eitaa logo
فهام
1هزار دنبال‌کننده
1.1هزار عکس
172 ویدیو
25 فایل
💠فهام: فرهنگ. هنر. ادبیات. مذهب💠 ✅محتوای فاخر و عمیق ✅زبان ساده و قابل فهم ❌شعار ❌حرف بی‌سند ⏱شبی 5 دقیقه رضا بیات: استاد دانشگاه، نویسنده، شاعر و منتقد ادبی. @DR_Reza_Bayat
مشاهده در ایتا
دانلود
خداوند بنی‌اسرائیل را برگزیده بود. امّا افسوس! آنان بنی‌اسرائیل بودند. خداوند مائده فرو فرستاد. گفتند: «غذای پروردگارت را نمی‌خواهیم. سیر می‌خواهیم و پیاز و از این قبیل.» تشنه شدند. خداوند دوازده چشمه برایشان جاری کرد و چنان غرق نعمتشان کرد که غبطۀ جهانیان شدند. هرکدام از آنان آبشخور خویش را می‌شناخت. چیزی که صورتْ بستنش در این دنیا محال می‌نمود. بنی‌اسرائیل باز ظلم پیشه کردند. خداوند باز راه توبه را به آنان نمود. گفت: «در این قریه آرام گیرید. هرچه می خواهید، بخورید.» آنان آسوده شدند. تنها ستمکارِگی‌شان بود که آزارشان می‌داد. خداوند آن را نیز چاره کرد. فرمود: «به خشوع از این در درآیید و بگویید: گناهان ما را فرو ریز.» آنان نیامدند. یا آمدند و نگفتند. یا گفتند، ولی به طنز و سخره، واژگانش را دیگرگون کردند. خداوند بر آنان رحمت آورده بود. آنان غضب می‌خریدند. ⚫️⚫️⚫️ خداوند ما را برگزید. امّا افسوس؛ برگزیدگان ما بودیم! مایی که قرار بود بنی اسرائیل نباشیم. خداوند هدایتش را فرو فرستاد. گفتیم: اکتفا به همین راه جمود است و تعصّب. سخن دیگران را نیز باید چشید. دهانمان به عطر کلام خاندان وحی خوشبو بود؛ گفتیم: سیر می‌خواهیم و پیاز! رفتیم. تشنه کام بازگشتیم. خداوند دوازده چشمۀ همیشه جوشنده را بر ما عرضه کرد. آن گونه که راه را باز شناختیم. سیراب شدیم. رفتیم! گناهکار و آشفته حال در تَف بیابان‌های گمراهی ذوب می‌شدیم. خداوند ما را بر بهشتِ آرامش فروآورد. لقمه لقمه خوراکمان داد و جرعه ‌جرعه آبمان نوشاند. گفت: به این سو آیید. کرنش کنید و درآیید تا شما را ببخشایم. گفت: بیایید که عزم آمرزش دارم. گفت: «این علی علیه‌‌السلام است. نزد او آیید.» گفت: «فضایلش را بگویید، زبانتان را پاک می‌کنم. بشنوید، گوشهایتان را می‌شویم. بخوانید، چشمانتان را تطهیر می‌کنم.» و ما نکردیم. یا کردیم و باور نکردیم. یا کردیم ولی ... ⚫️⚫️⚫️ شبهای قدر به هر دری می‌زنیم تا خدا ما را ببخشاید و خلوت‌ترینِ درها در این شبها درِ خداست؛ باب الله! به هر جا سر می‌کشیم جز آنجا که باید! ⚫️⚫️⚫️ شنیدیم که خواندن و نوشتن، شنیدن و گفتن فضایل علی علیه‌السلام عبادت است. شنیدیم که گناهان را فرو می‌ریزد. باور کردیم. نوشتیم. تو چه می‌کنی؟ با ما همسفر خواهی شد؟ خواهی خواند؟ باز خواهی گفت؟ ... فهام: فرهنگ. هنر. ادبیات. مذهب
🕋 جزء نوزدهم 🕋 🟢 قالَ الَّذي عِنْدَهُ عِلْمٌ مِنَ الْكِتابِ أَنَا آتيكَ بِهِ قَبْلَ أَنْ يَرْتَدَّ إِلَيْكَ طَرْفُك‏ (نمل/ 40) آن كه دانشى از كتاب با خويش داشت گفت: من پيش از آنكه چشم بر هم زنى، آن تخت را برايت مى‌‏آورم‏. 🟢 وَ يَقُولُ الَّذينَ كَفَرُوا لَسْتَ مُرْسَلاً قُلْ كَفى‏ بِاللَّهِ شَهيداً بَيْني‏ وَ بَيْنَكُمْ وَ مَنْ عِنْدَهُ عِلْمُ الْكِتابِ (رعد/ 43) و كافران مى‏گويند: تو فرستادۀ نيستى؛ بگو: ميان من و شما خداوند و كسى كه دانش كتاب نزد اوست، گواه بس. 🟡 امام صادق(ع) دربارۀ این آیه فرمود: آن که «علم کتاب» نزد اوست، علی بن‌ ابی‌طالب است. «کتاب» همان است که «هیچ خشک و تری نیست مگر آن‌که در کتاب مبین است». 📌 تفسیر نورالثقلین، ج1، ص 723 (ترجمۀ مضمون حدیث) 🟡 «علم کتاب» توانایی خاصی است که وزیر سلیمان نبی بهره‌ای از آن داشت و توانست تخت ملکۀ سبأ را به چشم‌برهم‌زدنی، از یمن تا بیت‌المقدس ببرد. طبق آیۀ 43 سورۀ رعد، امیرالمؤمنین(ع) دارندۀ کل «علم کتاب» است؛ لذا تمام معجزات و کرامات ایشان و دیگر امامان معصوم(ع) مستند قرآنی دارد. فهام: فرهنگ. هنر. ادبیات. مذهب
عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ ع قَالَ: لَا تَخْفَى عَلَيْنَا لَيْلَةُ الْقَدْرِ إِنَّ الْمَلَائِكَةَ يَطُوفُونَ بِنَا فِيهَا. پرسیدند که شما می‌دانید شب قدر کدام شب است؟ امام باقر(ع) فرمود: شب قدر بر ما پوشیده نیست؛ در آن شب فرشتگان به دور ما طواف می‌کنند. تفسیر قمی، ج2، ص290 فهام: فرهنگ. هنر. ادبیات. مذهب
هلا ای رهگذران دارالخلافه ای خرما فروشان کوفه ای ساربانان سادۀ روستا تمام بصیرتم برخیِ* چشم شمایان باد اگر به نیمروز، چون از کوچه‌های کوفه می‌گذشته‌اید از دیدگان معبری برای علی ساخته باشید گیرم که هیچ او را نشناخته باشید ⚫️⚫️⚫️ نقاشی: میزان، اثر حسن روح الامین شعر: در سایه‌سار نخل ولایت، اثر سیدعلی موسوی گرمارودی * برخی: فدا فهام: فرهنگ. هنر. ادبیات. مذهب
📚بیش از دو هزار کتاب دیجیتالی شده پیرامون امیرالمومنین حضرت علی علیه السلام در سایت و اپلیکیشن های قائمیه به زبان های مختلف رایگان دریافت کنید 👇 https://lohedana.ir/more-books?subject=5073&type=0 📚معارف نهج البلاغه 👇 https://lohedana.ir/more-books?subject=4841&type=0 کمک به تولید بیشتر کتاب @ghboook
🕋 جزء نوزدهم 🕋 🟢 يَاوَيْلَتىَ‏ لَيْتَنىِ لَمْ أَتَّخِذْ فُلَانًا خَلِيلًا * لَّقَدْ أَضَلَّنىِ عَنِ الذِّكْرِ بَعْدَ إِذْ جَاءَنىِ وَ كَانَ الشَّيْطَنُ لِلْانسَنِ خَذُولًا * وَ قَالَ الرَّسُولُ يَارَبِّ إِنَّ قَوْمِى اتخَّذُواْ هَذَا الْقُرْءَانَ مَهْجُورًا (فرقان: 28- 30) [در قیامت می‌گوید:] وای بر من! کاش فلانی را دوست خود نمی‌گرفتم. پس از آن که «ذکر» به من رسید، مرا از «ذکر» روی‌گردان کرد. شیطان خوار کنندۀ انسان است. و پیامبر (ص) گفت: پروردگار من! امّت من اين قرآن را كنار نهادند. 🟠 نکته: بیشتر ترجمه‌ها همین‌گونه ترجمه کرده‌اند. غلط هم نیست. اما یک ظرافت: «اتخذوا» یعنی گرفتند؛ ترجمۀ دقیق‌تر این‌چنین است: قرآن را گرفتند؛ اما مهجور! یعنی ظاهرا با قرآن بودند؛ اما به گونه‌ای که روح قرآن را کنار گذاشته بودند. 🟡 امیرالمؤمنین در حدیث بسیار جالبی نکاتی می‌فرمایند که ترجمۀ تقریبی‌اش را در زیر آورده‌ام: ... آنان که به من ظلم کردند و حق مرا گرفتند، در قیامت از یکدیگر تبری می‌جویند. یکی چنین می‌گوید: «کاش بین من و تو فاصلۀ شرق تا غرب بود؛ چه بد هم‌نشینی بودی!» (1) و دیگری چنین جواب می‌دهد: «کاش فلانی را به دوستی نمی‌گرفتم؛ پس از آن که ذکر به سوی من آمد، مرا از ذکر روی‌گردان کرد». 🟡 فأنا الذكر الذي عنه ضل، و السبيل الذي عنه مال، و الإيمان الذي به كفر، و القرآن الذي إياه هجر، و الدين الذي به كذب، و الصراط الذي عنه نكب‏ 🟠 آن ذکری که از آن روی‌گردان شدند، منم. 🟠 آن سبیلی که از آن منحرف شدند، منم. 🟠 آن ایمانی که به آن کفر ورزیدند، منم. 🟠 آن قرآنی که مهجور گذاشتند، منم. 🟠 آن دینی که تکذیب کردند، منم. 🟠 آن صراطی که از آن فرو افتادند، منم... ⚫️⚫️⚫️ 1) زخرف/ 38: يا لَيْتَ بَيْنِي وَ بَيْنَكَ بُعْدَ الْمَشْرِقَيْنِ فَبِئْسَ الْقَرِين‏ 📌 البرهان، ج4، ص129 فهام: فرهنگ. هنر. ادبیات. مذهب
جهان طفیل وجود محمدست و علی برین دو مظهر کل واجبست تسلیمات خلاصه سخن این: کز وجود ما غرض است سلام بر علی و آل و بر نبی صلوات اهلی شیرازی (ق10)
هدایت شده از فهام
✅شب بیستم، جزء بیستم✅ وَ نُريدُ أَنْ نَمُنَّ عَلَى الَّذينَ اسْتُضْعِفُوا فِي الْأَرْضِ وَ نَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَ نَجْعَلَهُمُ الْوارِثينَ (قصص/ 5) و برآنيم كه بر آنان كه در زمين ناتوان شمرده شده‌‏اند منّت گذاريم و آنان را امام گردانيم و آنان را وارثان (روى زمين) كنيم. امام صادق(ع) دربارۀ این آیه فرمود: پیامبر(ص)، علی و حسن و حسین را نگاه کرد و گریست. آنگاه فرمود: آنان که پس از من ضعیف شمرده‌می‌شوند، شمایید. از امام صادق(ع) سؤال شد که منظور پیامبر(ص) چه بود؟ ایشان فرمود: یعنی آنان پس از پیامبر(ص) امام هستند؛ چنان‌که آیه می‌فرماید: «آنان را امام گردانیم». این آیه تا قیامت دربارۀ ما اهل‌بیت(ع) جاری است. 📌شواهد التنزیل، ج1، ص555 بخش پایانی آیه در روزگار ظهور تحقق خواهد یافت: آنان را وارثان زمین می‌کنیم. 🌹🌹🌹🌹🌹🌹 با لمس این لینک به فهام بپیوندید: https://eitaa.com/fahhaam
حماسۀ شهادت امیرالمؤمنین علیه السلام 1 از 4 21 نکته و یک تکمله در شناخت ابعاد حماسی-اسطوره‌ای واقعۀ شهادت امیرالمؤمنین (ع) فهام: فرهنگ. هنر. ادبیات. مذهب
حماسۀ شهادت امیرالمؤمنین(ع) 2 از 4 یکی از وجوه پررنگ شخصیت امیرالمؤمنین(ع)، وجه حماسی ایشان است. حماسه‌ای که واقعی است و به مراتب از حماسه‌های خیالی شگفت‌تر است. دربارۀ جنگاوری و شجاعت ایشان بسیار شنیده‌ایم؛ اما بخش مغفولی از این حماسه، شهادت ایشان است. در این نوشتۀ کوتاه، فرازهای حماسی زمان ضربت خوردن تا تدفین آن حضرت را مرور می‌کنیم: 1️⃣ پیش‌آگاهی: از شب قبل می‌دانست که حادثه‌ای عظیم در پیش است. 2️⃣ آگاهی حیوانات اشیاء: این که مرغابی‌ها به پای او می‌پیچند، این که لباسش به قفل یا میخ در گیر می‌کند، اتفاق نیست. 3️⃣ مواجهه با قاتل: پیش از وقوع جرم، قاتل را از خواب بیدار می‌کند. چنین مرحله‌ای در هیچ حماسه‌ای گزارش نشده است. علی(ع) در اینجا تابع تقدیر خداوندی است. 4️⃣ علی(ع) پهلوانی است که در هیچ جنگی شکست نخورده و هیچگاه مغلوب حریف نشده. شکست‌ناپذیرترین قهرمان اسطوره‌ای رستم است که در جنگ با اسفندیار شکست می‌خورد و می‌گریزد و با تدبیر(معجزۀ) سیمرغ زخم‌هایش بهبود می‌یابد و به میدان بازمی‌گردد. در جنگ سهراب هم ابتدا شکست می‌خورد و بعد با فریبکاری سهراب را شکست می‌دهد که آن هم خطای بزرگی است؛ چون پسر خودش را کشته است. در دین، امام حسین(ع) و حضرت عباس(ع) و حضرت علی‌اکبر(ع) پهلوانان بزرگی هستند؛ اما بالاخره در جنگ نظامی شکست می‌خورند و کشته می‌شوند؛ گیرم در مصاف با چند هزار نفر. اما علی(ع) حتی در احد که یک‌تنه در برابر سپاه 3 هزار نفری دشمن ایستاده، شکست نمی‌خورد و می‌تواند پیامبر(ع) را – که پشت سر علی(ع) و در تیررس دشمنان است- حفظ کند. اگر همان یک سنگ هم به دندان پیامبر(ع) نمی‌خورد، نمی‌فهمیدیم که ایشان در تیررس بوده. از تمام ضربات تیر و نیزه و شمشیر 3 هزار نفر، فقط یک سنگ از علی(ع) رد می‌شود و به پیامبر(ع) اصابت می‌کند. 5️⃣ حال این پهلوان شکست ناپذیر، علی(ع)، قرار است بمیرد. نه کسی توان شکست‌دادن او را دارد و نه مرگ در بستر شایستۀ چنین پهلوانی است. بنابراین، شرایط به گونه‌ای پیش می‌رود که او با شمشیر شهید شود؛ اما نه در جنگ (مثل اغلب پهلوانان حماسی) یا در غفلت (مثل رستم). او در حالی از اطراف غافل است که همین غفلتش هم فضیلت است؛ چیزی است شبیه آن روزی که تیر از پایش کشیدند و در نماز بود. 6️⃣ شهادت در بهترین مکان: محراب مسجد؛ بهترین زمان: شب قدر، سحرگاه، بهترین حالت: نماز، سجده. برای فهم بهتر، این حالت را مقایسه کنیم با مرگ رستم (قعر چاه، در حالی که به او خیانت شده)، سهراب (میدان جنگ، در حالی که فریفته شده و شکست خورده)، اسفندیار (میدان جنگ، در حالی که ظالم است و شکست‌خورده). 7️⃣ لحظۀ اصابت ضربه، در ملکوت اتفاقاتی می‌افتد. جبرئیل ندا می‌دهد: تهدمت والله ارکان الهدی. 8️⃣ ضربۀ شمشیر چنان عمیق فرو رفته که به تشخیص طبیب به مغز رسیده؛ همین برای مرگ ناگهانی کافی است. شمشیر زهرآلود است. حتی یک خراش با چنین شمشیری برا ی مرگ سریع کافی است. اما علی(ع) با این وضعیت دو روز دوام می‌آورد. فهام: فرهنگ. هنر. ادبیات. مذهب
حماسۀ شهادت امیرالمؤمنین(ع) 3 از 4 9️⃣ لحظۀ اصابت ضربه، علی(ع) شوکه نمی‌شود؛ حتی آخ هم نمی‌گوید؛ فقط می‌گوید: به خدای کعبه سوگند که رستگار شدم. 0️⃣1️⃣ پس از ضربه، ابن ملجم می‌گریزد و مردم حاضر در مسجد به دنبال او می‌دوند تا دستگیرش کنند. علی(ع) در محراب تنها می‌ماند. ابتدا قدری خاک برمی‌دارد و بر زخم می‌پاشد و این آیه را می‌خواند: «شما را از خاک آفریدیم و به خاک بازمی‌گردانیم و دوباره از خاک بیرون خواهیم آورد» (طه: 55). آنگاه دستار خود را به عنوان باند استفاده می‌کند و زخم سر خود را می‌بندد. *️⃣ «خاک بر جای زخم ریختن» تنها در یک منبع ضعیف نقل شده و ممکن است صحیح نباشد. 1️⃣1️⃣ مردمان قاتل را گرفته‌اند و به مسجد بازگشته‌اند. علی(ع) را به حالت افقی بر تخته‌ای (شبیه برانکارد) به خانه می‌برند. نزدیک خانه، او می‌گوید: بگذارید با پای خود وارد خانه شوم تا اهل خانه نگران نشوند. یعنی در آن حال، به فکر روحیۀ اهل منزل است و دیگر آن‌که خودش چنین زخمی را چیز مهمی نمی‌داند. 2️⃣1️⃣ علی(ع) در بستر است. همه به فکر او هستند و او نیز طبعا باید به فکر خود باشد یا نهایتا با خدا راز و نیاز کند. اما به فکر دیگران است. ملاحظۀ دیگران را کردن نشان بزرگی است و او بزرگ‌ترین است. ◀️ طبیب برای او شیر تجویز کرده و یتیمان بسیاری کاسۀ شیر به دست پشت در ایستاده‌اند. علی(ع) در این حال نگران است که مبادا غرور کودکی بشکند که علی(ع) شیر مرا نپذیرفت. می‌گوید همه را بگیرند و در قدح بزرگی بریزند تا همه در پذیرایی از علی(ع) سهم داشته باشند. ◀️ نگران قاتلی است که اکنون اسیر شده. می‌گوید از غذای من به او بدهید. ◀️ نگران امت اسلامی است. تجربۀ قتل عثمان و خونریزی‌های وسیع به بهانۀ قتل او را به یاد دارد. وصیت می‌کند که قاتل من فقط یک نفر است؛ مبادا در خون مردم افتید و بگویید: «امیرالمؤمنین کشته شد». حتی همان یک نفر هم فقط یک ضربه زد؛ پس در قصاص فقط یک ضربه بزنید. ◀️ نگران یتیمان است. وصیت می‌کند. ◀️ نگران کربلا است. وصیت می‌کند. ◀️ نگران دین و دنیای مردم است. به نماز وصیت می‌کند، به نظم وصیت می‌کند ... 3️⃣1️⃣ یکی از ویژگی‌های قهرمانان حماسه آن است که فرصت وصیت و صحبت پیدا می‌کنند. سهراب پس از زخم خوردن آنقدر زنده می‌ماند که خود را به پدرش رستم بشناساند و پدرش در حضور او برایش سوگواری کند. اسفندیار آنقدر زنده می‌ماند که از رستم، قاتل خود عذر بخواهد و فرزندانش را به او بسپارد؛ چون اسفندیار به ظلم بر رستم شمشیر کشیده بود. رستم آن قدر زنده می‌ماند که از همان قتلگاهش، بن چاه، با تیری قاتل خود را بکشد و انتقام بگیرد. اما ضد قهرمان‌ها یا آدم‌های معمولی فرصتی برای وصیت ندارند؛ چون حرف مهمی ندارند. در واقعۀ کربلا، بزرگانی مثل امام حسین(ع)، حضرت عباس(ع)، حضرت علی‌اکبر(ع)، و حتی اصحابی مثل حر، حبیب و ... بدون وصیت و جمله‌های پایانی نمی‌میرند. اما یزید، عمر سعد، ابن‌زیاد، شمر و ... همه به شکل ناگهانی کشته می‌شوند و به تعبیر قرآن کریم: «فَلا يَسْتَطِيعُونَ تَوْصِيَةً وَ لا إِلى‌ أَهْلِهِمْ يَرْجِعُونَ»: نه می‌توانند وصیت کنند و نه به سوی خانوادۀ خود بازگردانده می‌شوند. (یس: 50) حال به علی(ع) بازگردیم. دو روز تمام وصیت می‌کند؛ یکی از یکی درخشان‌تر. این را مقایسه کنید با مرگ خلیفۀ اول و دوم که فرصت وصیت داشتند و جملات پایانی‌شان اظهار ندامت بود یا خواستن شراب! 4️⃣1️⃣ امیرالمؤمنین(ع) شهید می‌شود. باز هم شب قدر. 21 رمضان. فهام: فرهنگ. هنر. ادبیات. مذهب
حماسۀ شهادت امیرالمؤمنین(ع) 4 از 4 5️⃣1️⃣ کیفیت تشییع و تدفین او اسطوره‌ای است. امام حسن (ع) و امام حسین (ع) پشت تابوت را گرفته‌اند و جلوی تابوت رهاست. خودش می‌رود. بر دوش فرشتگان مقرب است. قبر امیرالمؤمنین(ع) آماده است. این قبر را نوح(ع) برای او حفر کرده. قبر بین دو قبر مقدس است: آدم(ع) و نوح(ع). 6️⃣1️⃣ قبر تا سال‌ها مخفی می‌ماند. پنهان بودن، بر بعد اسطوره‌ای واقعه می‌افزاید. 7️⃣1️⃣ پس از زوال بنی‌امیه که امام صادق(ع) قبر را آشکار می‌کند، از آن قبر شریف، معجزات و کرامات فراوان دیده می‌شود. 8️⃣1️⃣ مردم دوست دارند اسطوره‌های بزرگ مال آنها باشد؛ مثل این که جغرافیای شاهنامه (نام کوه‌ها، دشت‌ها، بناها و ... که نشان می‌دهد داستان‌های شاهنامه در آن منطقه اتفاق افتاده) در چند اقلیم مختلف گزارش شده است: کهگیلویه، چهارمحال و بختیاری، مازندران، خراسان، افغانستان. برای امیرالمؤمنین(ع) همین اتفاق می‌افتد. مزارشریف در افغانستان به عنوان مزار امیرالمؤمنین(ع) زیارت می‌شود. ابن‌بطوطه در قرن 7 گزارش می‌کند که در بسیاری از شهرهای ایران و عراق و ترکیۀ فعلی، زیارتگاه‌هایی ساخته شده بود با عنوان قدمگاه یا محل بروز معجزه‌ای از امیرالمؤمنین(ع). 9️⃣1️⃣ امام حسن(ع) و امام حسین(ع) از تدفین باز می‌گردند. به مرور مردمان می‌فهمند که آن ناشناسی که شب‌ها غذا به در خانه‌ها می‌برد و انواع لطف و مرحمت را داشت، علی(ع) بوده؛ علی(ع) دفن شده، ولی هنوز نمرده و هر روز زنده‌تر حضورش حس می‌شود. 0️⃣2️⃣ پس از شهادت علی(ع) چندین گروه او را پیشوای خود می‌دانند و جریان‌های بسیار متنوع دینی و فرهنگی به راه می‌افتد. علی(ع) هر روز زنده‌تر می‌شود. 21 1️⃣2️⃣ علی(ع) بازمی‌گردد. طبق اخبار و روایات، علی(ع) هنگام ظهور مهدی(ع)، در رجعت باز می‌گردد. در شاهنامه، کیخسرو اینچنین است. او با همراهانی به دماوند کوه (محل اتفاقات ماورایی در شاهنامه) می‌رود و در برف و بوران گم می‌شود. او به درباریانش گفته که می‌رود و با سوشیانت (موعود) باز خواهد گشت. *️⃣ تکمله: در کلاس استاد ارجمند اسطوره‌شناس و شاهنامه‌پژوه، دکتر میرجلال‌الدین کزازی، در دورۀ دکتری اسطوره می‌خواندیم. ایشان به حماسه‌ها و اسطوره‌های ملل مختلف اشراف کامل دارد. یک جلسه برترین اساطیر جهان را معرفی و مقایسه کرد. به لحاظ وسعت زمانی و مکانی، شاهنامه و تورات بودند که تاریخ طولانی‌مدت یک قوم را گزارش می‌کردند و به لحاظ حماسی و جنگاوری، شاهنامه و ایلیاد و اودیسه برترین بودند. بعد قهرمان‌های بزرگ این اساطیر را با هم سنجید. دو قهرمان برتر، رستم و هرکول بودند. مورد به مورد، ویژگی‌های حماسی را برشمرد و در این دو نفر سنجید؛ با اختلاف و به وضوح رستم برتر بود. آنگاه استاد کزازی حرف شگفتی زد. او گفت: اوج خرد بشری همان است که در یونان باستان رخ نمود. هرکول محصول اوج خرد بشری یونان باستان است. ایران در عصر سامانی به آن پایه از خردمندی نرسیده بود. اما آن چیزی که باعث شد، رستم فردوسی بسیار بزرگ‌تر از هوکول هومر بشود، این بود که فردوسی علی(ع) را می‌شناخت. در واقع فهم حماسی فردوسی از امیرالمؤمنین(ع) بود که توانست رستم را از پهلوانی بزرگ و گم‌نام در سیستان، به بزرگ‌ترین پهلوان اسطوره‌ای جهان تبدیل کند. فهام: فرهنگ. هنر. ادبیات. مذهب
امام باقر(ع) فرمود: وقتی امیرالمؤمنین(ع) شهید شد، امام حسن(ع) در مسجد کوفه خطبه خواند. خداوند را حمد گفت و ستود و بر پیامبر(ص) درود فرستاد. آنگاه فرمود: ای مردم، در این شب، مردی از دنیا رفت که هیچ کس از پیشینیان از او پیشی نگرفت و هیچ کس از آیندگان نیز به او نخواهد رسید. در شبی درگذشت که وصی موسی(ع)، یعنی یوشع(ع)، درگذشت؛ شبی که عیسی(ع) به آسمان برده شد؛ شبی که قرآن نازل شد. 📌تفسیر کنز الدقائق، ج12، ص117. فهام: فرهنگ. هنر. ادبیات. مذهب
🕋 جزء بیست و یک 🕋 مِنَ الْمُؤْمِنينَ رِجالٌ صَدَقُوا ما عاهَدُوا اللَّهَ عَلَيْهِ فَمِنْهُمْ مَنْ قَضى‏ نَحْبَهُ وَ مِنْهُمْ مَنْ يَنْتَظِرُ وَ ما بَدَّلُوا تَبْديلاً (احزاب/ 23) از مؤمنان، كسانى هستند كه به پيمانى كه با خداوند بستند وفا كردند؛ برخى از آنان پيمان خويش را به جاى آوردند و برخى چشم به راه دارند و به هيچ روى (پيمان خود را) دگرگون نكردند. ⚫️⚫️⚫️ این آیه پس از جنگ احد نازل شد. آن‌که به پیمانش وفا کرد و شهید شد، حضرت حمزه(ع) بود و آن‌که منتظر شهادت ماند و عهد خود را دگرگون نکرد، امیرالمؤمنین(ع) بود. وقتی دعای ندبه به شهادت امیرالمؤمنین(ع) اشاره می‌کند، به همین آیه اشاره دارد: وَ لَمَّا قَضَى نَحْبَهُ وَ قَتَلَهُ أَشْقَى الْآخِرِين‏ آنگاه که شهادتش رقم خورد و شقی‌ترینِ آخرین امت او را به قتل رساند، ... فهام: فرهنگ. هنر. ادبیات. مذهب
🕋 جزء بیست و دو 🕋 🟢 إِنَّا عَرَضْنَا الْأَمَانَةَ عَلىَ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ وَ الْجِبَالِ فَأَبَيْنَ أَن يَحْمِلْنَهَا وَ أَشْفَقْنَ مِنْهَا وَ حَمَلَهَا الْانسَنُ إِنَّهُ كاَنَ ظَلُومًا جَهُولا (احزاب: 73) ما اين امانت را بر آسمانها و زمين و كوه‏ها عرضه داشتيم، از تحمل آن سرباز زدند و از آن ترسيدند. انسان آن امانت بر دوش گرفت، كه او ستمكار و نادان بود. (ترجمۀ آیتی) ⚫️⚫️⚫️ سألت عليّ بن موسى الرّضا عليه السّلام عن قول اللَّه عزّ و جلّ: إِنَّا عَرَضْنَا الْأَمانَةَ عَلَى السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ الْجِبالِ فَأَبَيْنَ أَنْ يَحْمِلْنَها وَ أَشْفَقْنَ مِنْها، فقال: الأمانة، الولاية. من ادّعاها بغير حقّ فقد كفر. (تفسیر کنز الدقائق، ج10، ص450) 🟢 از امام رضا(ع) دربارۀ این آیۀ شریفه پرسیدند، امام(ع) فرمود: امانت، ولایت است. هر کس بدون حق ادعای ولایت کند، کافر شده است. فهام: فرهنگ. هنر. ادبیات. مذهب
🕋 جزء بیست و دو 🕋 یک سؤال مهم: از این دو آیه چه می‌فهمید؟ 1️⃣ إنَّ اللَّهَ وَ مَلَئكَتَهُ يُصَلُّونَ عَلىَ النَّبّیِ يَأَيُّهَا الَّذِينَ ءَامَنُواْ صَلُّواْ عَلَيْهِ وَ سَلِّمُواْ تَسْلِيمًا (احزاب: 56) خدا و فرشتگانش بر پيامبر صلوات مى‌‏فرستند. اى كسانى كه ايمان آورده‌‏ايد، بر او صلوات فرستيد و سلام كنيد؛ سلامى نيكو. 2️⃣ هوَ الَّذِى يُصَلّىِ عَلَيْكُمْ وَ مَلَائكَتُهُ لِيُخْرِجَكمُ مِّنَ الظُّلُمَتِ إِلىَ النُّورِ وَ كَانَ بِالْمُؤْمِنِينَ رَحِيمًا (احزاب: 43) اوست كه خود و فرشتگانش بر شما درود مى‌‏فرستند تا شما را از تاريكى به روشنى برد، زيرا خداوند با مؤمنان مهربان است‏. 🟢 منتظر جواب‌های شما هستم. فهام: فرهنگ. هنر. ادبیات. مذهب
جُهَنى ، لقب يكى از صحابه است و شب بيست و سوم ماه رمضان را به سبب نسبت دادن به او، «ليلة الجُهَنى» گفته اند . دليلش اين است كه به پيامبر خدا صلى الله عليه و آله گفت : منزلم از مدينه دور است . [بين سه شب قدر،] يك شب را بفرماييد كه در آن شب بيايم . پيامبر صلى الله عليه و آله شب بيست و سوم را براى او تعيين نمود .[۱] الامام الصادق عليه السلام:إنَّ لَيلَةَ الثّالِثِ وَالعِشرينَ مِن شَهرِ رَمَضانَ هِيَ لَيلَةُ الجُهَنِيِّ ، فيها يُفرَقُ كُلُّ أمرٍ حَكيمٍ ، وفيها تُثبَتُ البَلايا وَالمَنايا وَالآجالُ وَالأَرزاقُ وَالقَضايا ، وجَميعُ ما يُحدِثُ اللّهُ عز و جل فيها إلى مِثلِها مِنَ الحَولِ ، فَطوبى لِعَبدٍ أحياها راكِعا وساجِدا ، ومَثَّلَ خَطاياهُ بَينَ عَينَيهِ ويَبكي عَلَيها ، فَإِذا فَعَلَ ذلِكَ رَجَوتُ أن لا يَخيبُ إن شاءَ اللّهُ .[۲] امام صادق عليه السلام:شب بيست و سوم ماه رمضان، شب جُهَنى است . در اين شب، هر گونه كارى به نحوى استوار فيصله مى يابد ، و بلاها و مرگ ها و اجل ها و روزى ها و قضاها و هر آنچه خداوند عز و جل در اين شب تا چنين شبى در سال آينده پديد مى آورد ، ثبت مى شود . پس خوشا به حال بنده اى كه اين شب را با ركوع و سجود احيا بدارد ، و خطاها و گناهانش را پيش چشم خويش آورد و بر آنها بگريد ! اگر چنين كند، اميدوارم كه به خواست خداوند، نوميد نشود .
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
شهید محمدرضا زاهدی یک هفته پیش در جمع خانواده: بگذر تا بگیری؛ شهید زاهدی با صراحت می گوید گذشتم؛ حالا ببینید خدا چطور با او معامله کرد شهادت با زبان روزه؛ ۲۱ رمضان روز شهادت امام علی؛ مثل امامش به دست شقی ترین آدمهای روی زمین شهید شد. بگذر تا بگیری نقل از کانال در جستجوی تحول https://eitaa.com/joinchat/2221801494C1d4962207c
هدایت شده از فهام
یعقوب یوسف را دوست می‌دارد. نام هر رهگذری را می‌پرسد تا مگر یوسف نامی بیابد و نام محبوبش را بشنود. هر چند گوینده، یوسف را، یوسفِ یعقوب را، حتی ندیده باشد؛ تا چه رسد به شناختنش. پسران، یعقوب را سرزنش می‌كنند. عشق را نمی‌فهمند. اصلاً همان‌ها هستند كه یوسف را -كه محبوب است- به چاه انداخته و فروخته‌اند. محبتِ پر رمز و راز یعقوب و یوسف حقیقتی است كه ما را از حقایقی بالاتر و والاتر خبر می‌دهد. خداوندِ عالم دوست می‌دارد و محبت می‌ورزد. «یحِبُّهُم» وصف اوست. او دوست می‌دارد و آنان نیز دوستش می‌دارند: «وَ یحِبُّونَه» و كیستند این «آنان» ؛ «هُمِ» «یحِبُّهُم». «أشهَدُ ... أنَّ مُحَمَّداً عَبدُهُ وَ رَسولُهُ لاحَبیبَ إلاّ هُوَ وَ أهلُه» «گواهی می‌دهم محمد صلّی‌الله‌علیه‌و‌آله‌و‌سلّم بنده و فرستادۀ خداست. هیچ محبوبی جز او و خاندانش نیست.» خداوند محبوبش را، حبیبش را، به همه شناسانده. همه او را چون پسران خود می‌شناسند. و خدا، نام حبیبش را از دهان‌ها می‌جوید. و از هر دهانی این نام را بشنود، دوست می‌دارد؛ از هر دهانی! حقیقت محبت چیست؟ نمی‌دانیم. این قدر می‌دانیم كه جز رسول و خاندان پاكش هیچ محبوبی نیست؛ پس حبی نیست. و سهم ما از این محبت آسمانی تنها چند نشانه است. تنها همین است كه می‌بینیم این دو، نام یكدیگر را بزرگ می‌دارند. یكی می‌گوید: بر حبیبم درود فرستید و دیگری می‌گوید: «قُولُوا لا إلَهَ إلاّ اللهُ تُفلِحُوا» . یكی به نماز امر می‌كند و دیگری نماز را بی‌درود بر حبیب نمی‌پذیرد. یكی می‌گوید: «نام خدا را بزرگ بدارید و آن دیگری آیه فرو می‌فرستد كه حبیب مرا آن‌گونه خطاب نكنید كه یكدیگر را.»
هدایت شده از فهام
یكی می‌گوید: خدا را بخوانید و دیگری می‌گوید: اگر نشان مرا «از تو» پرسیدند، من نزدیكم و دعا گویان را پاسخ می‌گویم... . و ما را چه زَهره كه چون فرزندان یعقوب، بر این عشق خُرده گیریم؟! بارالها! ایمان می‌آوریم و تسلیم می‌شویم؛ تسلیم. همان‌گونه كه خود خواسته‌ای: إِنَّ اللَّهَ وَ مَلائِكَتَهُ یصَلُّونَ عَلَى النَّبِی یا أیهَا الَّذینَ آمَنُوا صَلُّوا عَلَیهِ وَ سَلِّمُوا تَسلیماً «خدا و فرشتگانش بر پیامبر درود می‌فرستند. ای ایمان‌آوردگان بر او درود فرستید و تسلیم شوید؛ تسلیم
هدایت شده از فهام
سرمایه درود.pdf
655.7K
فایل کتابچۀ «سرمایۀ درود» 40 حدیث در فضایل و برکات ذکر شریف صلوات در نشر فضایل اهل بیت (ع) کوشا باشیم 🌹🌹🌹🌹🌹🌹 با لمس این لینک به فهام بپیوند: https://eitaa.com/joinchat/1193017661C158f62846e https://b2n.ir/s86478 💠فهام: فرهنگ. هنر. ادبیات. مذهب💠
هدایت شده از فهام
تفسیر ولایی سورۀ حمد فقط 18 دقیقه وقت بگذارید تا از حضور امیرالمؤمنین (ع) در تک‌تک کلمات و عبارات سورۀ حمد شگفت‌زده شوید. بهترین عمل در شب قدر، آموختن علم است و چه علمی برتر از فهم قرآن و شناخت امیر مؤمنان (ع) https://www.aparat.com/v/9HXSh 🌹🌹🌹🌹🌹🌹 با لمس این لینک به فهام بپیوند: https://eitaa.com/joinchat/1193017661C158f62846e https://b2n.ir/s86478 💠فهام: فرهنگ. هنر. ادبیات. مذهب💠
هدایت شده از فهام
✅روز بیست و سوم، جزء بیست و سوم✅ قُلْ هُوَ نَبَأٌ عَظيمٌ أَنْتُمْ عَنْهُ مُعْرِضُون‏ (ص/ 67-68) بگو: او خبرى بزرگ است كه شما از آن روی‌گردانيد. پیامبر(ص) به امیرالمؤمنین(ع) فرمود: يا عليّ، أنت حجّة اللَّه. و أنت باب اللَّه. و أنت الطّريق إلى اللَّه. و أنت النّبأ العظيم. و أنت الصّراط المستقيم. و أنت المثل الأعلى. یا علی، حجت خدا تویی؛ دروازۀ خدا تویی؛ راه به سوی خدا تویی؛ خبر بزرگ تویی؛ راه راست تویی؛ مَثَل برتر تویی. 📌کنز الدقائق، ج10، ص194 🌹🌹🌹🌹🌹🌹 با لمس این لینک به فهام بپیوند: https://eitaa.com/joinchat/1193017661C158f62846e https://b2n.ir/s86478 💠فهام: فرهنگ. هنر. ادبیات. مذهب💠
✅شب بیست و چهارم، جزء بیست و چهارم✅ الَّذينَ يَحْمِلُونَ الْعَرْشَ وَ مَنْ حَوْلَهُ يُسَبِّحُونَ بِحَمْدِ رَبِّهِمْ وَ يُؤْمِنُونَ بِهِ وَ يَسْتَغْفِرُونَ لِلَّذينَ آمَنُوا ... (غافر/ 7) كسانى كه عرش خداوند را حمل می‌کنند و پيرامونيان آن، با سپاس، پروردگارشان را به پاكى مى‏ستايند و بدو ايمان مى‏آورند و براى مؤمنان آمرزش مى‏خواهند ... . امام باقر(ع) دربارۀ این آیه فرمود: آنان که عرش را حمل می‌کنند، پیامبر(ص) و جانشینان او هستند که حامل علم خدایند؛ و آنان که اطراف آنان هستند، فرشتگانند. 📌البرهان، ج4، ص747 در زیارت جامعه می‌خوانیم که اهل بیت(ع) «عَیبَةَ عِلمِه» هستند؛ یعنی ظرف علم خدا. از نکات مهم این آیه آن است که پیامبر(ص) و اهل بیت(ع) و فرشتگان، برای مؤمنان استغفار می‌کنند؛ 👈این یعنی شفاعت👉 🌹🌹🌹🌹🌹🌹 با لمس این لینک به فهام بپیوند: https://eitaa.com/joinchat/1193017661C158f62846e https://b2n.ir/s86478 💠فهام: فرهنگ. هنر. ادبیات. مذهب💠
هدایت شده از فهام
✅شب بیست و پنجم، جزء بیست و پنجم✅ قُلْ لا أَسْئَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْراً إِلاَّ الْمَوَدَّةَ فِي الْقُرْبى‏ (شوری/ 23) بگو: براى پیامبری‌ام از شما مزدى نمى‏خواهم جز دوستدارى خويشاوندانم. آیۀ مودّت از مشهورترین آیات در شأن اهل بیت(ع) است. اما دو نکتۀ لطیف ادبی: 1. در لغتنامۀ الطراز الاول آمده: مودت هم‌شکل‌ شدن است. هر شکلی هم‌شکل خودش را دوست دارد. 2. قُربی مؤنث اقرب است؛ یعنی زنی که از نزدیکان است؛ قربی به طور کلی همۀ اهل بیت(ع) هستند و به طور خاص، حضرت صدیقۀ طاهره(س). 🌹🌹🌹🌹🌹🌹 با لمس این لینک به فهام بپیوند: https://eitaa.com/joinchat/1193017661C158f62846e https://b2n.ir/s86478 💠فهام: فرهنگ. هنر. ادبیات. مذهب💠
فهام
🕋 جزء شانزدهم 🕋 🔴 نابودی قُلْ هَلْ نُنَبِّئُکم بِالْأَخْسَرِينَ أَعْمَالاً * الَّذِينَ ضَلَّ سَعْی
سلام قرار بود دربارۀ ساختار ولایت الهی دوباره صحبت کنیم. اول آیۀ روز 26 رمضان را ببینید:
🕋 جزء بیست و ششم 🕋 الَّذينَ كَفَرُوا وَ صَدُّوا عَنْ سَبيلِ اللَّهِ أَضَلَّ أَعْمالَهُمْ. وَ الَّذينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ وَ آمَنُوا بِما نُزِّلَ عَلى‏ مُحَمَّدٍ وَ هُوَ الْحَقُّ مِنْ رَبِّهِمْ كَفَّرَ عَنْهُمْ سَيِّئاتِهِمْ وَ أَصْلَحَ بالَهُمْ. ذلِكَ بِأَنَّ الَّذينَ كَفَرُوا اتَّبَعُوا الْباطِلَ وَ أَنَّ الَّذينَ آمَنُوا اتَّبَعُوا الْحَقَّ مِنْ رَبِّهِمْ ... (محمد/ 1-3) آنان كه كافر شدند و راه دين خدا را (بر خلق) بستند خداوند اعمال آنها را تباه و باطل ساخت. و آنان كه ایمان آوردند و نيكوكار شدند و به قرآنى كه بر محمّد (ص) نازل شده -كه البته بر حق و از جانب خدايشان است- ايمان آوردند، خدا گناهانشان را پوشاند و امر آنها را اصلاح فرمود. اين (تباهى حال كافران و اصلاح مؤمنان) بدان سبب است كه كافران پيرو باطل گرديدند و اهل ايمان پيرو حقی شدند كه از جانب خدايشان نازل گرديده است. 🟢 این آیات به صراحت بیان می‌کنند که اگر در مسیر حق نباشیم، خوبی‌هایمان هم نابود می‌شود و اگر در مسیر حق باشیم، خداوند خطاهایمان را می‌پوشاند و کارمان را اصلاح می‌کند. در ادامۀ همین آیات آمده است که این تفاوت به خاطر آن است که خداوند «مولا»ی مؤمنان است و کافران «مولا» ندارند (آیۀ 11). موضوع این آیات، ولایت و شفاعت است. فهام: فرهنگ. هنر. ادبیات. مذهب
دو بچه خردسال را در نظر بیاورید. هر دو باهوش، سالم، بازیگوش. هر دو تا توی پارک هستند. یکی با خانواده آمده تفریح و دیگری بی خانمان است و بدون سرپرست در همان پارک زندگی می کند. با هم بازی می کنند. هر دو تلاش می کنند؛ هر دو زمین می‌خورند و لباسشان پاره می‌شود؛ هر دو گرسنه می‌شوند؛ ... بعد از بازی، بچه‌ای که خانواده دارد، پیش والدینش می‌رود. او را تمیز می‌کنند؛ لباسش را تعویض یا تعمیر می‌کنند؛ سیرش می‌کنند. ... اما بچۀ بی‌سرپرست، در همان پارک می‌ماند؛ گرسنه، کثیف، با لباس پاره! این داستان غم‌انگیز هم واقعی است و هم باورپذیر. این همان داستانی است که در آیات منتخب جزء 16 و 26 دیدیم. بچه‌ای که سرپرست داشت، مشکلاتی داشت؛ ولی برطرف شد. بچه‌ای که سرپرست نداشت، خوبی‌ها و توانایی‌هایی داشت؛ اما تلف شد. فهام: فرهنگ. هنر. ادبیات. مذهب
آیۀ 11 سورۀ محمد (ص) خیلی واضح مقایسه می‌کند و دلیل این تفاوت را نشان می‌دهد: ذَالِكَ بِأَنَّ اللَّهَ مَوْلىَ الَّذِينَ ءَامَنُواْ وَ أَنَّ الْكَافِرِينَ لَا مَوْلىَ‏ لَهُم‏ [این که بدی‌های مؤمنان پاک می‌شود و خوبی‌های کفار از بین می‌رود (محتوای آیات آغازین سورۀ محمد(ص)] به خاطر این است که خدا سرپرست مؤمنان است و کافران سرپرست ندارند. راستی، شنیده‌اید که بی‌سرپرست و بدسرپرست را در کنار هم نام می‌برند؟ در آیت الکرسی کافران بدسرپرست معرفی شده‌اند: اللَّهُ وَلِيُّ الَّذينَ آمَنُوا يُخْرِجُهُمْ مِنَ الظُّلُماتِ إِلَى النُّورِ وَ الَّذينَ كَفَرُوا أَوْلِياؤُهُمُ الطَّاغُوتُ يُخْرِجُونَهُمْ مِنَ النُّورِ إِلَى الظُّلُمات‏ خدا سرپرست مؤمنان است و آنان را از تاریکی به روشنایی می‌برد. طاغوت سرپرست کافران است و آنان را از روشنایی به تاریکی می‌برد. اولش همه در یک منطقۀ میانی هستند؛ هم نور و هم ظلمت. بنابراین، مؤمنان در تاریکی هم هستند و کافران در نور هم هستند. بعد مدتی، تفکیک کامل می‌شود: پاکان برای پاکان و ناپاکان برای ناپاکان: الْخَبيثاتُ لِلْخَبيثينَ وَ الْخَبيثُونَ لِلْخَبيثاتِ وَ الطَّيِّباتُ لِلطَّيِّبينَ وَ الطَّيِّبُونَ لِلطَّيِّبات‏ (نور: 26) فهام: فرهنگ. هنر. ادبیات. مذهب
🕋 جزء بیست و هفتم 🕋 يَوْمَ تَرَى الْمُؤْمِنينَ وَ الْمُؤْمِناتِ يَسْعى‏ نُورُهُمْ بَيْنَ أَيْديهِمْ وَ بِأَيْمانِهِمْ (حدید/ 12) روزى كه مردان و زنان مؤمن را ببينى كه نورشان پيشاپيش و در سمت راستشان حرکت می‌کند. امام صادق(ع) دربارۀ این آیه فرمود: امامان پیش رو و سمت راست مؤمنان حرکت می‌کنند تا آنان را در خانه‌هایشان در بهشت ساکن کنند. (البرهان، ج5، ص284) در آیات دیگری هم امامان «نور» نامیده شده‌اند. (رک. اعراف/ 157 و نور/ 40) فهام: فرهنگ. هنر. ادبیات. مذهب