eitaa logo
کانال مولودی وعروسی مجمع الذاکرین🌸
23.4هزار دنبال‌کننده
2.8هزار عکس
1.5هزار ویدیو
112 فایل
جدیدترین اشعاروسرودهادرکانال ما خوش آمدین🌹 @ewwmajmamolodi #کانال_مولودی_مجمع_الذاکرین مدیریت👇 @khadeem110 https://eitaa.com/joinchat/272171029Cdda5575628 لینک گروه👆 https://rubika.ir/maajmaozakerine کانال ما در روبیکا 👆
مشاهده در ایتا
دانلود
4_5972282282856154020.mp3
913.5K
✅ سرود ولادت حضرت علی بن الحسین علیه السلام 🔻سعید نسیمی 1️⃣ بند اول مژده میلاد علی بن حسین است شب شادی تمام عالمین است آمده دنیا / عزیز زهرا حضرت سجاد گل گلشن طه (یابن زهرا یابن زهرا 2) یابن زهرا حبیبی یا بن زهرا 2️⃣ بند دوم آمده نور دو چشمان پیمبر زادۀ زهرا عزیز جان حیدر جان حسین است / نور دو عین است کرده اسیر عشق خود تمام دلها (یابن زهرا یابن زهرا 2) یابن زهرا حبیبی یا بن زهرا 3️⃣ بند سوم مرغ جان من کشیده پر زسینه گشته امشب زائر شهر مدینه یثرب چه زیباست / قبلۀ دلهاست گل حسین فاطمه گشته شکوفا (یابن زهرا یابن زهرا 2) یابن زهرا حبیبی یا بن زهرا 4️⃣ بند چهارم بیا یابن الحسن نظر به ما کن شب عید است به ما عیدی عطا کن مارا دعا کن / نصیب ما کن زیارت مدینه و کرببلا را (یابن زهرا یابن زهرا 2) یابن زهرا حبیبی یا بن زهرا علیه السلام
354103_134.mp3
901.2K
امشب از باغ خدا یک گل خوشبو اومده یعنی عباس علی دلبر مه رو اومده ماه اومده ماه اومده دلبر دلخواه اومده کاسه بر کاسه و پیمونه به پیمونه زنم گل خوشبو گل خوشبو گل مینو اومده چرا مستی نکنم می نزنم خوش نباشم که به بزم دل خوش ساقی خوشرو اومده امشب از لطف خدا به یاری خون خدا به خدا یار خدا روی خداجو اومده اومده اون قد رعنایی که در باغ بهشت پیش سرو قدمش طوبی به زانو اومده ماه اومده ماه اومده دلبر دلخواه اومده اومده اون قد رعنایی که در باغ بهشت پیش سرو قدمش طوبی به زانو اومده چرا مستی نکنم می نزنم خوش نباشم که به بزم دل خوش ساقی خوشرو اومده کاسه بر کاسه و پیمونه به پیمونه زنم گل خوشبو گل خوشبو گل مینو اومده امشب از باغ خدا یک گل خوشبو اومده یعنی عباس علی دلبر مه رو اومده ماه اومده ماه اومده دلبر دلخواه اومده
💐👏💐👏💐👏💐👏 دم جانانه ام پیوسته یا حسین میگم نمیشم خسته آخه امشب درِ قلبم رو خدا روی غصه و غم بسته نگارم اومد ، قرارم اومد آره دردمون این دل زارم اومد ز یُمن یاره ، که قلبم داره بساط مستی رو دور هم میاره ... اباعبدالله ، اباعبدالله ... پر پروازمو وا کردم دل عاشقم رو شیدا کردم دل مجنونمو تو صحنش لابه لای زائرا جا کردم دخیل میبندم ، به تو دلبندم من هرچی غِیرِت یا حسین دل کندم سراپا شورم ، که غرق نورم سر دار عشقِ تو حسین منصورم ... اباعبدالله ، اباعبدالله ... 💐👏💐👏💐👏💐👏
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
💠ميلاد حضرت عباس (عليه السلام)💠 🔻مجيد تال روزی شعر من امشب دو برابر شده است چون که سرگرم نگاه دو برادر شده است چون که بانوی کلابیه پسر آورده چشم وا کن، پدر خاک قمر آورده هر که از قافلهٔ فطرسیان جا مانده نظرش خیره به گهواره سقا مانده زور بازوی تو بی حد و عدد خواهد شد بعد از این امّ‌ بنین، امّ اسد خواهد شد با وجود تو زمین حیدر دیگر دارد کعبه جا دارد اگر باز ترک بردارد از در خانه او پا نکشیدم هرگز چون حسینی تر از عباس ندیدم هرگز ماه ذی‌الحجه که عباس به حج عازم شد همه بر کعبه ولی کعبه بر او محرم شد در طوافش سخن از عقل فراتر می گفت در حقیقت «لکَ لبَّیکَ برادر» می گفت! این اباالفضل که از قبله فراتر می رفت مرتضی بود که بر دوش پیمبر می رفت علی اکبر به ثنا گویی او می آید: چقدر منبر کعبه به عمو می آید! خطبه خواند و همه را محو صدای خود کرد در حقیقت همه را قبله نمای خود کرد گفت این خانه که حق آمد و ایجادش کرد مسجدی بود که بابای من آبادش کرد از در خانه او پا نکشیدم هرگز چون حسینی تر از عباس ندیدم هرگز کاشف الکرب تویی؛ خنده ارباب تویی «پدرِ خاک» علی و «پدرِ آب» تویی! روی چشم تو بود جای حسن جای حسین هست ما بین دو ابروی تو بین الحرمین پیش خورشید و قمر سایه تو سنگین است و فقط محضر زینب سر تو پایین است ساقی ما چه شرابی چه سبویی دارد بنویسید رقیه چه عمویی دارد صحبت از مردی تو کار بنی هاشم بود نام تو در دل میدان رجز قاسم بود زور بازوی علی ریخته در بازویت ذوالفقاری نبود تیزتر از ابرویت تیغ چرخانده‌ای و پیش تو طوفان هیچ است لشگری پیشت اگر آمده میدان، هیچ است وسط جنگ زمین را به زمان دوخته ای فنّ شمشیر زنی را ز که آموخته ای؟! ای جوان! پیر رهت کیست از آن شاه بگو؟ «أشهدُ أنَّ علیّاً ولی الله» بگو او علمدار حسین است ببخشید مرا مدح او کار حسین است ببخشید مرا (علیه السلام) (علیه السلام) (عليه السلام)
💠ميلاد حضرت عباس (عليه السلام)💠 🔻علی‌اکبر لطیفیان آسمان جلوه ای اگر دارد از نماز شب قمر دارد شب میلاد تو همه دیدند نخل ام البنین ثمر دارد آمدی و حسین قادر نیست از نگاه تو چشم بر دارد كوری چشم ابتران حسود چقدر فاطمه پسر دارد ای رشید علی نظر نخوری شهر چشمان خیره سر دارد باب حاجات، كعبه ی خیرات بر تو و قد و قامتت صلوات ای نسیم پر از بهار علی ماه در گردش مدار علی چقدر مشكل است تشخیصت تا كه تو می رسی كنار علی با تو یك رنگ دیگری دارد شجره نامه ی تبار علی دومین حیدر ابوطالب صاحب غیرت و وقار علی به شما می رسد ذخیرۀ طف همۀ ارث ذوالفقار علی ای علمدار و سر پناه حسین حضرت حمزه ی سپاه حسین خشکسال قدیم دنیا من جستجوهای پشت دریا من تو بر این خاك ها بكش دستی اگر این خاك زر نشد با من سر سال است مرد مسكینم مكش از دست خالیم دامن چقدر فاصله است ای دریا از مقام ظهور تو تا من تو بزرگ قبیله ی آبی تو غدیری، فراتی اما من خشكسالم، كویر بی آبم روزگاری است تشنه میخوابم كمرت جایگاه شمشیر است لب تو جایگاه تكبیر است سر ما را بزن همین امروز صبح فردا برای ما دیر است هیچ كس رو به روت نیست مگر آن كسی كه ز جان خود سیر است سیزده ساله حیدری كردی پسر شیر بیشه هم شیر است گیرم افتاده است روی زمین دست تو باز هم علمگیر است پسر شاه لافتی عباس ای جوانی مرتضی عباس از نگاه كبوتری وارم به مقام تو غبطه می بارم سر من را اگر بگیری باز به دو ابروی تو بدهكارم ارمنی هم اگر حساب كنی دست از تو بر نمی دارم بده آن مشك پاره ی خود را تا برای خودم نگهدارم بی سبب نیست گریه ی چشمم حسرت صبح علقمه دارم با تمامی شور و احساسم آرزومند كفُّ العباسم زلف ما را ز مشك وا نكیند لب ما را از آن جدا نكنید پای ما را به جان خالی مشك در حریم فرات وا نكنید دست بر زیرتان نمی آرد آب ها این همه دعا نكنید تیرها روی این تن زخمی خودتان را به زور جا نكنید تازه طفل رباب خوابیده جان آقا سر و صدا نكنید تا كه از مشك پاره آب چكید رنگ از چهره ی رباب پرید (علیه السلام) (علیه السلام) (عليه السلام)
💠ميلاد حضرت عباس (عليه السلام)💠 🔻یوسف رحیمی بايد حسين دم بزند از فضائلت وقتي حسيني است تمام خصائلت تعبيرهاي ما همه محدود و نارساست در شرح بيکراني اوصاف کاملت  بي شک در آن به غير جمال حسين نيست آئينه اي اگر بگذاري مقابلت اي کاشف الکروب عزيزان فاطمه غم مي بري ز قلب همه با شمائلت در آستانة تو گدايي بهانه است دلتنگ ديدن تو شده باز سائلت با زورق شکسته ي دل سال هاي سال پهلو گرفته ايم حوالي ساحلت   بي شک خدا سرشته تو را از گل حسين سقاي با فضيلت و دريا دل حسين   تو آمدي و روشني روز و شب شدي از جنس نور بودي و زهرا نسب شدي در قامتت اگرچه قيامت ظهور داشت الگوي بندگي و وقار و ادب شدي هم چشمهاي روشنت آئينه ي رجاست هم صاحب جلال و شکوه و غضب شدي بايد که ذوالفقار حمايل کني فقط وقتي که تو به شير خدا منتسب شدي در هيبت و رشادت و جنگاوري و رزم تو اسوة زهير و حبيب و وَهب شدي در دست تو تلاطم شمشير ديدني ست فرزند لافتايي و شير عرب شدي   فرمانده ي سپاهي و آب آور حسين اي نافذ البصيرة ترين ياور حسين   بي شک تو صبح روشن شبهاي تيره اي خورشيدي و به ظلمت اين شام چيره اي تسخير کرده جذبه ي چشم تو ماه را بي‌خود که نيست تو قمر اين عشيره اي عصمت دخيل تار عباي تو از ازل جز بندگي نديده کسي از تو سيره اي قدر تو را کسي نشناسد در اين مقام وقتي براي امر شفاعت ذخيره اي ما را بس است وقت عبور از پل صراط از تار و پود بيرق تو دستگيره اي چشم اميد عالم و آدم به دست توست باب الحسين هستي و پرچم به دست توست   فردوس ِدل هميشه اسير خيال توست حتي نگاه آينه محو جمال توست تو ساقي کرامت و لطف و اجابتي اين آب نيست زمزمه هاي زلال توست ايثار و پايمردي و اوج وفا و صبر تنها بيان مختصري از کمال توست در محضر امام تو تسليم محضي و والاترين خصائل تو امتثال توست فردا همه به منزلتت غبطه مي خورند فردا تمام عرش خدا زير بال توست باب الحوائجي و اجابت به دست تو تنها بخواه، عالم هستي مجال توست   اي آفتاب علقمه: روحي لک الفدا اي آرزوي فاطمه: روحي لک الفدا   اي آفتاب روشن شبهاي علقمه سرو رشيد خوش قد و بالاي علقمه داده ست مشک تشنه ي تو آب را بها اي آبروي آب، مسيحاي عقلمه وقتي که چند موج عليل شريعه را کرده ست خاک پاي تو درياي علقمه لب تشنة زيارت لبهات مانده است آري نگفته اي به تمناي علقمه امروز دستهاي تو افتاد روي خاک تا پا بگيرد از دل صحراي علقمه با وعده هاي مادرت آسوده خاطريم چشم اميد ماست به فرداي علقمه اين عطر ياس حضرت زهراست مي وزد از سمت کربلاي تو ، سقاي علقمه شبهاي جمعه نالة محزون مادري مي آيد از حوالي درياي علقمه   ام البنين و فاطمه با قامتي کمان اينجا نشسته اند و شده آب روضه خوان   فرصت نداد تا که لبي تر کند گلو دارد به دست، ماه حرم، مشک آرزو مي آيد از کنار شريعه شهاب وار بسته ست راه را به حرم لشکر عدو طوفان تير مي وزد از بين نخلها حالا شنيدني شده با مشک گفتگو: «بسته ست جان طفل صغيري به جان تو تو مشک آب نه که تويي جام آبرو اي مشک جان من به فداي سر حسين اما تو آب را برسان تا خيام او » اما شکست ساغر و ساقي ز دست رفت جاريست خون ز بادهٔ چشمش سبو‌سبو با مشک پاره پاره به سوي حرم نرفت تا با امام خود نشود باز رو برو تنها پناه اهل حرم بر نگشته است مي بارد از نگاه سکينه : عمو عمو   در خيمه اوج بي کسي احساس مي شود خورشيد نيزه ها سر عباس مي شود (علیه السلام) (علیه السلام) (عليه السلام)