#نسیان، فراموشی است؛ یعنی چیزی را به کلی از یاد ببریم. اما #غفلت، فراموشی نیست. غفلت یعنی روی آگاهی‌هایمان پرده بیندازیم و به باورهایمان عمل نکنیم. مثلاً مدام بگوییم: «توکل بر خدا»؛ ولی نگران و مضطرب هم باشیم که چه خواهد شد! حال آنکه #توکل یعنی اعتماد به خدا، و با نگرانی و ناآرامی جمع نمی‌شود. همین که می‌دانیم خدا بهترین راه‌گشاست و می‌خواهیم کار را به او بسپاریم، اما دوست داریم کار به میل خودمان پیش رود و می‌ترسیم او خلاف میل ما عمل کند، یعنی غافلیم. مانع و پرده‌ای که سبب غفلت ما می‌شود، حبّ و بغض‌های شخصی در مال و مقام و همسر و فرزند و... است که نمی‌گذارند حضور خدا را درک کنیم. تا زمانی که از این موانع رها نشویم، همواره مشتی باورهای درست و خدایی داریم که در عمل، سودی برایمان ندارند. #ذی‌القعده۱۴۴۰ برگرفته از بحث #کرامت @Lotfiiazar