امام سجاد (ع) وقتی به نزدیکی مدینه رسیدند قبل از ورود به شهر در بخشی از خطبه مفصل خود فرمودند:  😭😭😭😭 کدام دلى است که در این مصیبت نسوزد؟ و کدام چشمى است که نگرید؟ اى مردم! مى‌دانید که ما را پراکنده ساختند و به اسارت گرفتند و بى‌آنکه جرمى داشته و یا کار ناپسندى انجام داده و یا تغییرى در دین اسلام داده باشیم؟ ما را از خانه و کاشانه آواره ساختند. 💔 اى مردم! کدام قلبى است که از کشتن او شکسته نشود؟ و کدام دلى است که در این مصیبت محزون و غمناک نگردد؟ و کدام چشمى است که به یاد او اشک نریزد؟ و کدام گوشى است که از این فاجعه که به اسلام وارد ساختند، توان شنیدن آن را داشته باشد؟ هرگز با پیشینیان ما این چنین رفتار نکرده بودند. « ...وَ اللَّهِ لَوْ أَنَّ النَّبِیَّ تَقَدَّمَ إِلَیْهِمْ فِی قِتَالِنَا- کَمَا تَقَدَّمَ إِلَیْهِمْ فِی الْوَصَاءَةِ بِنَا لَمَا ازْدَادُوا عَلَى مَا فَعَلُوا بِنَا....» به خدا چنانچه پیامبر(ص) به جاى سفارشى که درباره ما کرده بود، فرمان مى‌داد که با ما نبرد کنند، هرگز از این بدتر نمى‌کردند. 🏴 إِنَّا لِلَّٰهِ وَإِنَّا إِلَيْهِ رَاجِعُونَ این مصیبت بزرگ و فاجعه سهمناک که بر ما روى آورد تا چه اندازه دردناک و سوزنده و سخت و تلخ بود. از خداى مى‌خواهیم که در برابر این شدائد و مصائب اجر و رحمت عطا کند و از دشمنان ما انتقام کشد و داد ما مظلومان را از ستمکاران بازجوید. زیرا که او عزیز و انتقام گیرنده است. 💠بحارالانوار ج۴۸، ص ۱۴۹💠 #لایوم‌کیومک‌یا‌ابا‌عبدالله #امام_سجاد(علیه‌السلام) #روضه