🔴 از مکر خدا کسی ایمن نیست
🔶🔸 ۲۹ شوال، سالروز هلاکت #قوم_عاد به امر پروردگار است. آیات ۱۲۳ تا ۱۴۰ سوره شعرا، ماجرای قوم عاد از تکذیب فرستاده خدا تا عذابشان آمده است. مظاهر تمدنی، کاخها و قصرهای باشکوه قوم عاد، درشتی هیکل و قوت جسمانی، آنان را از عذاب الهی ایمن نساخت؛ چون، #ایمان_نیاوردند
🔹امنیت، در مقابل دو نوع «خوف» است:
1⃣ خوف از دیگری: امنیت را حوادثی چون مارگزیدگی یا یورش مغول، صدام ، دزد و جنایتکار و... نقض میکند. در اینجا باید آماده رویارویی باشیم تا #ایمِن بمانیم. و البته قرآن هم تصریح میکند که: «إِنَّ اللَّهَ يُدَافِعُ عَنِ الَّذِينَ آمَنُوا»
2⃣ خوف از خدا؛ اما گاهی خود خداوند امنیت عدهای را سلب میکند! کسانی که با خود و خدا مکر میکنند؛ و در حالی که خودشان را در امنیت میدانند، عذاب الهی بر آنها وارد میشود. از مکر خدا هیچ پناهی برای انسان نیست. نقطۀ مقابل این ناامنی، تنها و تنها #ایمان_به_خدا است؛ در حالی که بعد از ایمان، لباس ظلم نپوشند و ظلم و ستم نکنند. «الَّذِينَ آمَنُوا وَلَمْ يَلْبِسُوا إِيمَانَهُمْ بِظُلْمٍ أُولَئِكَ لَهُمُ الْأَمْنُ وَهُمْ مُهْتَدُونَ»
❇️ امنیت تراز امروز جامعهی ما از قلبهایی مملو از عشق و ایمان به خداوند برمیخیزد.
❌ بعد از تشکیل سازمان امنیت ملی آمریکا، « #امنیت_محوری» به عنوان هژمونی، بر سایر تمدنها سیطره پیدا کرد. تا جایی که مهمترین شورای عالی در هر کشور، شورای امنیت ملی آن است. گرچه نگاهشان به امنیت، "Security" است. اما آیا شوراهای عالی امنیت، کشور را از عذاب الهی هم ایمن میکنند؟
🔴 امنیت حقیقی، در گرو #ایمان است که بدون آن، هیچ کسی در هیچ کجا در #امنیت نخواهد بود. پس از چهار هزار سال، اهرام مصر همچنان بر جای خود ایستاده اما، فراعنه کجایند؟ تمدن عظیم مصر، اکنون کجاست؟ امروز هم انباشت کلاهکهای هستهای، تکنولوژی، استقرار سازمان ملل در مرکز نیویورک، اینترنت، اعلامیه جهانی هیومن رایتز و... نجاتشان نخواهد داد. #غرب_تمام_میشود زیرا هیچ تعهدی به خدا ندارد. نشانههای عذاب نیز هویداست؛ از تراکم بدهی غیرقابل پرداخت گرفته تا افزایش تصاعدی زنازادگی که سرمایه اجتماعی را از بین برده است.
#همه_چی_دارن_ولی_امنیت_ندارن
✅ به امید اعتلای ضریب ایمان را در جامعه ما؛ عبور از ایمان مستودع به ایمان مستقر و ساخت جامعه و تمدنی #ایمان_بنیان؛ انشاءالله.
#بردگی_نفس_یا_بندگی_خدا
🔶🔸امروز« #دحوالارض» است، روز گسترانیدن زمین و سربرآوردن خشکیها از دل آب؛ روز تولد زمین برای سکنا گزیدنِ اشرفِ مخلوقات. نماد زیبایی از « #خلقت» که میتوان آن را #روز_خلقت نام نهاد.
❇️ هدفِ خلقت ما این است که معرفت به خود و به هستی پیدا کنیم؛ «وَ ما خَلَقْتُ الْجِنَّ وَ الْإِنْسَ إِلَّا لِيَعْبُدُونِ» به «مَنْ عَرَفَ نفسَه فقد عَرَفَ ربَّه» برسیم و نسبت به #ربوبیت خدا عبودیتش کنیم.
🔸انسانی که میخواست #عبد باشد و از مَلَک هم بالاتر رود مکان زندگی او باید محیطی ملکوتی باشد؛ بستری برای رشد فضائل اخلاقی تا خوب از عهده امتحانات الهی برآید.
✅ پس برای این نگینِ انگشتریِ خلقت، رکابی نیاز بود.
🌍 احسن الخالقین، اشرف مخلوقات را خلق کرد و پس از خلقت انسان به خود تبریک گفت؛ او کرهی زمین را برای انسان آفرید؛ خورشید را برای زمین؛ و کهکشانها را برای خورشید.
🌎 پس مرکز هستی در خلقت، انسان و زمین است. و زمین، آیتِ قلب انسان. و چون شرفِ دلِ ما به کسیست که در آن سکونت دارد؛ که: «شرف المکان بالمکین» پس در این روز باید از خود بپرسیم آیا #خدا درون قلب ما سکنا گزیده یا #هواه؟
💠 «أَرَأَيْتَ مَنِ اتَّخَذَ إِلَهَهُ هَوَاهُ»
#بردگی_نفس_یا_بندگی_خدا