#نهج_البلاغه #آغاز_خطبه۱۴۰ مذمت عیب جویی از دیگران وَ إِنَّمَا يَنْبَغِي لِأَهْلِ الْعِصْمَةِ وَ الْمَصْنُوعِ إِلَيْهِمْ فِي السَّلَامَةِ، أَنْ يَرْحَمُوا أَهْلَ الذُّنُوبِ وَ الْمَعْصِيَةِ، وَ يَكُونَ الشُّكْرُ هُوَ الْغَالِبَ عَلَيْهِمْ وَ الْحَاجِزَ لَهُمْ عَنْهُمْ. سزاوار است آنها که از عيوبى پاکند و از گناه سالم نگه داشته شده اند، به گنهکاران و اهل معصيت ترحم کنند و شکر و سپاس خدا چنان بر وجود آنان غلبه کند که آنها را از عيب جويى و غيبت ديگران باز دارد. #خطبه۱۴۰