✴️ سالهاست که #بيروت را انبار باروت کرده‌اند تا به وقتش فندک را بچکانند و به بهانه‌ی معیشت، لبنان را بچلانند. مکرون، مکار است و بجای بسته‌ی کمک‌های اقتصادی، بسته‌ی اصلاحات سیاسی رو کرده است. بوی توطئه بیشتر از بوی دود به مشام می‌رسد. 🔶آتش این انفجار، قبای جبهه‌ی مقاومت را خواهد گرفت. سیّدِ مقاومت، بدون تبادل آتش با دشمنان در معرض تبادل با معیشت دوستان قرار گرفته است. سلبریتی‌ها با دلارهای سعودی روی خاکسترهای عروس خاورمیانه می‌رقصند تا با کمک لجن‌های رسانه‌ای ملکه، مأموریتِ تحریف را با برگرداندن انگشت اتهام به سمت محور مقاومت، به اتمام برسانند. 🔶ایران، همچنان در دیپلماسی به توییت‌بازی بسنده کرده و صحنه را برای تُرکتازی پلیس‌های خوبِ چشم آبی خالی گذاشته است. نتانیاهو در سکوت خبری بشکن می‌زند و ترامپ در آستانه‌ی انتخابات آمریکا با دُمش گردو می‌شکند. 🔶وقتی پدر مقاومت را کُشتند، فرزندان غیورش به یک سیلی بسنده کردند تا امروز، عروس خاورمیانه خیلی اتفاقی سیاه‌پوش شود. یادمان باشد که انتقام سخت، غرق کردنِ کشتی تایتانیک در خاورمیانه است، نه لنگر انداختن آن در بندر بيروت! #لبنان، آبستن حوادث بزرگ است و چشم امید دوستداران جبهه مقاومت به تدبیر وارثان حاج قاسم. 🖌#زهرا_محسنی_فر ┈••✾•🌿🌺🌿•✾••┈ یا ثارالله

🔴 میدان تره بار را نميتوانند مدیریت کنند، انتظار دارند میدان امنیت را هزینه دیپلماسی کنند/دیپلماسی انتحاری از نامرد نامزد نمی‌سازد! ٨ سال به رب‌النوع دیپلماسی فرصت داده شد تا به معجزه‌ی مذاکره با شیطان رجیم، اقتصاد افلیج را شفا دهد. از قضا سرکنگبین صفرا فزود و پهلوان‌پنبه‌ای که برای شکستن سد تحریم رفته بود، کارش به بتن‌ریزی در اقتصاد کشید. شد غلامی که آب جوی آرَد آب جوی آمد و غلام ببُرد این روزها مرغ هوا و آبزی دریا در مدیریت تخم‌مرغی حقوق‌دانان از فرش به عرش پریده‌اند و در بَر و بحر و سماوات و ارضین هیچ جنبنده‌ای را از تیغ دروگر تدبیر و امید، زنهار نیست. میدان تره‌بار را نمی‌توانند مدیریت کنند و انتظار دارند میدان امنیت منطقه‌ای ایران برای دیپلماسی هزینه شود. چاه ویل مذاکره، قوت لایموت مردم را هم هورت کشیده اما آقایان دوقورت‌و‌نیمشان باقی است و «هل من مزید» می‌خوانند. قوه‌ی عاقله‌ی نظام، از مؤلفه‌های قدرت ایران تنها امنیت منطقه را از سبد داد بی‌ستد برجام خارج کرده بود و امروز امیرکبیر خودخوانده‌ی زمان، در حسرت وادادن این امتیاز نقد به غرب، داد و بیداد می‌کند. آنها که در جهاز هاضمه‌ی غرب جویده شده‌اند، از نگاه به شرق ویار می‌گیرند و عُق می‌زنند. در دایرة‌المعارف حقوق‌خوانده‌های بین‌الملل، منافع ملی در آغوش گشودن برای غرب و لگد زدن به شرق ترجمه می‌شود. تغییر پارادایم از دیپلماسی التماسی به دیپلماسی انتحاری، نمی‌تواند از نامرد، نامزد بسازد. رادیکال کردن فضا، معادله‌ی پر ابهام لیبرال‌ها را در انتخابات حل نمی‌کند. دیگی که اصلاح‌طلبان برای انتخابات بار گذاشته‌اند، با قربانی عظیم هم نمی‌جوشد. برگ برنده‌ی غرب‌باوران گاهی با نفوذ مویرگی، مهره‌ی سوخته می‌شود. یاران #آشنا گواهند که رازهای سر به مهر زم‌ها، زنده‌به‌گور نخواهد شد. دست سردار نمک نداشت یا آش مذاکرات وین برای نمک‌پرورده‌‌های غرب شور شده است؟ یادشان رفته که سدشکن میدان حماسه، خود را جلوی رئیس‌جمهور سپر کرد تا حریف قمارباز شود. یادشان رفته در مجلس، عبوسا قمطریرا ژست رفاقت با قهرمان #میدان می‌گرفتند تا از استیضاح فرار کنند. او مراقب نظام بود اما آنها او را هنوز هم رقیب خود می‌پندارند. قدم زدن با کفتار، گفتارشان را گزنده کرده است. خون شهید شاید هزینه شود، اما هدر نمی‌رود. پمپئو حتما نمی‌فهمد اما ما می‌دانیم که حاج قاسم آن شب در فرودگاه بغداد زنده شد تا فاتحه‌ی غرب و غرب‌یاوران را یکجا بخواند. مردان خدا با ترور شخصیت، زنده‌تر می‌شوند. سلیمانی شهید، شخصیت نظام است؛ وجودش هزینه برای جهان تک‌قطبی بود و هست. آنها که در دوقطبی سخیف میدان-دیپلماسی از خون او هزینه می‌کنند، از گندم پاستور نمی‌خورند. #ظریف #زهرا_محسنی_فر استکبار ستیزان