🔷 ششم تیر او را ترور کردند که حذفش کنند! غافل از آنکه که خدا می خواهد او از ترور هفتم تیر حفظ کند! ♦️چه زیبا گفت شهید آوینی که فرمود: «هیچ راهی برای آنکه از آینده باخبر شویم و بدانیم که چه در انتظار ماست وجود ندارد. پس ای نفس، بر خدا توکل کن و صبر داشته باش. همه چیز از جانب اوست که می رسد و اینچنین، هر چه باشد نعمت است!» #روایت_فتح_آوینی_عضو_شوید👇 @ravayatefathavini

🔷 ۲۸ مرداد سالروز کودتای آمریکایی انگلیسی سال ۱۳۳۲ علیه ملت ایران، با تلخی هرچه تمام گرامی باد. ♦️رهبر معظم انقلاب: «بعضی‌ها هستند که می گویند حالا یک‌جوری، مثلاً یک ذرّه، با آمریکا کنار بیاییم، شاید دشمنی‌شان کم بشود؛ نه، حتّی به آن‌هایی هم که به آمریکا اعتماد کردند، به آمریکا امید بستند، به سراغ آمریکا رفتند برای کمک گرفتن، رحم نکردند؛ مثل چه کسی؟ دکتر مصدّق. 🔸دکتر مصدّق برای اینکه بتواند با انگلیسی‌ها مبارزه کند و در مقابل انگلیس‌ها بایستد به خیال خودش، رفت سراغ آمریکایی‌ها؛ با آن‌ها ملاقات کرد، مذاکره کرد و درخواست کرد؛ به آنها اعتماد کرد. 🔸کودتای بیست‌و‌هشتم مرداد نه به وسیله‌ انگلیس بلکه به وسیله‌ آمریکا در ایران انجام گرفت، علیه مصدّق. یعنی حتّی به امثال مصدّق هم این‌ها راضی نیستند؛ این‌ها نوکر می خواهند، سرسپرده می خواهند، تو‌سری‌خور می خواهند. 🔸مثل چه کسی؟ مثل محمّدرضای پهلوی؛ این‌جور آدمی می خواهند؛ که بر این کشورِ پُرنعمتِ پُربرکتِ ثروتمندِ حسّاسی که ازلحاظ موقعیّت جغرافیایی حسّاس است، ازلحاظ توانایی‌های گوناگون حسّاس است، حکومت کند؛ یک نفری باشد دست بسته و تسلیم آنها؛ آمریکایی‌ها این را می خواهند؛ اگر نشد، می شوند دشمن.» (۱۱ آبان سال ۱۳۹۶ در جمع دانش آموزان) #روایت_فتح_آوینی_عضو_شوید👇 @ravayatefathavini

🔷 یکم شهریور سالروز شهادت شهید سید اسدالله لاجوردی، دادستان سابق تهران گرامی باد. ♦️شهید عجیب و غریبی که شب ها در زیر زمین خانه اش خیاطی می کرد تا حقوق خود را بر جمهوری اسلامی تحمیل نکند! 🔸در دل این کاخ های شیشه ای، همچو همت کو شهادت پیشه ای؟ 🔸ما اسیر بورس بازی گشته ایم، مَسخِ دنیایِ مجازی گشته ایم! 🔸ما شبی در وادی تَن گُم شدیم، مَحو و ماتِ فتنه گندم شدیم. #روایت_فتح_آوینی_عضو_شوید👇 @ravayatefathavini

🔷 ۲۷ آبان سالروز شهادت اسوه اخلاص شهید مهدی زین الدین گرامی باد. ♦️شهید حاج قاسم سلیمانی: «یک شب خواب شهید زین الدین را دیدم و هیجان‌زده پرسیدم: آقا مهدی مگه تو شهید نشدی؟ همین چند وقت پیش،‌ توی جاده‌ سردشت؟ 🔸حرفم را نیمه‌تمام گذاشت. اخم كوتاهی كرد و چین به پیشانی‌اش افتاد. بعد باخنده گفت: من توی جلسه‌هاتون میام. مثل اینكه هنوز باور نكردی شهدا زندن؟ 🔸عجله داشت. می‌خواست برود. یک بار دیگر چهره‌ درخشانش را كاویدم. حرف با گریه از گلویم بیرون ریخت: پس حالا كه می‌خوای بری، لااقل یه پیغامی چیزی بده تا به رزمنده‌ها برسونم. 🔸رویم را زمین نزد. گفت: قاسم، من خیلی كار دارم، باید برم. هرچی می‌گم زود بنویس. هول‌هولكی گشتم دنبال كاغذ. یک برگه‌‌ كوچک پیدا كردم. فوری خودكارم را از جیبم درآوردم و گفتم: بفرما برادر! بگو تا بنویسم. 🔸گفت: بنویس: سلام، ‌من در جمع شما هستم! همین چند كلمه را بیشتر نگفت. موقع خداحافظی، با لحنی كه چاشنیِ التماس داشت، گفتم:‌ بی‌زحمت زیر نوشته رو امضا كن. برگه را گرفت و امضا كرد. كنارش نوشت: سیدمهدی زین‌الدین. 🔸نگاهی بهت‌زده به امضا و نوشته‌ زیرش كردم. باتعجب پرسیدم: چی نوشتی آقامهدی؟ تو كه سید نبودی! گفت: اینجا بهم مقام سیادت دادند! 🔸از خواب پریدم. موج صدای آقامهدی هنوز توی گوشم بود؛ سلام، من در جمع شما هستم!» ♦️منبع: کتاب «تنها زیر باران» #روایت_فتح_آوینی_عضو_شوید👇 @ravayatefathavini