🔹 #کـلام_فـقیه (( اگر #روز_سـوم هـیئـتی بماند و بیرون نیاید، #حـسـرتی که خواهد خورد #ابـدی است و عـلاج ندارد ... !!

🔹 #روز_سوم 🔸 #روضه_حضرت_رقیه (س) 🎙 #کربلایـي_حسیـن_رجبیـه

#اشعار_آییني #روز_سوم #حضرت_رقیـه_خاتـــون_س ستمکش دو جهان، دختری رقیه بنامْ در آن زمان که مڪان داشت در خرابه ی شام نبود ورد زبانش به غیر نام پدر غذای روز و شبش،اشڪ چشم و لخت جگر یزید شد چو خبر دار، از تب و تابش روانه کرد به تسکینِ وی، سرِ بابش سر پدر به طَبَق، نزد ویْ چو بنهادند ستم رسیده زنان،خونْ ز دیده بگشادند چو آن صغیر، گرفت از سرِ طَبَقْ سرپوش سر پدر به طَبَقْ دید، از سرش شد هوش به هوش آمد و آن سر گرفت بر سینه زبان گشود پی شِکوه های دیرینه : که ای جنابِ پدر! تا ڪنون ڪجا بودی؟😭 چرا ز دختر دلبند خود جدا بودی؟ تو بودی آنکه مرا بود جا در آغوشت چگونه گشت به کلّی ز من فراموشت؟ به همرهت علے اصغر چرا نیامده است؟ برادرم علے اڪبر چرا نیامده است؟ تو زنده باشی و باشد عذار من نیلی ز دست شمر لعین، تا به کی خورم سیلی؟😭 پدر! به شام، نباشد مگر دگر خانه! که داده اند به ما جا به کنج ویرانه😔 پدر!به گردن و بازوی بسته ام بِنِگر ز سنگ ظلم، به فرقِ شڪسته ام بِنِگر به صدْقه مرد و زن ڪوفیانِ بی پروا به ما دهند همی نان پاره و خرما😔 ز اهل شام همی نیست ای پدر گله ام! نظاره ڪن به ڪفِ پای پُر زِ آبلہ ام😭 به روی خار مغیلان بسی دویدم من جفای ڪوفی و شامی همی ڪشیدم من بدان رسید ڪه از درد بی مددڪاری نهان شدم به تَعَب،زیرِ بُـتّـه ی خاری😔 ز خاڪ،بستر و خشت و خرابه ام بالین عجب یتیم نوازی ڪند یزید لعین لبِ من اَر عطش و قحط آب گشته ڪبود لبِ مبارڪ تو از چه باب گشته کبود؟!😭 گمانم این لب و دندانِ همچو مروارید ڪبود گشته پدرجان ز ضرب چوب یزید چو با پدر کمی از درد دل اشاره نمود خرابه را ز تَفِ آه، پُر ستاره نمود ز روی سینه ی او،سر به یک طرف غلطید به خاڪ، روی یتیمی نهاد و آه ڪشید فغان و آه ڪه(صامت)به وقت جان دادن بُدی به گردن آن طفل بی گناه رسن ⚫️|سُراینده|: |جناب صامــت بروجـــردي؛قاجاریه|