🔹 آیا علم می‌تواند خدا را اثبات یا انکار کند؟ #علم تجربی، برخلاف فلسفه و متافیزیک نمی‌تواند به صورت قیاسی آفرینش یا #خدا را اثبات کند؛ زیرا علم‌تجربی با جهان فیزیکی و «#قوانین‌طبیعت» سروکار دارد به‌گونه‌ای که پدیده‌های درون جهان‌فیزیکی از آن قوانین پیروی می‌کنند، اما خداوند یک پدیده در درون جهان‌فیزیکی نیست که علم بتواند آن را بررسی نماید. به‌علاوه علم، رشته‌ای تجربی و استقرائی است؛ یعنی #علم نمی‌تواند یقین پیدا کند که همه داده‌های ممکن برای تبیین پدیده‌های‌جهان یا خود جهان را در نظر گرفته است. علم، تنها می‌تواند شواهد دال بر تناهی‌زمان‌گذشته در جهان را آنگونه که امروزه می‌دانیم هست، یا آنگونه که فکر می‌کنیم باشد را، شناسایی و تبیین می‌کند. همچنین علم می‌تواند احتمال بسیار اندک رخ‌دادن تصادفی شرایط لازم برای حفظ حیات در جهان را آنگونه که امروز می‌دانیم هست، یا آنگونه که فکر می‌کنیم می‌تواند باشد را، شناسایی کند... 📚منبع: نگاهی نو به اثبات وجود خداوند در فیزیک و فلسفه معاصر، رابرت اشپیتزر، ترجمه میثم توکلی بینا، تهران، انتشارات پارسیک، چاپ دوم، بهار 1402، ص 43 (با تلخیص)/مدرسه علم و دین 🌐 فاران نیوز 🆔 @faran_news

🔹به سخره گرفتن علم و علم‌گرایی توسط بهائیان در فرقه ضاله #بهائیت که مملو از ناسازگاری و تناقض است چنین ادعا می شود که علم بر گزاره های دینی تقدم دارد به این معنا که در هنگام تعارض میان علم و دین باید طرف #علم را گرفت. جدای از اینکه چنین تفسیری با نقدهای بنایی و مبنایی مواجه است بر فرض پذیرش این مدعا #بهائیان و سردمداران شان به هیچ عنوان تعهدی به این ادعا ندارند. زمانی می توان یک نظر یا باور را موجه دانست که فاقد ناسازگاری درونی باشد. ناسازگاری درونی به این معنا است که یک ایده در بطن خود دارای تناقض نباشد و گزاره ها کاملا منسجم با یکدیگر ارتباط منطقی غیر تعارضی داشته باشند. مطالعه متن کامل 👉 🌐 فاران نیوز 🆔 @faran_news