eitaa logo
کانال علیرضا اسلامی فر
718 دنبال‌کننده
9.2هزار عکس
8.5هزار ویدیو
209 فایل
این کانال جهت اطلاع رسانی رویدادهای مهم و جهاد تبیین در تاریخ ۲۳ آبان ۱۴۰۱ ایجاد گردید رب انی لما انزلت الی من خیر فقیر اسلامی فر 09132378571
مشاهده در ایتا
دانلود
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «»         روز یکشنبه، ١۴٠١/١٢/٢٨ ✍️ مناسبت روز: امروز مناسبت خاصی نداریم، اما هر لحظه به پایان فرصت‌ها و تمام شدن سال ١۴٠١ شمسی نزدیک می‌شویم لذا سخن امروز را با عنوان «فرصت‌های تکرار ناشدنی» آغاز می‌نمائیم؛ یکی از شاخصه‌های مهم و اصلی برای شناسایی یک انسان موفق، مدیریت زمان و فرصت‌هاست و به طور اساسی کسانی در زندگی خود موفقیت‌های قابل توجهی کسب کرده‌اند که از فرصت‌های خود به نحو مطلوب استفاده نموده‌اند؛ بر همین اساس در نزد اصحاب حقیقت، فوت زمان و فرصت، از فوت شدن روح و جان نیز سخت‌تر است! چرا که فوت روح، سبب جدایی از خَلق می‌شود ولی فوت فرصت، باعثِ جدایی از حق می‌باشد و ارزش هر نعمتی هم آن‌گاه بر انسان آشکار می‌شود که آن نعمت از دست برود! ✍️ بر همین اساس، اسلام بر غنیمت شمردن فرصت‌ها، مخصوصاً فرصتِ عمر، تأکید فراوان نموده، زیرا بر اساس روایات در همین فرصت‌های تکرارناشدنی است که می‌توان سیئات و گناهان را تبدیل به حسنات و خوبی‌ها کرد، و زیبایی‌ها را به جای زشتی‌ها نشاند و نور را جانشین ظلمت نمود! اما اگر فرصت‌ها از دست برود و کار از کار بگذرد و پیک مرگ از جانب حق تعالی برسد و چراغ عمر به لحظه‌ی خاموشی وصل شود، دیگر جایی برای توبه و جبران، باقی نمی‌ماند و پشیمانی سودی نخواهد داشت؛ چنانچه زمانی که «طلحه» در جنگ جمل در اثر تیر مروان بن حکم به زمین افتاد و در حال جان دادن بود، می‌گفت: بزرگی از بزرگان قریش را به بدبختی خود ندیدم! اما این پشیمانیِ سخت، وقتی برای «طلحه» ایجاد شد که دیگر سودی نداشت و فرصت عمر و توبه از دست رفته بود؛ همچنین زنانِ حضرت نوح و لوط (ع) دو پیامبر بزرگ الهی، چنان بر مخالفت با شوهران خود اصرار ورزیدند و این مخالفت‌ها را آنقدر ادامه دادند که دیگر راه بازگشتی باقی نماند و هر دو محکوم به عذاب الهی شدند؛ در مقابل، می‌توان به حضرت آسیه (س) همسر فرعون اشاره نمود که فرصت‌ها را غنیمت دانست و خواسته‌ی حق را بر خواسته‌ی شوهرش فرعون مقدم نمود و به این خاطر به خوشنودی خدا و نعمت بهشت برین دست یافت؛ همچنین حضرت خدیجه (س) همسر باوفای پیامبر اعظم (ص) که در اوج ثروت و مکنت، فرصت چند روزه دنیا را غنیمت شمرد و در راه دین و پیامبر خدا فداکاری فراوان نمود و به سعادت دنیا و آخرت رسید؛ و نیز می‌توان به حر بن یزید ریاحی اشاره کرد که در اندک زمانی با غنیمت شمردن فرصت، توبه کرد و با جبران گذشته و شهادت در رکاب امام حسین (ع)، به جای آتش جهنم، منفعت ابدی و بهشت جاودان را نصیب خود نمود. ✍️ لذا بجاست که در این روزها و لحظات پایانی سال به خود نهیب بزنیم که این دنیای فانی نیز همچون سال ١۴٠١ لحظه به لحظه به پایان خود نزدیک می‌شود و چه بسا فرصت برخی از ما، کوتاه‌تر از پایان امسال هم باشد!پس برای توبه و جبران مافات لحظه‌ای درنگ نکنیم تا انشاالله هیچ‌گاه حسرت این فرصت‌های تکرارناشدنی را نخوریم! ✍️ و در پایان سخن، توجه شما عزیزان را به چند حدیث گهربار در این زمینه جلب می‌نمائیم: 1️⃣ امیرالمؤمنین (ع): «اِنتَهِزُوا فُرَصَ الخَيرِ ؛ فإنّها تَمُرُّ مَرَّ السَّحابِ»: «فرصت‌های خوب را دريابيد؛ زيرا فرصت‌ها همچون ابر مى گذرند» (غرر الحكم/۲۵۰۱) 2️⃣ امام محمدباقر(ع): «اَلیَومُ غَنیمةٌ وَغداً لاتَدری لِمَن هُوَ؟»: «امروز را غنیمت شمار، تو چه می‌دانی فردا از آنِ که خواهد بود» (بحار، ج ٧٨، ص ١٧٩) 3️⃣ امیرالمؤمنین (ع): «إنَّ عُمرَكَ وقتُكَ الّذی أنتَ فیهِ»: «عمر تو، همین وقت و زمانی است که هم‌اكنون در آن به سر می‌بری (پس آن را غنیمت بشمار). (شرح غرر، ج ٢، ص ٥٠٠) 4️⃣ امام صادق(ع): «اَلأیّامُ ثلاثةٌ: فیومٌ مَضی لایُدْرَكُ و یومٌ اَلناسُ فیهِ فَیَنبَغِی أَن یَغتَنِموُهُ وَ غدٌ اِنّما فی اَیدیهم اَمَلُه»: «ایام زندگی سه روز است: یک روز که گذشت و دیگر دسترسی بدان نیست! دوم، روزی است که اکنون در آن به سر می‌برید و باید آن را غنیمت بدانید؛ و روز سوم، فردایی است که تنها آرزو بدان بسته‌اید» (تحف‌العقول، ص ٣٢٤) 5️⃣ امیرالمؤمنین (ع): «ا‌ِنّما اَنتَ بَعضُ ایّامِك، فكُلُّ یَومٍ یَمضیِ عَلَیكَ یَمضیِ بِبَعضِكَ»: «این را بدان که وجود تو همان شمارش روزهای عمر تو است، هر روزی که بر تو بگذرد قسمتی از وجود تو را به همراه خود می‌برد!» (شرح غرر، ج ٣، ص ٧٧) 6️⃣ امیرالمؤمنین (ع): «اِنّ اَنفاسَكَ أَجزاءُ عُمرِكَ فَلاتُفنها اِلاّ فی طاعَةٍ تُزلِفُك»: «این نَفَس‌های تو، یکایک أجزای عمر تو است، برحذر باش که آن‌ها را جز در راه اطاعتی که تو را به خدا نزدیک کند به هَدَر ندهی» (شرح غرر، ج ٢، ص ٢٧٦)