🔰مادرانگی؛ گوهر مفقود در جامعه ایران 🔻بخش‌هایی از پنجمین گفتگوی اختصاصی مدرسه نگاه در فاز اول پرونده #هویت‌ایران‌امروز با #دکترمهدی‌ناظمی، پژوهشگر فلسفه و سینما و مدیر طرح و برنامه شبکه‌ی افق را در ادامه بخوانید. 💠پرسش از جایگاه دین و مذهب در نسبت با اقتضائات زندگی مدرن در اواخر عصر قاجار به بحرانی تبدیل شده بود که موجب پیدایش قرائت‌های نوظهور مذهبی مثل بهائیت، کسروی و سنگلجی شد و در زمان پهلوی با روشنفکرانی مثل زرین‌کوب، رسما ادبیاتی برای تفکیک ایران از اسلام پیدا کرد که به دنبال گذشته‌ای بدون دین برای ایرانیان می‌گشت تا خاطره‌سازیِ جدیدی برای ما رقم زند. نهایتا در دورهٔ پهلوی تفکیک ایرانیت از اسلامیت به باور عمومی مبدَّل گشت. 💠فرهنگ مادرانه راه عبور جامعه در دوره‌های بحرانی خود است. مادرانگی فرهنگی، خانواده‌ی بحران زده را به تأمل، صبر و رواداری دعوت می‌کند. این روحیه و نحوه‌ی تعامل، امکان زیستِ اعضای خانواده را در کنار هم فراهم می‌کند. اگر مادرانگی فرهنگ نباشد، بحران ما را نابود می‌کند. 💠در بحران‌ها و اغتشاشات باید فرهنگ صبر و سلم را گسترش داد و جامعه را متقاعد کرد که دوگانه‌ی مزدور یا انقلابی، تفسیر درستی از وضعیت ما نیست. 💠 شهریار شاعر مادرانگی بود. وی متوجه وضعیت بحرانی فرهنگ ایران در این مقطع تاریخی شده بود و راه برون‌رفتِ کوتاه‌مدتی هم برای آن نمی‌دید، فلذا سعی در مادرانگی کردن برای فرهنگ ایران داشت. ✍️گزارش تفصیلی را در ادامه‌مطلب بخوانید. ⭐️⭐️⭐️ آگاهے‌‌ براے‌‌ سامانے‌‌ دیگر مدرسه‌تفکرونوآوری‌نگاه 🆔 @sch_negah 🌐 http://www.negahschool.ir