eitaa logo
❤️کانال عشق
321 دنبال‌کننده
16هزار عکس
13.2هزار ویدیو
100 فایل
الله کانالی عمومی بافرهنگ معنوی خاصان ان شاالله اللهم عجل لولیک الفرج ❤️🍎عشق یعنی : به ؛ خدای حسین رسیدن خدای حسین راداشتن خدای حسین راچشیدن خدای حسین رابه ادراک نشستن و... ♥️ارتباط با ادمین خادم عزیزان دل @eshgh_14
مشاهده در ایتا
دانلود
༺◍⃟🔹჻ᭂ࿐❁❥༅••┅┄ 🔹﷽🔹 🔹یک شیعۀ شعاعی به عملش اتّکا ندارد. می‌داند تنها به یک حقیقت می‌توان اتّکا کرد و به رحمت او امیدوار است. قلب او همواره بین دو بال خوف و رجا در تردّد است؛ [ریشۀ رجا به خدا برمی‌گردد و ریشۀ خوف هم به بُعد مادی انسان.] 🔹شیعه‌ی شعاعی از اینکه خدا مال و جان و مقامش را بگیرد ترسی ندارد. تنها ترسش این است که نعمت هدایت از او سلب شود و ترس‌های کاذب نمی‌توانند در مقابلش قد علم کنند. 🔹ابلیس دام‌های خود را در دنیا پهن کرده و در امیال جسمانی و سود و زیان شخصی ما دست می‌برد و قصدش تیشه زدن به ریشۀ ولایت است. چرا که اگر به ولایت وصل باشیم، امیال و غرایز جسمانی، رنگ دنیایی خود را از دست می‌دهند و به نفع آخرت ما هستند. در مقابل اگر اتّصال ما به ولایت قطع شود دست شیطان باز می‌شود. 🔹پس تنها نقطۀ امن در تزاحم و تخاصم دنیا، راهی است که ولایت باز می‌کند و آن، عظیم شمردن آخرت و کوچک شمردن سود و زیان شخصی است. @ketabezendagi ༺◍⃟🔹჻ᭂ࿐❁❥༅••┅┄ https://eitaa.com/eshgh14
༺◍⃟🔹჻ᭂ࿐❁❥༅••┅┄ 🔹﷽🔹 🔹اگر می‌خواهیم شیعۀ شعاعی باشیم، به جای آنکه در حرکت با امام، لباس تقلید از امام را بر تن خود کنیم و خود را مثل امام بدانیم، باید نشانی از خود باقی نگذاریم و امام را ترویج دهیم. 🔹یعنی اگر عالِم می‌شویم برای این نباشد که دیگران از علم ما یاد بگیرند؛ بلکه برای این باشد که «هوالعلیم» ظهور کند. 🔹امّا اگر لباس حق را بر تن خود و از آنِ خود کنیم زمانی که اماممان ظهور می‌کند و حق به تمام و کمال آشکار می‌شود چه بسا در مقابل حق خواهیم ایستاد! درحالی‌که باید تنها مظهری باشیم تا حق نشان داده شود. 🔹در یک کلام، در زمان غیبت هر کس بیشتر از امام شناخته شود حجاب امام می‌شود؛ چه بداند و چه نداند. اگر نتواند فرهنگ امام، ارتباط امام با خدا و در یک کلام ولایت امام را بشناساند دیگران را در اسارت خودش محبوس کرده و حجابی می‌شود که امام شناخته نشود. @ketabezendagi ༺◍⃟🔹჻ᭂ࿐❁❥༅••┅┄ https://eitaa.com/eshgh14
༺◍⃟▪️჻ᭂ࿐❁❥༅••┅┄ 🔹﷽🔹 🔹امام صادق(عليه‌السّلام) در تعریف گروه‌های مختلف شیعه می‌فرمایند: "اَلشِّيعَةُ ثَلاَثَةُ أَصْنَافٍ: 🔹صِنْفٌ يَتَزَيَّنُونَ بِنَا 🔹وَ صِنْفٌ يَسْتَأْکلُونَ بِنَا 🔹وَ صِنْفٌ مِنَّا وَ إِلَيْنَا. يَأْمَنُونَ بِأَمْنِنَا وَ يَخَافُونَ بِخَوْفِنَا لَيْسُوا بِالْبُذُرِ اَلْمُذِيعِينَ وَ لاَ بِالْجُفَاةِ اَلْمُرَاءِينَ إِنْ غَابُوا لَمْ يُفْقَدُوا وَ إِنْ يَشْهَدُوا لَمْ يُؤْبَهْ بِهِمْ أُولَئِک مَصَابِيحُ اَلْهُدَی" شيعه سه گروه‌اند: 🔹گروهی که خود را با انتساب به ما آبرو و زينت می‌دهند. 🔹و گروهی که از طريق منسوب کردن خويش به ما امرار معاش می‌نمايند. 🔹و گروهی که «از ما و به سوی ما» هستند، به امن ما در امان و به ترس ما ترسان‌اند. افشاکنندۀ اسرار، تو خالی و ریاکار نيستند، اگر غايب باشند کسی دنبال آن‌ها نمی‌گردد، و اگر حاضر باشند کسی به آن‌ها اعتنايی نمی‌کند، آنان چراغ‌های هدايت‌اند. 🔹گروه اوّل و دوّم‌، «شیعیان مشایعتی» هستند که گویی امام را نمی‌شناسند، خود را در عمل‌هایشان می‌بینند و پوشانندۀ امام هستند. 🔹گروه سوّم، همان «شیعیان شعاعی» هستند که در مقابلِ «شیعیان مشایعتی» قرار دارند. ایشان در حیات طیّبه زندگی می‌کنند و از سعی نفس کلیّه راضی هستند. این گروه جریان نفس کلّی را در خود یافته‌اند، پس کاری را از خود نمی‌بینند، مانند دستِ من، که هر کاری انجام می‌دهد از خودش نمی‌بیند و از نفس ناطقۀ من راضی است. 🔹این گروه پوشانندۀ خود و امیال و خواسته‌هایشان هستند و در کلام امام صادق(عليه‌السّلام) "مِنَّا وَ إِلَيْنَا" معرفی شدند. @ketabezendagi ༺◍⃟▪️჻ᭂ࿐❁❥༅•• https://eitaa.com/eshgh14
༺◍⃟🔹჻ᭂ࿐❁❥༅••┅┄ 🔹﷽🔹 🔹ولایت، همان حقیقت وجودِ امام در نحوۀ اتّصالش به ذات اقدس اله است. لذا امام هیچ چیز نمی‌خواهد جز آنچه را که خدا می‌خواهد. این نگاه شیعه به امام در ولایتش باعث می‌شود که به مقام سِلم و رضا برسد و جز آنچه امامش می‌خواهد نخواهد. 🔹امروز امام زمان(عجل‌الله‌فرجه) برای یاری خودش شیعه‌ای می‌خواهد که مرتبه‌ای از مراتب وجودی امام باشد؛ شعاعی باشد از شمس وجود امام، شیعه‌ای حقیقی و صاحب قلب ممتحن[شیعه‌ی شعاعی] و نه مانند شیشه‌ای که نور خورشید را از خود نشان می‌دهد. شیعه‌ای که دل به مشایعت ظاهری از امام در زندگی دینی و دنیایی خود خوش کرده‌ و بهره‌ای از شناخت ولایی امام ندارد[شیعه‌ی مشایعتی]؛ چرا که شیشه به هر حال نور خورشید را محدود می‌کند و رنگ خود را به آن می‌دهد. 🔹در واقع می‌شود امام را به امامت شناخت و به ولایت نشناخت؛ اما نمی‌شود امام را به ولایت شناخت و به امامت نشناخت. @ketabezendagi ༺◍⃟🔹჻ᭂ࿐❁❥༅••┅┄ https://eitaa.com/eshgh14
༺◍⃟🔹჻ᭂ࿐❁❥༅••┅┄ 🔹﷽🔹 🔹ویژگی اصلی شیعیان مشایعتی، تبعیّت از ظاهر است. در دنیا ظاهر دینشان را حفظ می‌کنند و نماز و روزه و حجّ و زیارتشان به‌جاست. برای زندگی دنیایشان هم کلّی توجیه دارند که ظاهراً هم‌سو با ولایت است. امّا درواقع به خودشان اِرفاق می‌کنند و آنجا که امر دین برایشان سنگین است، طبق میل خود پیش می‌روند. 🔹به بیان دیگر، به دینشان رنگ دنیا زده‌اند و دنبال خواسته‌های خویش هستند، اگرچه با رنگ شرعی. یعنی ظاهراً دین دارند؛ امّا سبک زندگی ولایی ندارند. مثلاً به واجبات عمل می‌کنند؛ اما در مجلسی هم که در شأن ولایت نیست، می‌نشینند و با خیال راحت، کار خود را توجیه می‌کنند. 🔹آن‌ها همه چیز را در سطح می‌بینند و با حس و خیال زندگی می‌کنند. هم خود و هم دیگران را براساس ظاهر قضاوت می‌کنند که چقدر به ولایت نزدیک‌اند و چقدر دور. تفقّه در دین ندارند و نفس خود را نمی‌شناسند؛ برای همین در پلّۀ اول وجودشان می‌مانند و به مراتب بالاتر نمی‌رسند. @ketabezendagi ༺◍⃟🔹჻ᭂ࿐❁❥༅••┅┄
༺◍⃟🔹჻ᭂ࿐❁❥༅••┅┄ 🔹﷽🔹 🔹شیعیان مشایعتی ولایت را دوست دارند؛ اما به‌قدر کافی آگاهی ندارند و سیر درونی نمی‌کنند. به همین دلیل برخلاف شیعیان شعاعی که نور ولایت را ظهور می‌دهند، اینان همواره موجب شده‌اند نور ولایت در حجاب بماند. مثل خوارج که در ظاهر عبادات، بسیار قوی بودند؛ اما چون ولایت را درک نکرده بودند، در مقابل امامشان ایستادند و نگذاشتند ولایتش را ظهور دهد. 🔹 شیعیان مشایعتی، ولایت را قبول دارند؛ اما چون ربط وجودشان را به ولایت نمی‌دانند، خوبی‌ها را از خود می‌‌بینند. مثل پنجره‌ای که اسیر قالب خود مانده و به جای اینکه نور را از خورشید ببیند، فکر می‌کند گرما و روشنی از خودش است. ازهمین‌رو در مقابل خوبی‌هایشان خود را طلب‌کار امام می‌بینند و توقع دارند حاجاتشان را بدهد. 🔹آن‌ها فقط برای خودشان روشن هستند و هیچ شعاعی را دور خود روشن نمی‌کنند. همه چیز را هم با رنگ نوری که از پنجره‌شان می‌تابد، می‌بینند و در پِی این نیستند که ببینند خورشید یعنی امامشان چه می‌خواهد. در زمان ظهور هم او را نمی‌شناسند؛ زیرا دنبال امامی می‌گردند که خود شناخته‌اند و برای خود ساخته‌اند! @ketabezendagi ༺◍⃟🔹჻ᭂ࿐❁❥༅••┅┄ https://eitaa.com/eshgh14
༺◍⃟🔹჻ᭂ࿐❁❥༅••┅┄ 🔹﷽🔹 🔹شیعیان مشایعتی، مأموم هستند، نه مؤتّمٌ‌به. آن‌ها معتقد به ولایت و محبّ آن هستند؛ اما انگار این باور و محبت را گوشۀ ذهنشان گذاشته‌اند تا هروقت برایشان سخت نبود و دلشان خواست، سراغش بروند و از او کمک بخواهند. 🔹به خیال خود بر خدا توکّل می‌کنند و کارشان را به ولایت می‌سپارند؛ اما چون ولایت را نشناخته‌اند و آن را محدود می‌بینند، باز نگران‌اند و می‌پندارند اگر خودشان فکری نکنند و به هر دری نزنند، مشکل حل نمی‌شود. 🔹در صورتی که اگر ولایت را بشناسند و خود را به او بسپارند، می‌بینند که زندگی‌شان به‌راحتی به جریان می‌افتد و پیش می‌رود و اگرچه سختی‌هایی سر راهشان باشد، با آرامش و انجام وظیفه از آن می‌گذرند و قلبشان آسیب نمی‌بیند. 🔹حتماً با موانع و مخالفت‌هایی روبه‌رو می‌شوند. اما همین که از ذهنشان بگذرد که می‌خواهند طبق رضای ولایت عمل کنند، شرایط طوری ردیف می‌شود که بتوانند از گناه و خلاف خواست ولی دور بمانند، بی آنکه با کسی دعوا و بداخلاقی کنند. زیرا صاحبان ولایت(علیهم‌السّلام) در کنار طلب‌های صادق ما هستند، نه حتّیٰ فعل ما؛ اگر نمی‌بینیم، مشکل از خودمان است که نمی‌توانیم شعاع باشیم. @ketabezendagi ༺◍⃟🔹჻ᭂ࿐❁❥༅••┅┄ https://eitaa.com/eshgh14
100.14M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🥀رجب، تجلی ولایت @ketabezendagi ┗━━━ °•🍃‌🥀‌🍃•° ━━━┛ https://eitaa.com/eshgh14
༺◍⃟🔹჻ᭂ࿐❁❥༅••┅┄ 🔹﷽🔹 🔹پیروی از امام دو نوع است؛ 🔹یکی مأموم بودن، مثل نمازجماعت که پشت سر امام می‌ایستند و از حرکات ظاهری او در نماز، تبعیّت می‌کنند؛ اما به روحیه و سبک زندگی او کار ندارند و همین که نماز تمام شد و به خانه رفتند، با همان روحیه و سبک خود زندگی می‌کنند. 🔹نوع دیگر پیروی، ایتمام است. شیعۀ حقیقی، ولایت امام را می‌شناسد و می‌داند او در ظاهر و باطن تصرّف دارد؛ پس تبعیّت از او هم باید در ظاهر و باطن باشد، نه فقط تقلید ظاهری. بنابراین می‌کوشد بینش و سبک زندگی امام و روحیّات و حبّ و بغض‌های او را بشناسد و در همه حال، دنبال این باشد که اگر امام در این میدان بود، چه می‌کرد و چه نمی‌کرد. 🔹مأموم فقط در عبادات و فروع دین، پیرو امام است. یعنی در زمان‌های محدود و شرایط خاص از ظاهر افعال امام تقلید می‌کند و کاری ندارد که او در این فروع، چه نگاهی و چه سیری دارد. اما ایتمام آنجاست که در تمام لحظات و شرایط و در تمام مراتب وجودش از امام پیروی می‌کند؛ حتی در خور و خواب، نشست و برخاست، خیال و اندیشه و حبّ و بغض. 🔹مأموم، شیعۀ مشایعتی است که همین که خودش گرم و روشن شد، دیگر کاری به خورشید ندارد. اما مؤتمٌ‌به، شیعۀ شعاعی است که به خورشید متّصل است و همواره به همان جا که خورشید می‌خواهد می‌تابد. @ketabezendagi ༺◍⃟🔹჻ᭂ࿐❁❥༅••┅┄ https://eitaa.com/eshgh14
༺◍⃟🔹჻ᭂ࿐❁❥༅••┅┄ 🔹﷽🔹 🔹 شیعیان مشایعتی ظاهراً پیرو امام هستند؛ اما نگاهشان ولایی نیست و حاضر نیستند روحیّات خود را کنار بگذارند. در سختی‌ها با درماندگی به درگاه خدا رو می‌آورند و دعا و استغفار می‌کنند؛ اما وقتی راحتی رسید، یادشان می‌رود چه تصمیم‌هایی گرفته‌اند و با غرور از خدا روی می‌گردانند و به معصیت روی می‌آورند. 🔹در فعل، خود را به فشار می‌اندازند و نسبت به اعمال ظاهری حساس‌اند؛ اما عمل قلب را که برای آخرت لازم است و انسان را از خودبینی پاک می‌کند، راحت می‌گیرند و نفس خود را یَله کرده‌اند. برای همین تبعیّت ظاهری‌شان نیز سر جایش نیست و همۀ شئون زندگی‌شان گیر دارد. 🔹می‌خواهند زیاد بفهمند؛ اما همه را در ذهن خود بایگانی می‌کنند و چون عمل ندارند، برایشان حجاب می‌شود. خوب حرف می‌زنند؛ اما انگار نمی‌دانند این حرف‌ها باید در عمل پیاده شود و چون تحمّل سختی را ندارند، پیاده نمی‌کنند. برایشان مهم‌تر است که رضای مردم را به دست آورند؛ حتّیٰ اگر در این راه، خلاف رضای خدا پیش روند. 🔹خلاصه آنکه دین‌داری‌شان کاملاً وابسته به شرایط است و دنبال سود خویش‌اند. این ویژگی‌ها نیز از آنان زدوده نمی‌شود، تا آنکه از سطح و ظاهر فراتر روند و با درک حقیقت ولایت، شیعۀ شعاعی گردند. @ketabezendagi ༺◍⃟🔹჻ᭂ࿐❁❥༅••┅┄ https://eitaa.com/eshgh14