قدر من، عالم اسماست خودم می‌دانم و خدا با همهٔ اسمائش به خریداریِ این بی‌سروپا آمده است! اگر عاشق باشم یک «بلی»ٰ می‌گویم در قبال اسماء قابلیت دارم جلوهٔ کامل انسان باشم بی‌بدیلم اگر از بادهٔ اسماء الهی نوشم و به لطف ربّم می‌توانم ز جمادی و نباتی گذرم رتبهٔ عالم حیوانی را پشت سر بگذارم و فراتر روم از مرتبۀ نورانی فوق دنیای #ملائک بپرم بی‌توقف بروم تا به خدا نیست دنیا حدّم حدّ من لایتناهی است پر از #معرفت است امتیازم این است به #ولایت برسم دست در دست ولی بگذارم بروم تا ابدیت، به لقاءِ الله نیست دنیا جایم دو سه روزی اما میهمانش هستم تا درونش به ربوبیت و عرفان برسم من هم انسان بشوم گذرم از جلوات غضب و شهوت و وهم گذرم از حجب نور و خدایی بشوم و نه مغرور عبادات و علومم گردم می‌روم تا به سراپردهٔ عقل که ندارد ظلمت از بلندای زمان می‌گذرم فوق ادراک و تصور تا نور تا ته کوچهٔ عرفان و سرور می‌روم تا به خدا تا خود عشق برگرفته از بحث #عرفان_نفس 🌐 Saehat.ir 📱 @Lotfiiazar