❤️ #Habiliyan ➖ ➖ ➖ ➖ ➖ ➖ ما را در ایتا دنبال کنید: 👇 ✅ https://eitaa.com/Fadak_Channel

#شماره_۷ 📚 جنگ شکر در کوبا، ژان پل سارتر؛ دولت و دو مجلس واشنگتن باره شکر تصمیم‌های یک طرفه می‌گرفتند. خودسرانه برای آن نرخ تعیین می‌کردند و میزان کلی شکری را مه باید از کوبا وارد می‌کردند، معلوم می‌کردند. کوبا چاره‌ای جز سکوت نداشت. واشنگتن بیخ گلوی دولت جزیره را فقط به این دلیل گرفته بود که او تنها مشتری روز و آینده بود چرا که او شکر را بالاتر از نرخ بازار جهانی خریداری می‌کرد. جامعه و اقتصاد کوبا از سال ۱۹۰۰ بر اساس این نرخ‌های بالا توسعه پیدا کرده بود. اگر آمریکا بر فرض محال، از کارپرداز برگزیده خود روی برمی‌تافت، یا هرگاه کوبای بدون صنعت و ذخیره ناگزیر می‌شد شکرش را به بهای ارزان‌تر بفروشد و محصولات صنعتی را از کشورهای دیگر وارد کند پاک ورشکست می‌شد. بار وام‌ها وبا را قربانی نعمت ساختگی می‌کرد. امتیاز گران فروشی شکر، کشور را خفه کرده بود و مردم در شکوه دولتمندی خود،کابوس و تهدید نیمه باز قحطی را مشاهده می‌کردند‌. البته آمریکا نفعی در پایین بردن نرخ‌ها نداشت و اگر می‌خواست این کار را بکند بایستی سیاست خود را رها می‌کرد. از آن گذشته، در جزیره و به خصوص در رشته شکر، سرمایه‌هایی گذاشته بود که مجبور به حمایت آن می‌شد. تنها چیزی که باقی می‌ماند رقابت خارجی بود: در آمریکای لاتین، کوباییان رقیبانی داشتند که می‌خواستند جای آنان را بگیرند. ممکن بود واشنگتن به فکر افتاد که از آنها بیشتر نخرد، خلاصه آمریکا دستش باز بود که امسال یا سال دیگر از سهم بندی کوبا بزند. دولت آمریکا از قدرت خود غافل نبود بدش هم نمی‌آمد که گاه این نکته را به رخ بکشد.‌ -اگر ما سهم خود را پایین ببریم چه کار خواهید کرد؟ به این ترتیب آمریکا تهدیدکنان این ملت مستقل را به پیروی وا‌ می‌داشت و ملت هم ه کاری دیگر از دستش بر نمی‌آمد پیروی می‌کرد. کوبا به وسیله شکر در مشت آمریکایی‌ها بود. #Habiliyan ➖ ➖ ➖ ➖ ➖ ➖ ما را در ایتا دنبال کنید: 👇 ✅ https://eitaa.com/Fadak_Channel