به خدا ز هجر تو جان دادم؛ قسمتم کن حرم کرب و بلایت را:)

مایی که نرفتیم وای به حالمون اقا بطلب بیایم دور اولی بشیم هسته پیشین اسمم بشه کربلایی

ی‌گــوشه‌با‌بغـض‌‌تنـها‌میشنیم:)

اقا دلم پره..! به کربلاتون، به خونتون، به اغوشتون نیاز دارم این ادم خطاکار رو بطلب بیاد کربلا واسه بار اول اولین دیدار بیام و دیگه بر نگردم بیام و بمونم بیام و حالم خوب بشه دله پرم خالی بشه..!

دلـم یه کربـلا می‌خواهد… بغض‌هایم را گذاشته‌ام بین الحرمین بشکنم… درد و دل‌هایم را گذاشته‌ام برای امام حسین بگویم… نگاهم را کنار گذاشته‌ام برای دیدن شش گوشه… کم‌تر صحبت می‌کنم می‌ترسم انجا برای حسین حسین گفتن کم بیاورم… من که ندیده‌ام… من که نرفته‌ام… می گویند بین الحرمین عجب صفایی دارد… می گویند هوایش عطر بهشتی دارد… می گویند… خسته‌ام از می گویند ها… دلم یک نقل قول از خودم در وصف کربلا می‌خواهد…

اقام 🙂 اقای خوبم 🙂 اقای عزیزم 🙂 اقای اباعبدالله... 🙂 بطلب بیام 😔 بیام پیشت😔 بیام بغلت🫂 منه بار اولی رو نمی طلبی🥲 دلت میاد کربلا نرفته بمیرم🥲 دلت میاد کربلا ندیده چشم ببندم به این دنیا 🥲 دلت میاد بین الحرمین نیومده برم از این دنیا 🥲 دلت میاد..! 😓 اقا دلتنگی هم حدی داره! 😖 اقا زیاد نیس؟😞 بس نیس؟ 😩 اقا مگه یه ادم چقد تحمل داره که درباره حرمت بشنوه ولی تا الان ندیده باشه🥺 در باره حال و هواش بشنوه ولی تا الان حس نکرده باشه🥺 🥺🥺

‌ ‌توبه کردم که دگر شعر نگویم زِ فراق ، روضه خوان گفت " حسین " توبه ی ِ ما ریخت بهم . .

*

‌ ‏اینجابه‌جزدورۍِشما، چیزی‌به‌مانزدیڪ‌نیست‌آقایِ‌من! :) -آقای‌اباعبــداللّٰــہ'!

هر که باشد در دلش حال و هوایت بیشتر گریه خواهد کرد بین روضه‌هایت بیشتر آرزوی مکه رفتن هم به جای خود ولی آرزو دارم بـیـایم کـربـلایت بیشتر حسرت کرب و بلایت می‌کشد آخر مرا حسرت شش گوشه و صحن و سرایت بیشتر کاش باشی وقت جان دادن تو بر بالین من می‌شوم آن روز محتاج دعایت بیشتر…

من حرم لازمم... یا اباعبدالله..!

دلتنگ کربلا … خرج تو می کنم دلتنگی هایم را، به امید دیدار کربلای تو … من دلم نازک است و زود می گیرد… اما ایمانم اگر به چیزی بند کند، دیگر هیچ حرفی نمی تواند آن را سست کند؛ ایمان دارم وقتی دلم عجیب برای تو تنگ می شود … وقتی عجیب دل هوای دیدارت دارد … وقتی عجیب جاذبه ی قلبم به سوی توست … آن لحظه نوشته می شود به پایم ثواب زیارتت و دلم قرص می شود که تو را از همین اتاقم و پشت پنجره ای نیمه باز زیارت کرده ام… وقتی که نسیم، موهایم را نوازش می کند… به خودم تلقین می کنم که تو صدایم را شنیده ای و قدری از هوای ملکوتی بین الحرمینت را برای دل خسته ام فرستاده ای… من به همین چیزها دل خوش کرده ام و گرنه که تا بحال از غم دوریت … دلم به حال خود می سوزد… دلم می سوزد که نمی توانم از نزدیک ببویمت…. عطر سیب حرمت آرزوست:)