⛔️ نادیده گرفتن #آزادی و شخصیت انسانی هر یک از طرفین رابطه #زناشوئی ، تداوم آن را با تهدید جدی مواجه می کند. این که فردی برای نحوه #معاشرت ، لباس پوشیدن و رفت و آمد همسرش، محدودیت های من درآوردی اِعمال کند و حقوق و آزادی های مشروع وی را به صرف سلیقه شخصی از بین ببرد، یک نوع انحصارگرایی است که در شکل حاد به ابزارگرایی و احساس #مالکیت تبدیل می شود. ⛔️ این محدودیت ها که گاهی به ریزترین مسائل زندگی و شئون رفتاری نیز کشیده می شود، با شدت و ضعف مختلفی اعمال می گردد، ولی در صورت پیشرفت می تواند شرایطی را به وجود آورد که در آن یکی از زوجین به ویترینی برای نمایش عقاید و سلیقه های همسرش تبدیل شده است. ⛔️ شاید واژه بردگی تعبیر درستی نباشد اما اعمال محدودیت ها به صورت مهار گسیخته و اطاعت خواسته یا ناخواسته که بر شدت آن می افزاید، سودای تربیت دوباره یکدیگر را میان زوجین به وجود می آورد. در جامعه امروزی ما معمولا چنین محدودیت هایی پذیرفته نمی شود و دستاویز قرار دادن استدلال های واهی نیز راه به جایی نمی برد اما اگر اعمال آنها با انتظار اطاعت همراه باشد و با ریشه های پیوند زناشوئی درگیر شود، کار را به جاهای باریک می کشاند. ✅ به هرحال احترام به حقوق انسانی، سلیقه شخصی و شان اجتماعی همسر و آزادی های مشروعی که تا پیش از ازدواج از آنها برخوردار بوده، ضرورتی است که هر یک از زوجین در تمام مراحل زندگی مشترک باید به آن پایبند باشند. 🔹🔹🔹🔹💟🔹🔹🔹🔹 http://eitaa.com/joinchat/65601536Ced47c1723b