فرهنگیان آنلاین
#داستان_شب 〽️ ماجراى مُباهله ✿ سال دهم هجرت بود، پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله و سلم قبلاً نا
#داستان_مباهله
#قسمت_دوم
یکی ازمهمترین مسئله ی بین پیامبر ومسیحیان حضرت مسیح بود.مسیحیان می دانستند که حضرت عیسی پسر خداست و خداوند نیز در آیه ی مباهله به پیامبر(ص) بیان کردکه حضرت مسیح نیز مانند حضرت آدم است و تمام بهانه تراشی مسبحیت برای مقابله با اسلام است که از پذیرش حق اجتناب می کنند . به همین منظور از آنان بخواه که مسیحیان با خاندان و اهلشان و تو نیز با خاندان خودت به مباهله روید.
از این رو دو کشیش بلند مرتبه از مسیحیان گفتند که گر پیامبر (ص) برحق باشد با اقوام درجه اول خود (اهل بیت(ع)) به میدان می آید، و وقتی آفتاب طلوع کرد و رسول الله (ص) را دیدند که با حضرت فاطمه (س)، حضرت علی (ع) و حضرات حسنین (ع) به صحرا آمده است، متوجه شدند که اسلام برحق است و از مباهله سرباز زدند و پذیرفتند که جزیه پرداخت کنند.
درباره معنی واژه مباهله باید دانست که این کلمه سه معنی متفاوت دارد، که یکی از آنها تضرع و اصرار بر ادعای خویش است. پیامبر اکرم(ص) بنا به دستور الهی پس از دعوت مسیحیان به «مباهله» با اهل بیت (ع) در کنار مسیحیان ایستاد و بار دیگر حقانیت خودشان و اهل بیت (ع) نبوت را به همگان نشان دادند.
همه ادیان یهودیان، مسیحیان، زرتشتیان و ... همه بر حقانیت پیامبر (ص) و اهل بیت (ع) واقف هستند و در تورات و انجیل غیرمحرف درباره آخرین پیامبر (ص) و منجی موعود نام‌برده شده؛ ولی آنها به دلیل آنکه نمی خواهند جایگاه و منفعت خود را از دست بدهند، از آن سرباز می زنند و این حقانیت را پنهان می کنند.
مشروح نامه پیامبراکرم (ص) به نجرانیان:
«به نام خدای ابراهیم و اسحاق و یعقوب. [این نامه ایست] از محمد، پیامبر خدا، به اسقف نجران. خدای ابراهیم و اسحاق و یعقوب را ستایش می‌کنم و شما را از پرستش بندگان به پرستش خدا فرا می‌خوانم. شما را دعوت می‌کنم که از ولایت بندگان خدا خارج شوید و در ولایت خداوند درآیید و اگر دعوت مرا نپذیرفتید باید به حکومت اسلامی مالیات (جزیه) بپردازید [تا در برابر این مبلغ، از جان و مال شما دفاع کند] و در غیر این صورت به شما اعلام خطر می‌شود».
سرانجام مباهله با پیامبر (ص)
پس از آنکه مسیحیان همراه شدن اهل بیت (ع) را با پیامبر اکرم (ص) مشاهده کردند، ابوحارثه، اسقف بزرگ، به خدمت حضرت آمد و گفت: «ای ابوالقاسم، از مباهله با ما درگذر و با ما مصالحه کن بر چیزی که قدرت بر ادای آن داشته باشیم». پس حضرت با ایشان مصالحه نمود که هرسال دوهزار حُلّه بدهند که قیمت هر حلّه چهل درهم باشد و بر آنان که اگر جنگی روی دهد، سی زره و سی نیزه و سی اسب به عاریه بدهند.
#داستان_مباهله
#قسمت_دوم
یکی ازمهمترین مسئله ی بین پیامبر ومسیحیان حضرت مسیح بود.مسیحیان می دانستند که حضرت عیسی پسر خداست و خداوند نیز در آیه ی مباهله به پیامبر(ص) بیان کردکه حضرت مسیح نیز مانند حضرت آدم است و تمام بهانه تراشی مسبحیت برای مقابله با اسلام است که از پذیرش حق اجتناب می کنند . به همین منظور از آنان بخواه که مسیحیان با خاندان و اهلشان و تو نیز با خاندان خودت به مباهله روید.
از این رو دو کشیش بلند مرتبه از مسیحیان گفتند که گر پیامبر (ص) برحق باشد با اقوام درجه اول خود (اهل بیت(ع)) به میدان می آید، و وقتی آفتاب طلوع کرد و رسول الله (ص) را دیدند که با حضرت فاطمه (س)، حضرت علی (ع) و حضرات حسنین (ع) به صحرا آمده است، متوجه شدند که اسلام برحق است و از مباهله سرباز زدند و پذیرفتند که جزیه پرداخت کنند.
درباره معنی واژه مباهله باید دانست که این کلمه سه معنی متفاوت دارد، که یکی از آنها تضرع و اصرار بر ادعای خویش است. پیامبر اکرم(ص) بنا به دستور الهی پس از دعوت مسیحیان به «مباهله» با اهل بیت (ع) در کنار مسیحیان ایستاد و بار دیگر حقانیت خودشان و اهل بیت (ع) نبوت را به همگان نشان دادند.
همه ادیان یهودیان، مسیحیان، زرتشتیان و ... همه بر حقانیت پیامبر (ص) و اهل بیت (ع) واقف هستند و در تورات و انجیل غیرمحرف درباره آخرین پیامبر (ص) و منجی موعود نام‌برده شده؛ ولی آنها به دلیل آنکه نمی خواهند جایگاه و منفعت خود را از دست بدهند، از آن سرباز می زنند و این حقانیت را پنهان می کنند.
مشروح نامه پیامبراکرم (ص) به نجرانیان:
«به نام خدای ابراهیم و اسحاق و یعقوب. [این نامه ایست] از محمد، پیامبر خدا، به اسقف نجران. خدای ابراهیم و اسحاق و یعقوب را ستایش می‌کنم و شما را از پرستش بندگان به پرستش خدا فرا می‌خوانم. شما را دعوت می‌کنم که از ولایت بندگان خدا خارج شوید و در ولایت خداوند درآیید و اگر دعوت مرا نپذیرفتید باید به حکومت اسلامی مالیات (جزیه) بپردازید [تا در برابر این مبلغ، از جان و مال شما دفاع کند] و در غیر این صورت به شما اعلام خطر می‌شود».
سرانجام مباهله با پیامبر (ص)
پس از آنکه مسیحیان همراه شدن اهل بیت (ع) را با پیامبر اکرم (ص) مشاهده کردند، ابوحارثه، اسقف بزرگ، به خدمت حضرت آمد و گفت: «ای ابوالقاسم، از مباهله با ما درگذر و با ما مصالحه کن بر چیزی که قدرت بر ادای آن داشته باشیم». پس حضرت با ایشان مصالحه نمود که هرسال دوهزار حُلّه بدهند که قیمت هر حلّه چهل درهم باشد و بر آنان که اگر جنگی روی دهد، سی زره و سی نیزه و سی اسب به عاریه بدهند.