استاد سید محمد حسین بهجت تبریزی #خبری_نیست_که_نیست سرّ سودای تو در هیچ سری نیست که نیست هر سری سروی و با وی ثمری نیست که نیست گرچه هیچ از تو موثّر اثری نتوان یافت وین عجب کز تو موثّر اثری نیست که نیست شکل آن موسی و آن خلعتِ اخلع نعلیک ورنه مِشکوﺓِ تجلّی شجری نیست که نیست خبر خلوت خاصان نرسد با هر کس ورنه با خلوتیانت خبری نیست که نیست زلفی از هم بگشودی که به روی عشّاق در هر فتحی و مفتاح دری نیست که نیست   گرچه با هر نظر این فیض ندادند ولی فائز فیض تو صاحبنظری نیست که نیست من اگر کوه کلانم ، کمرم می شکند که در این بادیه کوه و کمری نیست که نیست گرچه پُر خوف و خطر ، این خم وادی لیکن در دل از خوف ، چراغ خطری نیست که نیست تا نه برچیده به چین سرگُلی از اختر شب که خزانش دم باد سحری نیست که نیست   فیض اِنعام تو عام است بشارت به خواص چه بشارت که چراغ بشری نیست که نیست داوریها نه همه بر در دیوانخانه داور عدل تو دربان دری نیست که نیست به سر انگشت تو جز نقش هنر ننگارند #قلم_تُست_که_با_وی_هنری_نیست_که_نیست خواجه از پارسیم طوطی شکّر خا کرد پُشت این آینه قند و شکری نیست که نیست شهریار است و شر و شور جهان بشری بشر است این و در او شور و شری نیست که نیست #شهریار