#آشنایی_با_قرآن_و_سبک_زندگی_قرآنی آشنایی با سوره‌ی #غافر / ۱۸ ✅ رَفِيعُ الدَّرَجَاتِ ذُوالْعَرْشِ يُلْقِى الرُّوحَ مِنْ أَمْرِهِ عَلَى مَن يَشَآءُ مِنْ عِبَادِهِ لِيُنذِرَ يَوْمَ التَّلَاقِ. يَوْمَ هُم بَارِزُونَ لَا يَخْفَى عَلَى اللَّهِ مِنْهُمْ شَىْءٌ لِّمَنِ الْمُلْكُ الْيَوْمَ لِلَّهِ الْوَاحِدِ الْقَهَّارِ (۱۵-۱۶) 🔹او داراى درجات رفیع (و) صاحب عرش است، (و) از طرف خود فرشته‌ى وحى (روح‌الامین) را بر هر كس از بندگانش كه بخواهد مى‌فرستد تا مردم را از روز ملاقات (و قیامت) بترساند. روزى كه مردم ظاهر و آشكارند و هیچ چیز از آنان بر خداوند پنهان نیست. (در آن روز ندا آید:) امروز حكومت براى كیست؟ (و پاسخ آید:) براى خداوند یكتاى قهّار. 🔸رفعت و بزرگى دو نوع است: ➖مكانى، نظیر آیه‌ى: «یرفع ابراهیم القواعد»(بقره/۱۲۷) كه بالا بردن پایه‌هاى كعبه، مكانى است. ➖مقامى، نظیر آیه‌ی: «یرفع اللّه الذّین آمنوا... درجات»(مجادله/۵۸). 🔸«رفیع الدرجات» را دو گونه مى‌توان معنا كرد: یكى آنكه خداوند داراى درجات و منزلت بلند و برترین مقام است، دیگر آنكه خداوند درجات مردم را بر حسب لیاقت آنان بالا مى‌برد، نظیر آیه «یرفع اللّه الذّین آمنوا» و آیه «رفع بعضكم فوق بعض»(انعام/۱۶۵) كه به معناى آن است كه خداوند بعضى را بر بعضى به خاطر عملكردى كه دارند برترى مى‌دهد. 🔸مراد از روح، یا خود وحى است كه سبب حیات معنوى جامعه مى‌شود و یا فرشته‌ى مأمور وحى. در موارد دیگر مى‌خوانیم: «و كذلک اوحینا الیک روحاً من امرنا»(شوری/۵۲) و «ینزل الملائكة بالروح من امره على من یشاء من عباده ان انذروا»(نحل/۲). از اینكه قرآن و وحى به روح نامگذارى شده است، «یلقى الروح» معلوم مى‌شود كه وحى سبب حیات مردم است و پیامبران مردم را براى حیات معنوى دعوت مى‌كنند: «دعاكم لما یحییكم»(انفال/۲۴). 🔸امام صادق علیه السلام فرمود: روز قیامت روز ملاقات اهل آسمان‌ها با اهل زمین است.(نورالثقلین). فرستنده‌ى وحى، خداوندِ صاحب عرش است. گیرنده‌ى وحى، بندگان خالصى هستند كه خداى حكیم بر مى‌گزیند: «من یشاء من عباده». هدف و موضوع وحى، هشدار است: «لینذر». واسطه‌ى وحى، فرشته‌اى مخصوص است: «یلقى الروح». در روایات مى‌خوانیم: سؤالِ «لمن الملک» از سوى خداوند و پاسخِ «للّه الواحد القهار» از سوى انبیا و اولیاى الهى است (المیزان).