↩️ چرا به امـام زین العابدین علیه‌السلام #سجـاد گفتـه می‌شـود؟ 💠🔹 امام باقر علیه‌السلام فرمودند: 《اِن أبِى عَلى بنَ الحُسَينِ عَلیه‌ِالسَّلامُ مَا ذَكَر اللهُ عَزّوجَل نِعمَةَ اِلّا سَجَد وَلا قَرَاء آيَة مِن كِتابِ اللهِ عَزّوجَل فِيها سُجُود اِلّا سَجَد وَلا دَفَعَ اللهُ عَزّوَجَل عَنهُ سُوءُ يَخشَاهُ أو كَيد كَائد اِلّا سَجَد وَلا فَرَغ مِن صَلاةِ مَفروضَة اِلّا سَجَد وَلا وَفَق لِاصلاحِ بَينَ اثنين اِلّا سَجَد وَ كانَ أثر السُّجُود فِى جَميعِ مَواضِعِ سُجُوده فَسمى السَّجاد لِذلِکَ》 ↫◄ پدرم على بن الحسين علیه‌السلام هيچ گاه نعمتى را ياد نمی‌كرد جز اينكه #سجده شكر انجام می‌داد ↫◄ و آيه‌اى از كتاب خدا را نمی‌خواند که داراى سجده بود مگر اينكه #سجده می‌كرد ↫◄ و هرگاه خداوند مكر حيله‌گرى يا خطرى را از او برطرف می‌كرد #سجده شكر بجا می‌آورد ↫◄ و هر وقت از نماز فارغ می‌شد #سجده می‌كرد ↫◄ و زمانى که مؤفق می‌شد بين دو نفر اصلاح كند #سجده می‌كرد ↩️ و طورى بود که اثر #سجده در تمام اعضای هفت‌گانه سجده او نمايان بود از اين جهت او #سجـاد ناميده شد 📚بحارالانوار، جلد ۴۶، حدیث ۶ ✧✾════✾✰✾════✾✧ ↩️ روایتی بس مهم در باب کیفیّت عبادت عابدان به مضمون زیر از آن حضرت نقل شده: 《إنَّ قَوْماً عَبَدُ اللهِ رَهْبَةً فَتِلْکَ عِبادَةُ الْعَبیدِ وَ آخَرینَ عَبَدُهُ رَغْبَةً فَتِلْکَ عِبادَةُ التُّجّارِ وَ إِنَّ قَوْماً عَبَدُ اللهِ شُکْراً فَتِلْکَ عِبادَةُ الاْحْرارِ》 ◽️⇦ گروهی خداوند را از ترس عذاب بندگی می‌کنند، این عبادت غلامان و بردگان بزدل است ◽️⇦ جمعی حضرت دوست را از شوق رسیدن به بهشت عبادت می‌کنند، این کار تاجران است ◽️⇦ و عده‌ای وجود مقدس او را محض شکر و اینکه آن جناب لایق عبادت است پرستش می‌نمایند و این عبادت آزدگان است ↫◄ عبادت آن حضرت عبادت آزاد از ترس و شوق بود، او با تمام هستی و وجودش خداوند را محض خداوندیش می‌خواست در هیچ عبادتی توقّع اجر و مزد نداشت و بخاطر ترس از عذاب به هیچ عبادتی قیام نکرد!! «مناجات خمس عشر» «دعای ابوحمزه ثُمالی» قطعاتی از زیارت «امین الله» و پنجاه و چهار دعای «صحیفه‌سجادیه» دونمائی از حالات درون آن حضرت و نورانیّت قلب و جان آن حضرت است.