هزار گُم شُده را در نماز می یابی
چرا به فکر خود ای بی خبر نمی افتی؟
#صائب_تبریزی
@robaiiyat_takbait
بی اجل ، یادِ کسی، خلق به نیکی نکُنند
مرگ ، این طایفه را بر سرِ انصاف آرد
#صائب_تبریزی
@robaiiyat_takbait
چنان در خانه یِ آیینه محوِ دیدنِ خویشی
که گر عالم شود زیر و زبر بیرون نمیآیی
#صائب_تبریزی
@robaiiyat_takbait
نمی گردد دلِ آگاه ، شاد از عشرتِ دنیا
در این ماتم سرا، یا طفل یا دیوانه می خندد
#صائب_تبریزی
@robaiiyat_takbait
نیست درمان ،مردمِ کجبحث را جز خامُشی
ماهیِ لب بسته خون در دل کُند قلّاب را
#صائب_تبریزی
@robaiiyat_takbait
سیری... ز دیدنِ تو ندارد نگاهِ من
چون قحط دیده ای که به نعمت رسیده است
#صائب_تبریزی
@robaiiyat_takbait
هدایت شده از رباعی_تک بیت
مخند ای نوجوان زينهار بر موی سفيد من
كه اين برف پريشان بر سر هر بام می بارد
#صائب_تبریزی
@robaiiyat_takbait
پيری مرا اگر چه فراموشكار كرد
از دل نبُرد يادِ زمانِ شباب را
#صائب_تبریزی
@robaiiyat_takbait
از من مَرَنْج گَر وسطِ دل نشاندَمَت
سائِل عزیزِ خویش، به ویرانه می برد!
#صائب_تبریزی
@robaiiyat_takbait
هدایت شده از رباعی_تک بیت
چون وا نمی کنی گِرهی، خود گِره مشو
ابرو گشاده باش چو دستت گشاده نیست
#صائب_تبریزی
@robaiiyat_takbait
جان به اين غمكده آمد كه سبك برگردد
از گرانخوابیِ منزل سفرِ از يادش رفت!
#صائب_تبريزي
@robaiiyat_takbait
دلِ عاشق چه غم از شورشِ محشر دارد؟
نیست اندیشهٔ سیلاب دهِ ویران را...
#صائب_تبریزی