💟داستان کوتاه #پیرمردی بود، که پس از پایان هر روزش از درد و از سختیهایش مینالید.. #دوستی، از او پرسید:علت این همه درد چیست که از آن رنجوری.. #پیرمرد گفت: دو بازشکاری دارم، که باید آنها را رام کنم،دوتا خرگوش هم دارم که باید مواظب باشم، به هرسویی نروند. 🍃دوتا عقاب هم دارم که باید آنها را هدایت و تربیت کنم،ماری، هم دارم که آنرا حبس کرده ام.. #شیری، نیز دارم که همیشه، باید آنرا درقفسی آهنین، زندانی کنم،بیماری نیز دارم که باید از او مراقبت کنم،، و در خدمتش باشم.. #مرد گفت: چه میگویی، آیا با من شوخی میکنی؟ مگر میشود انسانی اینهمه حیوان را باهم دریکجا،، جمع کند و مراقبت کند.. #پیرمرد گفت: شوخی نمیکنم، اما حقیقت تلخ و دردناکیست آن دو باز شکاری، چشمان منند، که باید با تلاش و کوشش از آنها مراقبت کنم. 💥آن دو خرگوش پاهای منند، که باید مراقب باشم بسوی گناه کشیده نشوند 💠آن دو عقاب نیز، دستان منند، که باید آنها را به کارکردن، آموزش دهم تا خرج خودم و خرج دیگر برادران نیازمندم را مهیا کنم 💥آن مار، زبان من است، که مدام باید آنرا دربند کنم تا مبادا کلام ناشایستی از او، سر بزند.. 🍃شیر، قلب من است که باوی همیشه درنبردم که مبادا، کارهای شروری از وی سرزند 🌷و آن بیمار، جسم و جان من است، که محتاج هوشیاری، مراقبت و آگاهی من دارد 💥این کار روزانه من است که اینچنین مرا رنجور کرده، و امانم را بریده @faghatkhoda1397