⚫️ سلام بر محّرم ⚫️ ای دل! بنال زار که هنگام ماتم است‌ وَز دیده، اشک بار که ماه محرّم است هر جا که بنگری، همه اوضاع، اندُه است‌ هر سو که بگذری، همه اسباب، ماتم است از سینه بر سپهر، خروش پیاپی است‌ وز دیده بر کنار، سرشک دمادم است این خود چه ماجراست که از گفتگوی آن‌ یک شهر در مصیبت و یک مُلک در غم است؟! این خود چه اَندُه است که اجر جزیل او در کیشِ گَبر و مُسلِم و ترسا، مسلّم است؟ گویند جای غم نَبُوَد خُلد و زین عزا یک دل گمان مدار که در خُلد، خرّم است! در این عزا زِ اشک پیاپی مکن دریغ‌ کز دیده جای اشک اگر خون رَوَد کم است آدم در اندُه است در این ماه و ناگزیر در اندُه است هر که زِ اولاد آدم است عالَم اگر بُوَد به تزلزل، بعید نیست‌ کین خود عزای مایه‌ی ایجاد عالَم است شد کشته آن که حجّت حق بُد به روزگار کاوضاعِ روزگار، پریشان و دَرهم است سالار نَشأَتِین و ضیا بخش نَیِّرِین‌ سبط رسول و مظهر اسرار حق، حسین(ع) ✍ #وقار_شیرازی / قاجاریه { @etelaresanihamedan }