بسم‌ الله الرحمن الرحیم #امام_سجاد_ع_مدح_و_ولادت #محمدجواد_پرچمی ▶️ ماییم مست جام تو یا زین العابدين خانه خراب نام تو یا زين العابدين هستیم مرغ بام تو یا زين العابدين مست علی الدوام تو یا زين العابدين پس می دهم سلام تو یا زین العابدین دردم همینکه باتو دوا میشود بس است ذکرم همینکه نام شما میشود بس است لطف تو دستگیر گدا می شود بس است وقتیکه مستجاب دعا می شود بس است با رحمت مدام تو یا زین العبادین با خاک تیره جز تو چه کس کرد زرگری؟ آب دهان کیست چنین کیمیا گری آورده ام برات اگر دیده تری فهمیده ام شکسته دلی خوب می خری به به به این مرام تو یا زین العابدین نزدیک شمس مثل عطارد شدیم ما سنگیم و از دعات زمرد شدیم ما کردی نگاه و مرد تهجد شدیم ما فطرس که نه کنار تو هدهد شدیم ما با اشتیاق دام تو یا زین العابدین مهر غلامی پدرت بر جبین ماست حب الحسین روز قیامت نگین ماست شهبانوی مجلله شورآفرین ماست نامش شرافت همه سرزمین ماست ایران فدای مام تو یا زین العابدین گرچه اسیر شد امة الله شد فقط روشن ترین ستاره پس از ماه شد فقط آواره حسین دراین راه شد فقط مهریه اش بهشت روی شاه شد فقط دلبست بر امام تو یا زین العابدین نخل بهشت از رطبت بوسه ميگرفت جبریل از نماز شبت بوسه ميگرفت سجاده نیز از لقبت بوسه ميگرفت آنقدر حسین از دولبت بوسه ميگرفت جانم به این مقام تو یا زین العابدین نزدیک ذات، جای سجودت مشخص است بالای ساق عرش عمودت مشخص است یکپارچه علیست وجودت ، مشخص است زهرا در این قیام و قعودت مشخص است حق کرده احترام تو یا زین العابدین ذکر عروج حلقه رندان صحیفه ات شد روشنایی شب ایمان صحیفه ات نهج البلاغه ایست فروزان صحیفه ات شد خط به خط برادر قرآن صحیفه ات دارد شکر کلام تو یا زین العابدین کیسه به دوش شب به شب مهربان شهر آه ای یتیم دوست خرما و نان شهر آقای دوستان خدا ای امان شهر ابری شده است بار دگر آسمان شهر با سجده غلام تو یا زین العابدین مشتاق بوسه بر رخ ماه تو زینب است ازاین به بعد پشت و پناه تو زینب است یک اربعین تکیه گاه تو زینب است وقتی علم به دوش سپاه تو زینب است شد استوار گام تو یا زین العابدین کشتی عشق را تو به ساحل رسانده ای با دستهای بسته اگر خطبه خوانده ای ابن زیاد را سرجايش نشانده ای کاخ یزید را تو به خاری کشانده ای احسنت بر قیام تو یا زین العابدین آویز دست مادر من نذر مرقدت دو گوشوار دختر من نذر مرقدت فرشی که هست در بر من نذر مرقدت چیزی نداشتم سر من نذر مرقدت قبر بدون بام تو یا زین العابدین شاید دوباره صحن و سرایی درست شد بین مدینه نیز بنایی درست شد یک گنبد امام رضایی درست شد آخر ضریح های طلایی درست شد آنجا به احترام تو یا زین العابدین با ما ز دردهای شب قافله بگو از زخم گردن و اثر سلسله بگو از خار و پا و سوختن و آبله بگو از طرز خنده های بد حرمله بگو دور و بر خیام تو یا زین العابدین با تو حدیث کرببلا ترجمة شد و دانه به دانهء شهدا ترجمه شد و با یک حصیر مرثیه ها ترجمه شد و جسم مرمل بدما ترجمه شد و با اشک صبح و شام تو یا زین العابدین

بسم‌ الله الرحمن الرحیم #امام_سجاد_ع_مدح_و_ولادت #علی_اکبر_لطیفیان ▶️ بنا نیست امروز افسرده باشیم پس از چند شب باز پژمرده باشیم مگر می شود نور را دیده باشیم؟ ولی دل به خورشید نسپرده باشیم بنا بود ما را سر پا ببینند اگر بارها هم زمین خورده باشیم سه شب در بین کوچه نشستیم که سهمی از این سفره ها برده باشیم محال است ما را از آقا بگیرند محال است حتی اگر مرده باشیم اسیرم به گیسوی بالا نشینی فدای گرفتاری این چنینی تو شهر غریبی مسافر نداری شب پنجم ماه، زائر نداری در این چند شب بال ها کربلایند بمیرم برایت مهاجر نداری نبینم برای تو شعری نگفتند مبادا بگویند شاعر نداری تو چهارم مسیر به سمت خدایی تو چهارم مسیری که عابر نداری در این روزها که تو تنها ترینی در این روزها که تو زائر نداری مرا زائر بی قرار تو کردند دلم را چراغ مزار تو کردند بنا شد اگر سائلی نان بگیرد چه خوب است که از کریمان بگیرد بنا شد اگر شاه نوکر بگیرد چه بهتر که از نسل سلمان بگیرد علی خواست تا که برای حسینش زنی در بلندای ایمان بگیرد تمام زمین و زمان را که می گشت بنا شد عروسی از ایران بگیرد اسیری شه بانوی ما می ارزد که این خاک بوی حسین جان بگیرد تو آقا ترینی و سجاد مایی تو شاهی و فرزند داماد مایی خدا باز تصویر مولا کشیده برای حسینش، علی آفریده تو از بس که غرق حضور خدایی برای عبادت تو را برگزیده هر آن کس که دیده تو را صبح یا شب سر سفره های مناجات دیده ترحم کن ای آسمان محبت به این قطره های چکیده چکیده چه می خواهم از تو که داده نباشی به اندازه کافی از تو رسیده همین که گدای تو هستیم کافیست ابو حمزه های تو هستیم کافیست بخوان تا ابوحمزه ایمان بگیرد بخوان آدمی بوی انسان بگیرد بخوان: ابکی؛ ابکی؛ لنفسی؛ لقبری... دل مرده ی ما کمی جان بگیرد (...و یا غافر الذنب و یا قابل التوب الهی تصدق علیّ بعفوک انا لا انسی ایادیک عندی الهی تصدق علیّ بعفوک الهی و ربی علیک رجائی الهی تصدق علیّ بعفوک...) لباس مناجت را باید، هرکس شب پنجم ماه شعبان بگیرد تو هستی دلیل مسلمانی ما نجات پر و بال زندانی ما به جز عالم سائلی عالمی نیست به غیر از کریمی تو حاتمی نیست بر این خشک ها تا که باران ببارد به غیر از غلام تو صاحب دمی نیست خدا از سرم سایه ات را نگیرد جز این؛ هر چه را هم بگیرد غمی نیست چهل سال بر سر در خانه ی تو به جز پرچم کربلا پرچمی نیست تو یعقوبی و پلک مجروح داری چهل سال گریه، زمان کمی نیست چهل سال گریه، چهل سال ناله چهل سال گریه برای سه ساله

هدیه به امام سجاد صلوات شور ولادت امام سجاد ابادم ابادم چون خرابه حضرت سجادم شعرو سبک رضا نصابی به نفس کربلایی حسین بخشی @ewwmajmamolodi

عربی ابوفاضل👏👏👏

وزیر شاه کربلا سن غلام درگه ولاسن ولی هامی جهانیانه شها امیر مقتداسن حسینه سر سپاه اعظم بلالی کربلاده همدم چکن علی کیمین قلنجین ووران صفوف کینه هر دم دیمه بازولری ستبریدی پهلوانلار الینده خار اولدی یا کی شمشیر تیزینون گوجونه لشکرِ کوفه تار و مار اولدی سووا خاطر وجودِ سقادن ایکی گوز نوکِ ذوالفقار اولدی لشکرین لحنی الفرار اولدی هامی سرکرده لر شکار اولدی صاحبِ ذوالفقار سسلندی آفرین ذوالفقارِ عباسه ابوالفضل ای جانم ابوالفضل ایمانم ابوالفضل جانانم ابوالفضل سن من قربانم من نورم مخالف سیاهیم سربازم مجاهد الهیم سردار لشگرم عباسه با افتخار می گم سپاهیم ابوالفضل ای جانم ابوالفضل ایمانم ابوالفضل جانانم ابوالفضل سن من قربانم هان سی گروهین بل مولاسی وار شیعه لرین حضرت عباسی وار

ولادت با سعادت قمر بنی هاشم مبارک❤️🍃🦋🌼 #ماه_شعبان #ولادت_حضرت_ابوالفضل

ای اهل حرم میرو علمدار خوش آمد 😍❤

#فایل_صوتی #سرود هر کی گرفتاری داره بیاد... #کربلایی_رضا_شیخی

سوی مجنون برسانید که لیلایی هست ما شنیدیم در این شهر که آقائی هست دورِ این خانه شلوغ است اگر جائی هست دردمندیم و دلی خوش که مداوائی هست شب عید است بیائید حنا بگذاریم سر به خاکِ قدمِ مردِ دعا بگذاریم تا پدر چشم به چشمانِ تو احیا دارد پَرِ گهواره­ ی تو روحِ مسیحا دارد و حسن خیره به چشمانِ تو نجوا دارد نوه­ ی حضرت زهراست تماشا دارد جلوه ­ی تام علی بر تو مبارکبادا سومین نام علی  بر تو مبارکبادا فطرسی آمده و از تو پری می خواهد از تو عیسی نفسِ ناب تری می خواهد یوسف از دستِ تو مژگانِ تری می خواهد که غبارِ قدمت رفته گَری می خواهد یا کریمیم و سرِ جاده­ی تو شیعه شدیم ما کنارِ پرِ سجاده­ی تو شیعه شدیم عشق وقتی به نهایت به نهایت برسد تازه شاید که سرش بر کفِ پایت برسد چشمِ جبریل اگر سوی عبایت برسد نه محال است مقامش به گدایت برسد نه فقط پهنه ­ی افلاک نمک گیر تواند تو از این کشور و این خاک نمک گیر تواند مثلِ پیراهنِ یوسف که به کنعان آمد مثلِ ابری که سرِ خاک بیابان آمد صاحب خانه­ی خود جانبِ ایران آمد خانه­ ی مادریش شاهِ خراسان آمد خاکِ ما خانه­ی تو سایه مطلق داری حقِ آب و گِل و بر گردنِ ما حق داری عشقِ ایرانیِ ما کارِ بنایت با ماست حوض و فوّاره و ایوانِ طلایت با ماست طاقِ گلدسته، رواق، آینه هایت با ماست خادمیِ حرم و صحن و سرایت با ماست طرحِ زیباتری از باغِ جنان می سازیم و ضریحِ نویی با فرشچیان می سازیم مصلحت بود اگر شیرِ خدا می گشتی تو علی هستی و شمشیرِ خدا می گشتی مست از جلوه­ی تکبیرِ خدا می گشتی تکسوارِ عرب و شیرِ خدا می گشتی بازوی هاشمیت تیغ اگر بر می داشت کربلا زیرِ قدم هات تَرَک بر می داشت رخصتت بود اگر یک تنه لشکر بودی میمنه، میسره بودی و مکرّر بودی ای امام ابنِ امام از همه بهتر بودی رخصتت بود اگر حضرتِ حیدر بودی کربلا دید پدر را نفست یاری کرد وه که با نامِ تو عباس علمداری کرد واژه ات خطبه شد و تیغِ علی وار آورد خطبه ات شورِ علی در دلِ پیکار آورد چه بلائی به سرِ کاخِ ستمکار آورد شیعه را با شب و شمشیر و دعا با آورد با تو در شام عجب معرکه بر پا شده است که دعا گوی شما زینبِ کبری شده است