بخش اول: اردیبهشت ماه امسال (۱۴۰۴) همراه بچه ها رفتم میدون تیر. یکی دو تا از بچه ها سر ناسازگاری داشتند و اذیت می کردند. نظامی جوان با صلابتی که شاهد این صحنه بود، به غیرتش برخورد و خیلی با جدیت بچه ها رو بشین-پاشو و از جلو نظام- خبردار داد‌ و حسابی خستشون کرد. بعد اومد جلو از من دلجویی کرد. سعی می کرد نشون بده که هوامو داره. چون از من کم سن تر بود، جلوش صلابت نشون دادم و خیلی به روی خودم نیاوردم. توجهم به نام روی یونیفورمش جلب شد: «علی جوادی پور». بعد از اون روز دیگه ندیدمش، تا روز دوشنبه دوم تیر ماه که پادگان سپاه کرج توسط هواپیماهای رژیم جنایتکار صهیونیستی بمباران شد. بلافاصله خودم رو به پادگان رسوندم، به محض ورود ، اولین چهره ای که توجه من رو به خودش جلب کرد، کسی نبود جز همون علی جوادی پور. #دفاع_مقدس_جدید #دست_نوشته ادامه دارد.... ✍علی ذوالفقاری اندیشکده اصطناعت 👇 https://eitaa.com/estenaat

بخش سوم: سریع به سراغ شهید بعدی رفتیم، تکه تکه شده بود و دست بریدش لای شاخه های درخت پرتاب شده بود . و شهید بعدی که سر در بدن نداشت.... حال عجیبی بود، با دیدن هر صحنه گوشه هایی از کربلا برام تداعی می شد، و برخی مفاهیم رو عمیقاً درک می کردم: ارباًاربا، دست بریده، پیکر بی سر .... در کنار پیکرهای شهدا، توجه ام به دو چیز جلب شد، ترکش به جا مونده از بمب های رژیم سفاک صهیونیستی و کتابی با موضوع شهادت به سبک حاج قاسم سلیمانی. #دفاع_مقدس_جدید #دست_نوشته ادامه دارد... ✍ علی ذوالفقاری اندیشکده اصطناعت👇 https://eitaa.com/estenaat