⭕️حجابِ عفاف! 🔹۲۱ تیر، به مناسبت قیام مردمی علیه #کشف_حجاب_رضاخانی، در تقویم جمهوری اسلامی روز #عفاف و #حجاب نام گرفته. چند سالی می‌شود که به بهانه‌ی این نامگذاری، تجمعی سراسری در کشور برگزار می‌شود. تجمعی که عملاً به #تظاهرات_علیه_بدحجاب‌ها تبدیل می‌شود. 🔹جالب است که این تجمع، از معدود برنامه‌هایی‌ست که دولت مستقر، با طیب خاطر با برگزاری آن همراهی می‌کند. همراهی از همه نوع؛ از ابلاغ به کارمندان جهت حضور در تجمع تا مساعدت‌های میدانی. آن هم کدام دولت؟ دولتی که به شدت بدنبال ترسیم چهره‌ای سهل‌گیر و مسامحه‌‌جو از خود است! با این همه، آنچه از این تجمع به عنوان تصویر اصلی منعکس می‌شود، این است که «حزب‌الله علیه بدحجاب‌ها تظاهرات و ‌تجمع راه انداخته»! 🔺حاصل این تجمع و تجمعات مشابه چیست؟ 🔹یک واقعه‌ی عظیم تاریخی (قیام مردمی علیه کشف‌ حجاب رضاخانی) به حاشیه می‌رود و چنان پشتوانه‌ی ارجمندی به پای یک تصمیم بروکراتیک و مناسکی شهید می‌شود. 🔹موضع انفعالی حاکمیت اسلامی (در اوج پختگی و بلوغش) در مواجهه با یک پدیده‌ی فرهنگی و اجتماعی فریاد زده می‌شود. 🔹چنین تدارک و تجمعی، برخلاف تصور بانیان و حامیانش، هراندازه هم باشکوه باشد، نه تنها نشانه‌ی قوت و قدرت سلسله‌ی مراکز مسئول نیست، بلکه آشکارا حکایت از به بن‌بست رسیدن تفکر و اندیشه‌ی فرهنگی و هنری در آنها دارد. 🔹دلخوشی‌های ناشی از تماشای تصاویرِ هلی‌شاتِ این تجمعات، تنبلی و رکود و بدفهمی‌های متولیان امور را از مسائل فرهنگی و اجتماعی تمدید می‌کند. 🔹تنها اگر مثلاً حکایت کشف حجاب رضاخانی و روایت مقاومت مردمی در برابر این خیانتِ تاریخی را برای نسل‌های پاک ایرانی بازگو می‌کردیم، امروز آبروی بیشتری برای #عفاف_ایرانی کسب کرده بودیم. در سال‌های گذشته، هر آنچه به بهانه‌ی ترویج حجاب انجام شده، به دلیلِ طراحیِ نادرست صورت مسئله، خود به حجابی برای عفاف تبدیل شده است!