❞ دنيا بد نيست، كم است.
دنيا رنج است اگر اسيرش باشى و سود است، اگر اميرش بشوى.
دنيا پا است اگر با آن راه بروى و بار است اگر او تو را راه ببرد.
دنيا نور است و همچون خورشيد است.
اگر با آن نگاه كنى مى‌بينى، اگر به آن نگاه كنى كور مى‌شوى و رنج مى‌برى و مى‌سوزى.
دنيا مردار است اگر ذبحش نكنى و به كارش نگيرى و مرداب است اگر به جريانش نيندازى...'!
. روش نقد
. عین‌صاد
. صفحه ۷۱
❞ تولّد تو
تولّد امید بود.
و انتظار تو
بلوغ رنج،
ما در بلوغ رنج، به یأس رسیدیم
ما در بلوغ رنج، به مرگ رسیدیم
اما تو در بلوغ رنج و یأس و مرگ
بر دل ما نشستی.
بلوغ رنج با تو به فریاد رسید.
و اکنون انتظار تو، تولّد اقدام است.
ظلمِ سرشار، تو را صدا زد.
و تو ما را صدا زدی.
ای زبان گویای خدا،
اشاره‌های ما را بپذیر!
که حجم فاجعه بر زبانمان نشسته است...
. و با او با نگاه فریاد می‌کردیم!
. عین‌صاد
. صفحه ۱۹۲
