🔸"سیاهپوشی در عزاداری" 🎤 استاد محترم سرکار خانم آقاسی #روز_ششم_محرم #هم_اکنون #گزارش_تصویری @farhangi_salehiye

🔺چرایی سیاه پوشی در عزاداری 🎤 استاد محترم؛ سرکار خانم آقاسی 📆 روز ششم محرم #گزارش_صوتی @farhangi_salehiye

"فَاقرَوا ما تَیَسَّرَ مِنَ القُرآن؛ پس در هر حال آنچه میسّر و آسان باشد به قرائت قرآن پردازید." 📖 صفحه 193 #قرآن کریم @farhangi_salehiye

📖 صفحه 193 #قرآن کریم 🎧 استاد منشاوی @farhangi_salehiye

کسی که خداوند خیرخواه او باشد، محبت حسین و شوق زیارتش را در دل او می اندازد. #امام_صادق علیه السلام @farhangi_salehiye

🎥 تصور کن در حرم سیدالشهداء هستی 🔹گزیده‌ای از بیانات علامه مصباح یزدی (ره) در باب توجه و ذکر سید الشهداء علیه السلام @farhangi_salehiye

☑️ فضیلت گریۀ بر سیدالشهدا علیه‌السلام 🔹 اهمیت مجالس روضه حضرت سیدالشهدا علیه‌السلام در سیره و بیان آیت‌الله بهجت قدس‌سره ✅ حضرت آیت‌الله بهجت قدس‌سره: آن‌هایی که بُکای(گریه‌ی) مردم را ـ‌ نعوذ بالله‌ ـ امر غلطی می‌دانند، چه می‌گویند؟! این «بُکاء مِن خَشیَة الله؛ گریه از خشیت الهی» عمل انبیاء است. مسئلۀ بکاء(گریه) بر سیدالشهداء المظلومین علیه‌السلام، این هم مثل بکاء از خشیة الله است. این هم همان اجر را دارد. قطره‌اش چقدر [فضیلت و اجر دارد]. بعضی می‌گویند: گریه چه فایده‌ای دارد؟ فایده‌اش این است که اتصال روحی انسان با خود سیدالشهدا علیه‌السلام و با حضرت رسول صلی‌الله‌علیه‌وآله و با خدا در ترقی است؛ با همین بکاء‌ها. 📚 رحمت واسعه، چاپ۴، ص۲۷۰ @sokhanerfan @farhangi_salehiye

❇️اقتضای گریه و مراتب آن 🔹عزاداری و گریه بر مصائب اهل بیت علیهم السلام، هیچگاه مجوز برای بی تقوایی و گناه و کارهای خلاف نیست بلکه باید مانع آنها شود. عزاداری و گریه مانند خواندن قرآن یا اقامه نماز است که انسان را از فحشا و منکرات باز می دارد و او را با محبوب و معشوق پیوند می دهد. هر گریه و نماز به همان اندازه مقبول است که موجب اطاعت پروردگار شود. 🔶مساله اقتضای گریه و مراتب آن با این مقدمه مساله پاداش گریه را که در روایات آمده چنین توضیح میدهم: آثاری که برای گریه و تباکی و گریاندن بر مصائب امام حسین علیه السلام در روایات مطرح شده است (همانند آثار و برکاتی که برای تلاوت سور و آیات قرآن، خواندن نماز، دعاها و دیگر اعمال دینی آمده) به این معناست که گریه این شأن و اقتضا را دارد که انسان را رشد دهد، او را با محبوب پیوند داده و به آن برکات و آثار نائل کند. همانطور که در طول تاریخ در بستر مجالس حسینی و گریه‌ها انسانهایی توبه کردند، الهی شدند، به مراتب بالا رسیدند و راه و مرام امام حسین علیه السلام را در حد خود ادامه دادند. اما باید توجه شود که این شأن و اقتضا بسته به درجه معرفت و اخلاص و مراعات شرایط و نبود موانع است. (دقت کنید) اینگونه روایات در واقع یک جریان را معرفی می‌کنند و یک راه را باز می‌کنند که انسان باید در مسیر آن جریان قرار گیرد و حرکت کند و هرکس به اندازه حرکتی که می‌کند و مرتبه‌ای که در معرفت و اخلاص و مراعات امور دارد، نصیبی می‌برد. این نصیب هم درجات و مراتب دارد. به عنوان مثال گریه انسان عادی با گریه امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) یکی نیست و نخواهد بود. آثار گریه انسان عادی با آثار گریه یک ولیّ کامل خدا هیچگاه برابر نیست. چون مراعات شرایط، نبود موانع، معرفت و اخلاص بسیار متفاوت است. مسلماً شخص با معرفتی که گریه میکند با کسی که هیچ توجه و هیچ معرفتی ندارد و صرفاً دلش سوخته و گریه کرده، متفاوت است و نباید برای این دو، یک اثر قائل شویم. یا کسی که عزاداری میکند اما صرفا از روی عادت یا دلسوزی با کسی که در عزاداری خود را با راه و مرام امام پیوند میدهد و هر گریه و عزاداری اش او را به امام حسین علیه السلام در نظر و عمل نزدیکتر میکند و زندگی اش در همان حد بهتر میشود، متفاوت است. ما نباید متوقع بشویم که آن تأثیری که گریه در نفس یک ولیّ الهی دارد همان تأثیر را در نفس ما داشته باشد، بلکه باید سعی کنیم که بالا و بالاتر برویم تا از اقتضائاتی که گریه و عزاداری صحیح دارد، بیشتر استفاده کنیم. هر اندازه شرایط را بهتر مراعات کنیم و هر اندازه معرفت و اخلاص خود را بیشتر کنیم، گریه و عزاداری حسینی تاثیر بیشتری روی ما خواهد داشت. ✍️ استاد وحید واحدجوان @sokhanerfan @farhangi_salehiye