جلوگیری کنند! رسانه‌های برجامی یک بحث تخصصی را که در فرایندی فنی، به قانون تبدیل شده، دستاویز بازی‌های سیاسی کرده، به عرصه بحث‌های سطحی و بعضا سخیف ژونالیستی کشانده اند و با برخورداری از امکانات رسانه ای فراگیر(که نوعا مستقیم یا غیرمستقیم از سوی حکومت دینی به آنان رسیده) به سیاه نمایی گسترده علیه روحانیت نجیب و مظلوم پرداخته اند. عجیب آنکه تصدی عرصه آموزش و پرورش که از شؤون تاریخی روحانیت شیعه در ایران بوده و توسط رضاخان مستبد غصب شده است، اکنون در دید این رسانه های غربزده برجامی، به عنوان امری خلاف شأن روحانیت معرفی می‌شود! امری که به‌ نظر می‌رسد ریشه در تلقی سکولار این جماعت از روحانیت و دیانت دارد. انگاره‌ای خطرناک که تمام غربگرایان عرفی مسلک معاصر به شدت در پی القای آن بوده‌اند و اکنون نیز در پیوند وثیق با #سکولارهای_حوزوی، به دنبال تحکیم آن هستند. ▫️بدین بهانه در این یادداشت مروری خواهیم داشت به اعترافات محمدرضا پهلوی پیرامون خلع ید روحانیت از عرصه راهبردی آموزش و پرورش! انگاره ها و دغدغه های مشترک پهلوی‌ها و #برجامیان_عاشق_آمریکا در حذف روحانیت از عرصه آموزش و پرورش، امر مهمی است که نباید به سادگی از کنار آن گذشت. 🔹محمدرضا پهلوی در مقام دفاع از عملکرد رضاخان در غصب شؤون آموزشی و قضائی و سیاسی روحانیت شیعه در ایران، تصریح می‌کند که رضاخان «اقتدار روحانیون که تا حد زیادی بر اختیارات قضائی و شبکه محدود آموزشی عقب افتاده آنان استوار بود، بسیار محدود کرد» او همچنین مدعی است: «... استقرار یک نظام سیاسی جدید که تا حد زیادی از الگوی غربی الهام می‌گرفت، در عهدت پدرم، توسعه و تحکیم آن در زمان سلطنت من، قسمت اعظم نفوذ و امتیازات غیرمذهبی روحانیون را از آنان سلب کرد.» با چنین نگاه خصمانه‌ای، طبیعی است که وی روحانیت را به خاطر حریّت و ظلم ستیزی، مورد نکوهش قرار داده، پیرایه‌های ناروا بدین نهاد مقدس بچسباند! شاه با ارائه تصویری #سکولار از روحانیت، می‌نویسد: «بسیاری از آنان [روحانیان]، به جای اینکه توجه بیشتری به هدایت معنوی و اخلاقی افراد جامعه مبذول دارند، به مخالفت و ستیز با حکومت مرکزی پرداختند.» وی در کتاب خود روحانیان را مرتجع و قشری مسلک و معرفی می‌کند و مدعی است اگر رضاخان به مداخلات آنان پایان نمی‌داد، در روند تجدد دچار سکت می‌شد! با وجود آنکه در زمان رضاخان که بیشترین تهاجمات علیه دین و روحانیت و شعائر مذهبی صورت گرفته، محمدرضا پهلوی مدعی است «در زمان او به اعتبار و نفوذ معنوی و اخلاقی جامعه روحانیت و مقام والای آن در نظام مملکتی لطمه‌ای وارد نیامد»! شاه کینه ورزی های شاهانه را بروز داده، می‌نويسد: «پیشتر یادآور شده‌ام که در سال‌های قبل، سلب اختیارات قضایی و آموزشی از روحانیون باعث نارضایی گروهی از آنان گردید و گفتم چگونه یک اقلیت محدود و مرتجع، به مخالفت با اصلاحات اساسی من، به خصوص تقسیم اراضی و آزادی زنان پرداخت.» ▫️بنگرید به؛ پاسخ به تاریخ، محمدرضا پهلوی، به کوشش: شهریار ماکان، تهران، نشر البرز، چاپ دهم، 1388، صص 51 و 344. @rozaneebefarda