اگر انقلاب نمی‌شد چه می‌شد؟ به روایت رسانه‌های آن‌ور آب ایران قبل از انقلاب بهشتی برین‌تر از بهشت برین بوده است! مشکلات اقتصادی و اجتماعی موجود باعث شده این ادّعاها با پذیرش بخش قابل توجّهی از جامعه روبه‌رو شود. این درحالی است که حدود هفتاددرصد ایران آن روزگار را روستاهایی با امکانات رفاهی و بهداشتی و مواصلاتی درحدّ صفر تشکیل می‌داد و اغلب شهرها وضع قابل قبولی نداشتند، و تنها در سال‌های آخر به‌واسطۀ وزیدن باد موافق در بازار نفت و ازدیاد درآمدهای نفتی نسیمی از آبادانی در بخشی از آن‌ها وزیده بود. ماه عسل درآمدهای نفتی هم معلوم نبود تا کی ادامه داشته باشد! ازلحاظ آزادی‌های سیاسی همین را بگوییم که ممیّزان ساواک تا هرشب تا کلمه‌به‌کلمۀ روزنامه‌ها را نمی‌خواندند، اجازۀ انتشار به آن‌ها نمی‌دادند! بااین‌همه سلّمنا! فرض می‌کنیم که همۀ تاریخ‌سازی‌های این رسانه‌ها حقیقت دارد و ایران آن روزگار واقعاً بهشت برین بود و مردم چون از خوشی زیاد زیر دلشان زده بود، انقلاب کردند! پرسشی که کمتر به آن جواب داده‌اند این است که اگر انقلاب نمی‌شد، آیا همان بهشت برین آریامهری که دروازه‌های تمدّن بزرگ را هم به ادّعای مقامات آن روزگار رد کرده بود، تداوم می‌یافت؟ به دلایل ذیل خیر: شاه در سال‌های آخر دچار سرطان غدد لنفاوی شده بود و می‌دانست که چندسالی بیشتر زنده نیست؛ مرگ شاه که محور اصلی حاکمیّت بود، به احتمال بسیار زیاد نقطۀ پایان حکومت پهلوی بود، زیرا خودش هم می‌دانست که جانشین شایسته‌ای ندارد؛ حتّی یک‌بار از دهانش دررفته بود که اگر من نباشم ارتش از فرح و رضا اطاعت نمی‌کند؛ در اسناد سفارت امریکا آمده که ولی عهد، درصورت پیش آمدن حادثه‌ای برای شاه قادر به ادارۀ کشور نیست و بهتر است که امریکا روی اشرف پهلوی، خواهر دوقلو و قدرت‌طلب و فاسد شاه، سرمایه‌گذاری کند؛ شاه بارها در سال‌های آخر گفته بود که من اگر نباشم ایران تجزیه و به «ایرانستان» تبدیل خواهد شد. این سخن او درست بود و اگر بعد از انقلاب این سرنوشت شوم رقم نخورد به دلیل درهم‌آمیختن خون هزاران تن از مردم ترک و لر و کرد و عرب و بلوچ ایرانی بود؛ جنگ قدرت در دربار پهلوی با مرگ، و حتّی آشکارشدن بیماری او، بالا می‌گرفت. می‌دانیم که اشرف و فرح آبشان در یک جوی نمی‌رفت. شاه اعتماد زیادی به فرح نداشت و براساس اسناد موجود تا می‌توانست او را در محافل و مجالس ضایع می‌کرد تا از اعتبار او بکاهد؛ صدّام حسین که تا بیش از انقلاب بیش از صدبار به خاک ایران تجاوزکرده بود، با ارتشی آماده در آن‌سوی مرز آماده بود که به‌محض اینکه شاه سرش را زمین بگذارد و کشور دچار بحران شود، به ایران حمله کند؛ کاری که به فاصلۀ کوتاهی بعد از انقلاب کرد و اگر ملّت ایران از خجالتش درنیامده بودند، طومار این کشور را درهم ‌پیچیده بود؛ نفوذ شوروی در ایران بسیار قوی بود. عوامل این کشور حتّی در ارتش هم نفوذ داشتند. درهمان‌سال‌ها سرلشکر مقرّبی، از فرماندهان رده‌بالای ارتش به دلیل جاسوسی برای شوروی اعدام شد؛ تفکّر کمونیستی تفکّر غالب در ایران آن روزگار بود. دانشگاه‌ها عمدتاً در اختیار این اندیشه بود و روشنفکران چپ در مراکز مهمّی مثل مطبوعات و مراکز فرهنگی و آموزش و پرورش نفوذ جدّی داشتند؛ تمام این واقعیّت‌ها ایران را مستعدّ مداخلۀ شوروی و کمونیسم بین‌المللی و رخ‌دادن حوادثی چون کودتای سرخ و سرنوشت سیاهی چون افغانستان می‌کرد؛ اگر یک کودتای سرخ ایران را به قعر افغانستان پرتاب می‌کرد، یقیناً امریکا و غرب دست‌روی‌دست نمی‌گذاشت و نتیجتاً ایران تبدیل به میدان درگیری نظامی ابرقدرت‌ها و جولانگاه تروریست‌ها می‌شد؛ ممکن بود که غربی‌ها پیش‌دستی کنند و دست به کودتا بزنند که به‌احتمال قوی دست‌به دست شدن قدرت و کودتاهای پی‌درپی و خونین را در پی داشت. فرماندهان ارتش بعداً در جریان انقلاب ثابت کردند که قدرت ادارۀ کشور را ندارند و در مواجهه با بحران مثل یک گلولۀ برف آب می‌شوند. راه حل دمکراتیک و تعیین تکلیف جانشین شاه از طریق انتخابات، حتّی نیم‌بند، در آن روزگار محال بود؛ چون مردم ایران تجربۀ واقعی از انتخابات و صندوق رأی، دست کم در طیّ تقریباً سه‌دهۀ آخر حکومت شاه نداشتند؛ برهمۀ این‌ها بیفزاییم فقدان پایگاه مردمی حکومت شاه را که حتّی اگر شاه و حکومتش بیمار نبودند، پایان خوشی را برای آن‌ها رقم نمی‌زد. انقلاب یقیناً به دلیل مزاحمت‌ها و دردسرهایی که شرق و غرب برای ما به وجود آوردند و موج بی‌تدبیری‌ها و مشکلات داخلی هزینۀ سنگینی داشت، امّا اگر این اتّفاق بزرگ می‌افتاد، یقیناً بهشت برین ادّعایی رسانه‌های ضدّ ایرانی هم تداوم نمی‌یافت و، حسب ظواهر، سرنوشتی تلخ‌تر در انتظار ما بود! #محمد_رضا_ترکی #محمدرضا_ترکی #انقلاب_اسلامی_ایران #شوروی #ساواک #پهلوی @faslefaaseleh

اگر انقلاب نمی‌شد چه می‌شد؟ (بخش دوم) صدّام حسین که تا بیش از انقلاب بیش از صدبار به خاک ایران تجاوزکرده بود، با ارتشی آماده در آن‌سوی مرز آماده بود که به‌محض اینکه شاه سرش را زمین بگذارد و کشور دچار بحران شود، به ایران حمله کند؛ کاری که به فاصلۀ کوتاهی بعد از انقلاب کرد و اگر ملّت ایران از خجالتش درنیامده بودند، طومار این کشور را درهم ‌پیچیده بود؛ نفوذ شوروی در ایران درحدّی بود که نمی‌شد آن را نادیده گرفت. عوامل این کشور حتّی در ارتش هم نفوذ داشتند. درهمان‌سال‌ها سرلشکر مقرّبی، از فرماندهان رده‌بالای ارتش به جرم جاسوسی برای شوروی اعدام شد؛ تفکّر کمونیستی تفکّر غالب در ایران آن روزگار بود. دانشگاه‌ها عمدتاً در اختیار این اندیشه بود و روشنفکران چپ در مراکز مهمّی مثل مطبوعات و مراکز فرهنگی و آموزش و پرورش نفوذ جدّی داشتند؛ تمام این واقعیّت‌ها ایران را مستعدّ مداخلۀ شوروی و کمونیسم بین‌المللی و، به احتمال قابل توجّه، رخ‌دادن حوادثی چون کودتای سرخ و سرنوشت سیاهی چون افغانستان می‌کرد؛ اگر یک کودتای سرخ ایران را به قعر افغانستان پرتاب می‌کرد، یقیناً امریکا و غرب دست‌روی‌دست نمی‌گذاشتند و نتیجتاً ایران تبدیل به میدان درگیری نظامی ابرقدرت‌ها و جولانگاه تروریست‌ها می‌شد؛ به احتمال قوی‌تر عوامل وابسته به غرب در صورت پیش آمدن بحران جانشینی به‌احتمال قوی دست به کودتا می‌زدند که احتمالاً دست‌به دست شدن قدرت و کودتاهای پی‌درپی و خونین را در پی داشت. فرماندهان ارتش بعداً در جریان انقلاب ثابت کردند که قدرت ادارۀ کشور را ندارند و در مواجهه با بحران مثل یک گلولۀ برف آب می‌شوند؛ راه حل دمکراتیک و تعیین تکلیف جانشین شاه از طریق انتخابات، حتّی نیم‌بند، در آن روزگار محال بود؛ چون مردم ایران تجربۀ واقعی از انتخابات و صندوق رأی، دست کم در طیّ تقریباً سه‌دهۀ آخر حکومت شاه نداشتند؛ برهمۀ این‌ها بیفزاییم فقدان پایگاه مردمی حکومت شاه را که حتّی اگر شاه و حکومتش بیمار نبودند، پایان خوشی را برای آن‌ها رقم نمی‌زد. انقلاب یقیناً به دلیل مزاحمت‌ها و دردسرهایی که شرق و غرب برای ما به وجود آوردند و مشکلات داخلی هزینۀ سنگینی داشت، امّا اگر این اتّفاق بزرگ نمی‌افتاد، یقیناً بهشت برین ادّعایی رسانه‌های ضدّ ایرانی هم تداوم نمی‌یافت و، حسب ظواهر، سرنوشتی تلخ‌تر در انتظار ما بود! #محمد_رضا_ترکی #محمدرضا_ترکی #انقلاب_اسلامی_ایران #شوروی #ساواک #پهلوی @faslefaaseleh

♨️ ماجرای ترور جرثومه فساد توسط چند جوان 🔸🔹 اعضای هیئت موتلفه به خونخواهی شهدای ۱۵ خرداد ۴۲، حسنعلی منصور (نخست وزیر وقت) را به جرم خیانت به ملت، ترور کردند. 🌷ایام شهادت سربازان دلیر اسلام: محمد بخارایی، محمدصادق امانی، رضا صفارهرندی، مرتضی نیک‌نژاد #پهلوی #حسنعلی_منصور #شهید_بخارایی #مؤتلفه_اسلامی