🔺 اسباب مختصرمان را فروختیم و اسفندماه ۶۳، راهی هند شدیم.
🔻 علی مسئولیت امور فرهنگی و گسترش زبان فارسی را داشت و سهچهارم کارها را باید بیرون از خانه فرهنگ انجام میداد. مثلا هماهنگ کردن فعالیتهای قاریان و گروههای تواشیح در سطح مساجد.
🔺 در دهلی فقط دو مسجد وجود داشت که شیعیان در آن اجازه فعالیت داشتند مابقی مساجد دست وهابیت بود که به شیعیان اجازه ورود هم نمیدادند، چه برسد به مجوز اجرای برنامه...
گسترش زبان فارسی در هند، پس از انقلاب اسلامی ایران، عاملی بود برای انتقال و نشر ایدئولوژی و عقاید شیعه.
🔻 وهابیت هم احساس خطر کرده بود و هر روز بیشتر تلاش میکرد که شکاف میان شیعه و سنی را عمق ببخشد.
🔺 برای همین وقتی میگفتند که تیم قاریان از ایران آمدهاند، برای مردم بسیار عجیب بود و به سختی باور میکردند.
🔻 در اعیاد ملی مذهبی، مثل ۲۲ بهمن و عید غدیر، در این مساجد شیرینی پخش میکرد که تاثیر خودش را در بین مردم برای آشنایی شان با اصل احکام شیعه و حکومت ایزان و انقلاب اسلامی ایران داشت.
🔺 در پاکستان هم همین بساط را داشتیم عربستان برای جلوگیری از رشد شیعه در منطقه و صدور انقلاب ایران به آنجا، خیلی فعالیت میکرد. حتی پس از انقلاب ایران، آموزش زبان فارسی، از دروس مدارس پاکستان حذف شد تا جلوی انتقال سریعتر انقلاب ایران گرفته شود.
📚 با تلخیص برگرفته از کتاب «رسول مولتان»
خاطرات سردار فرهنگی شهید علی رحیمی
#پاسداشت_زبان_فارسی
#فارسی_بگوییم_فارسی_بنویسیم
#زبان_فارسی_عامل_وفاق_و_همدلی_فارسی_زبانان_منطقه
#فجازی_پاک_برای_خانواده
@famp_for_family