روزه در متون مانوی پارتی ro:žag و در متون مانوی فارسی میانه (ترفانی) به‌صورت ro:zag آمده است. بن مضارع فعل -ro:zag pāy برای اصطلاح "روزه گرفتن" به کار رفته است. برای اصطلاح "باز کردن روزه" یا همان "افطار" یا "گشودن روزه" در متون مانوی پارتی عبارت ro:žag wišâdan آمده است. در متون اولیه فارسی دری به جای "افطار" از عبارت "روزه‌گشا" استفاده می‌کردند. حتی به‌جای "روزه گرفتن" در بعضی از لهجه‌ها اصطلاح "روزه رفتن" رایج است. عبارت "روزه مریم گرفتن" در اصطلاح شاعران یعنی "خاموشی گزیدن". #فریبرز_کوچکی_زاد