آن چه مهم است،ساخته شدن #انسان است،که یکی از دستاوردهای این انقلاب بزرگ است،و اگر انسان ساخته شود همه چیز مهیا است.من به شماقول می دهم که با ساخته شدن انسانها، پیروزی ما کامل است✌️و با مکتبی که داریم نه تنها ایران🇮🇷 بلکه جهان را می توانیم اداره کنیم. هر چه انسان تر بشویم، انقلابی تر شده ایم و #شهدای ما این اثر را داشته اند که ما را انسان تر کرده و می کنند.
#شهید_محمدعلی_رجایی
#هفته دولت،یادشهید محمدعلی #رجایی رئیس جمهور #شهیدهمیشه جاودان
#شهدای۱۷شهریورتهران
☀️قیام خونین 17 شهریور سال 1357 و قتلعام مردم تهران در این روز ازجمله روزهای مهم انقلاب اسلامی است که به باور بسیاری از کارشناسان و تاریخ پژوهان، مقدمهای بر آغاز مرحله نهایی قیام ملت ایران و سقوط رژیم ستم شاهی بود. کشتار بیرحمانه مردم در آن روز تجلی واقعی رژیمی بود که سعی میکرد با فریبکاری از خود چهرهای صلحدوست، آزادیخواه و مخالف با فاسد نشان دهد. کارشناسان معتقدند این واقعه نظریه امام خمینی را در دروغگویی و فریبکاری رژیم به اثبات رساند و مردم را برای سرنگونی رژیم مصممتر کرد.
☀️به دنبال تظاهرات مفصل و همه جانبه 16 شهریور در تهران و شهرستان ها، هیأت دولت تصویب نامهای صادر و به موجب آن مقرر شد از بامداد روز 17 شهریور، در تهران و یازده شهر قم، تبریز، مشهد، اصفهان، شیراز، آبادان، اهواز، کرج، قزوین، کازرون و جهرم حکومت نظامی به مدت شش ماه برقرار شود.
☀️عدهای از مردم در راهپیمایی بزرگ 16 شهریور فریاد میزدند: «فردا صبح در میدان ژاله.» سپهبد مقدم برای جلوگیری از تکرار راهپیمایی از شاه درخواست برقراری حکومت نظامی کرد و سرانجام با موافقت شاه، تصویب شورای امنیت و هیات دولت، حکومت نظامی به تصویب رسید و با فرمان شاه، ارتشبد اویسی فرماندار نظامی تهران شد. فرماندار نظامی تهران به سپهبد بدرهای فرمانده گارد جاویدان دستور داد تا واحدهایی از گارد را به فرمانداری نظامی منتقل کند. بدرهای فرمان اعزام واحدهایی را به سرلشکر امینی افشار فرمانده لشکر 1 گارد جاویدان صادر کرد و یگانهایی از لشکر در میدان و خیابان ژاله (شهدا) مستقر شدند.
☀️ارتشبد اویسی با صدور اولین اطلاعیه فرمانداری نظامی اعلام کرد که به منظور ایجاد رفاه مردم و نحوه نظم از ساعت 6 صبح روز 17 شهریور ماه مقررات حکومت نظامی را به مدت شش ماه به اجرا میگذارد. مردم در صبح زود بیخبر از حکومت نظامی در دستههای بزرگی از خیابانهای فرحآباد، شهباز و میدان خراسان به طرف میدان ژاله حرکت کردند. در نزدیکی میدان و خود میدان کامیونهای مملو از نظامیان ایستاده بودند، ولی مردم بیاعتنا به راه خود ادامه میدادند.