#نشاید سرزنش کردن مرا در عاشقی چندین جوانی بود و کار دل مسلمانان! چه میکردم؟ #‌آدمیزاد است و عشق و دل به هر کاری زدن آدم است و سیب خوردن آدم است و اشتباه:) #عقل را از بارگاه عشق بیرون کرده‌اند هر فضولی محرم خلوت‌سرای شاه نیست #اگر چه رفته ای اما ندارم بیم تنهایی که حکم عاشقی این است تک؛ از شاه بالاتر:) #خواب دیدم آمدی بوسیدی ام خوابم پرید عشق من بوسیدنت هم بد زمان است ...پنج صبح؟! #تو در منی و مرا میکُشی شبیه کسی... که از سپاه خودی نیزه سمت شاه انداخت:( #خوشا سیاست ابروی تو که از چپ و راست گرفته کل جهان را بدون خونریزی:) #خداهم لحظه ی خلقِ تَنَت فهمید روزی من اطاعت میکنم هرشب هوسهایِ زلیخا را:) #سرزنش می‌کنی مرا اما به گناهم دچار خواهی شد عشق وقتی تنیده شد به تنت سخت بی اختیار خواهی شد:) #گرچه از پشت زدن رَسم جوانمردان نیست غم نداریم اگر خصلتِ خنجر این است:)) #حاجت به خونبها نَبُوَد چون تو می‌کُشی مقتول خنجرِ تو شدن خونبهای ماست:) #من از غم تو غزل می‌سرایم و آن را تو عاشقانه به گوش رقیب می‌خوانی:( #آنکه آسوده ی خواب است به بازوی رقیب بالش نـم زده از گـریه چه می داند چیست؟ #دهخدا تجربه عشق ندارد ور نه معنی مرگ و جدایی به یقین هر دو یکی است:) #یک نگاهت به من آموخت که در حرف زدن چشم ها بیشتر از حنجره ها می فهمند:) #به جایی می‌رسد آدم که بعد از گریه می‌گوید: میان این همه بیگانه صد رحمت به تنهایی! بحشی....