eitaa logo
سوال بارداری،،بانوی بهشتی
16.9هزار دنبال‌کننده
5.5هزار عکس
3.4هزار ویدیو
67 فایل
مدیر @Yaasnabi تبادل نداریم اگر کانالو دوست دارید یه فاتحه برای مادر 🖤بنده بفرستید تا اطلاع ثانوی تبلیغ شخصی نداریم به آیدی بالا پیام ندید لطفا
مشاهده در ایتا
دانلود
سلام استادخداقوت پسر۶ساله ای دارم که حرف گوش نمیده،یه کاری که درحدتوانش باشه بهش محول کنیم انجام نمیده،حتی کارهای شخصیش.همش پشت گوش میندازه،قوانین خونه رو رعایت نمیکنه،میگه باشه اماانجام نمیده!به ندرت پیش میادکه انجام بده!!!نمیدونم بخاطراقتضای سنش هست یاچیزدیگه؟؟بنده خدایی میگفت اصلاازش کارنخواه که انجام نده وشماناراحت بشی!درسته بنظرشما؟؟لطفاراهنمایی بفرمایید.باتشکر 💐 کانال تربیتی همسران خوب جناب آقای 🌹بسم الله الرحمن الرحیم🌹 🌹سلام علیکم🌹 👌 لازم است از دو سه سالگی به فرزندانمان مسئولیت بدهیم حتی اگر شده به اندازه یک نمک‌پاش جابجا کردن تا آرام آرام مسئولیت‌پذیر شوند . 🍃قانون گریزی و عدم مسئولیت پذیری در فرزندان می تواند دو علت داشته باشد یکی وجود قانون های زیاد در خانه که موجب سردرگمی و عدم توانایی انجام آنها می شود و دیگری قانون های سخت که از طاقت بچه ها فراتر باشد؛ ممکن است قانونی از نظر پدر و مادر سهل و آسان و یا کم باشد اما در واقع اینطور است که از طاقت یک کودک فراترو بالاتر است. 🌼 برای حرف شنویی و مسئولیت‌پذیری فرزندتان از در رفاقت و دوستی با او وارد شوید و شاهراه رفاقت و دوستی، بازی با کودک است؛ معجزه بازی دو فایده عمده دارد یکی اینکه ارتباط بین شما و فرزندتان یک ارتباط دوستانه می‌شود و دیگر اینکه می‌توانید در بازی حرف شنویی و مسئولیت‌پذیری را به او آموزش دهید. پس هیچگاه بدون یک ارتباط دوستانه به او امر و نهی نکنید زیرا یا انجام نمی دهد و یا به زور انجام خواهد داد که هیچ کدام مطلوب نیست. در آخر اینکه از او کار بخواهید اگر به هر علتی انجام نداد خود را کنترل کنید و به هیچ وجه ناراحت نشوید و به دنبال علت عدم انجام کار باشید. با آرزوی موفقیت شما و خانواده محترمتان.
سلام استادخداقوت پسر۶ساله ای دارم که حرف گوش نمیده،یه کاری که درحدتوانش باشه بهش محول کنیم انجام نمیده،حتی کارهای شخصیش.همش پشت گوش میندازه،قوانین خونه رو رعایت نمیکنه،میگه باشه اماانجام نمیده!به ندرت پیش میادکه انجام بده!!!نمیدونم بخاطراقتضای سنش هست یاچیزدیگه؟؟بنده خدایی میگفت اصلاازش کارنخواه که انجام نده وشماناراحت بشی!درسته بنظرشما؟؟لطفاراهنمایی بفرمایید.باتشکر 💐 کانال تربیتی همسران خوب جناب آقای 🌹بسم الله الرحمن الرحیم🌹 🌹سلام علیکم🌹 👌 لازم است از دو سه سالگی به فرزندانمان مسئولیت بدهیم حتی اگر شده به اندازه یک نمک‌پاش جابجا کردن تا آرام آرام مسئولیت‌پذیر شوند . 🍃قانون گریزی و عدم مسئولیت پذیری در فرزندان می تواند دو علت داشته باشد یکی وجود قانون های زیاد در خانه که موجب سردرگمی و عدم توانایی انجام آنها می شود و دیگری قانون های سخت که از طاقت بچه ها فراتر باشد؛ ممکن است قانونی از نظر پدر و مادر سهل و آسان و یا کم باشد اما در واقع اینطور است که از طاقت یک کودک فراترو بالاتر است. 🌼 برای حرف شنویی و مسئولیت‌پذیری فرزندتان از در رفاقت و دوستی با او وارد شوید و شاهراه رفاقت و دوستی، بازی با کودک است؛ معجزه بازی دو فایده عمده دارد یکی اینکه ارتباط بین شما و فرزندتان یک ارتباط دوستانه می‌شود و دیگر اینکه می‌توانید در بازی حرف شنویی و مسئولیت‌پذیری را به او آموزش دهید. پس هیچگاه بدون یک ارتباط دوستانه به او امر و نهی نکنید زیرا یا انجام نمی دهد و یا به زور انجام خواهد داد که هیچ کدام مطلوب نیست. در آخر اینکه از او کار بخواهید اگر به هر علتی انجام نداد خود را کنترل کنید و به هیچ وجه ناراحت نشوید و به دنبال علت عدم انجام کار باشید. با آرزوی موفقیت شما و خانواده محترمتان.
عرض سلام و خدا قوت 1.تفاوت سنی دو فرزندم تقریبا سه سال می شود.قبل و بعد از تولد فرزند دوم چه کارهایی باید انجام دهم تا فشار روحی کمتری به فرزند اول(دختر) وارد شود. 2.لطفا درمورد مرز بین استقلال طلبی و لجبازی توضیح دهید. با فرزندی که از نظر وراثتی و محیطی شرایط لجباز شدن را دارد چطور برخورد شود که هم استقلال طلبی اش حفظ شود و هم از قُد و لجباز شدنش جلوگیری شود؟ 3.نحوه جداکردن اتاق خواب کودک مخصوصا در شرایط فرزند دوم که بالا ذکر شد چگونه باشد؟ تشکر از زحماتتون 🌷🍃 کانال تربیتی همسران خوب جناب آقای 🌹بسم الله الرحمن الرحیم🌹 سلام علیکم 🍃 تولد و به دنیا آمدن فرزند دوم به طور طبیعی یک فرصت طلایی و دوست داشتنی برای فرزند اول محسوب می شود زیرا با آمدن خواهر یا برادر یک همبازی و یار و یاور برای همدیگر ایجادشده است مخصوصاً که فرزند اول شما دختر است و میتواند در کارهای بچه داری که در حد توانش هست از او کمک بگیرید و او را دخیل کنید هر چه می توانید دخترتان را در بچه داری سهیم کنید به طوری که او حتی خودش را مالک نوزاد بداند نه اینکه نوزاد را رقیب خود فرض کند . 🍃لجاجت دختر شما در این سن نشانه و عین استقلال طلبی اوست. اصلاً او لجاجت نمی کند بلکه می‌خواهد با این کار خود و توانمندی های خود را نشان دهد . به هیچ وجه با او به مقابله و بگومگو نپردازید .اگر حرف او درست است از او استقبال کنید وگرنه بدون عصبانیت و تندی با او از در سازش وارد شوید تا اواز شما مدیریت و خود کنترلی را یاد بگیرد. سعی کنید در برابر لجاجت هایش با حفظ آرامش و به کار بردن ترفندهای مختلف او را قانع و راضی کنید که پیامبر عظیم الشأن ما فرمودند اگر کاری کنید که بتوانید بچه ای را راضی کنید خداوند در بهشت به قدری به شما می دهد که راضی شوید . 🍃نکته اساسی برای جدا کردن اتاق خواب کودک این است که حتماً اینکار باید آرام آرام و به تدریج صورت بگیرد تا کودک به اتاق خود انس بگیردو پذیرش مکان جدید خواب برای او ایجاد شود. برای این کار می توانید وسایل و اسباب بازی های او را در اتاق خوابش بگذارید و در طول روز مدتی را با او در اتاقش بازی کنید .تا به خواب نرفته اتاق او را ترک نکنید .قبل از خواب یک ارتباط عاطفی عمیق مثل شانه زدن موهایش با او ایجاد کنید و با داستان و قصه و لالایی او را خواب کنید و بعد اتاق او را ترک نمایید. هرچه بتوانید زمان خواب دخترتان را در اتاق خواب خودش شیرین‌تر و جذاب‌تر کنید به طوری که روز را به عشق شب سپری کند، زمان جدا کردن مکان خواب فرزندتان سریع‌تر انجام خواهد گرفت . به این نکته هم دقت بفرمایید که در متون سبک زندگی از تنها خوابیدن نهی شده لذا محل خواب کودک خودرا جای پرتی قرار ندهید و یا لااقل درب اتاق کودک را باز بگذارید. موفق باشید.🌺🌺
باسلام و عرض ادب خدمت استاد گرامی ایام تسلیت و عزاداری هاتون مورد قبول درگاه حق تعالی 🖤 سوالی خدمتتون داشتم دختر من دوماه دیگه به سن تکلیف میرسه و چند وقته که تکالیف دینی اشو انجام میده بنده به خاطر نزدیک شدن به سن تکلیف گاهی بهش میگم مثلا فلان عمل گناه هست و یا احکام رو نجس پاکی و .... اما احساس میکنم دچاره وسواس فکری شده و ذهنش درگیر میشه و گاهی میگه مامان مطمئنی پاک شد و یا سولات مختلف در مورد شیطون داره که همش تو ذهنمه بهم میگه تو گناهکاری و یا از کجا میدونی خدا تورو دوست داره و یا چرا نمیتونی برا امام حسین گریه کنی و......😞 نمیدونم چه کنم که از اون طرف دخترم ذهنش خیلی درگیر نشه و از طرف دیگه دین رو درست براش تبیین کنم و به سوالات و ذهن مشوشش پاسخ بگم گاهی از کوره در میرم ازبس میگه شیطون داره اذیتم میکنه میگم بس کن بهش فکر نکن🙏 اما شاید ساکت بشه ولی میدونم درگیره ذهنش ... از شما استاد گرامی درخواست کمک دارم که چه کنم؟؟ چه کار کنم که تایه حرف میزنم درگیر اون مسئله نشه ذهنش 😔 کانال تربیتی همسران خوب جناب آقای 🌺 بسم الله الرحمن الرحیم 🌺 سلام علیکم عزاداری‌های شما هم انشاالله مقبول درگاه الهی باشد . فرزند شما چون به تازگی با مسائل جدیدی آشنا و روبه رو شده طبیعی است که برای سوالات ایجاد شده به دنبال پاسخ می گردد و بهترین پاسخگو شما مادر محترم هستید که می توانید با حوصله و متانت جوابگوی ابهامات او باشید ، در این رابطه برای بیان احکام و معارف از روش‌های مختلفی می توانید استفاده نمایید مثل قصه گویی ، بازی، فیلم ، نمایش بازی کردن و ... 🌿🌷برای او از زیبایی‌های دین بگویید از بهشت بگویید از لطف و محبت و دوستی و مهربانی خداوند و اهل بیت و فرشته ها نسبت به بچه ها بگویید. فعلاًنیازی نیست برای او چیزی از جهنم و شیطان بگویید. سعی کنید تا می‌توانید محبت سه چیز را در دل او ایجاد کنید محبت کتاب خدا و رسول خدا و اولیای خدا . هرچه بر اساس محبت پیش بروید انشاالله در امر تربیت موفق تر خواهید بود .
سلام وخداقوت خدمت شما دلسوزان کانال همسران خوب... من ۳۲سالمه و سه فرزند دختر ۱۲ساله پسر ۹ساله و پسر۴ساله دارم. من دو فرزندم را تقریبا دو سال و نیمه که بودند جای خوابشان را از خودمان جدا کردم ولی پسر سومم همچنان برای جدا خوابی از من مشکل دارد هرچند کنار خواهر و برادرش هست و بیشتر شب ها یا برایشان قصه میگم یا قصه صوتی میذارم اما باید حتما کنارش بخوابم تا خوابش ببرد و خودم هم کنارش خوابم میبرد و نصف شب بیدار میشم و به اتاق خودمان میرم ولی باز هم بیشتر اوقات بیدار میشود و میآید کنار من می‌خوابد لطفاً راهنمایی کنید چه کنم؟ شغل همسرم نظامی هست و هر از چندسال به جاهای مختلف منتقل می‌شویم برای همین در دوستیابی برای فرزندانم دچار مشکل شده ام مثلا تا بچه ها بخوان عادت کنند با محیط و بشناسند و دوستان مناسبی پیدا کنند از آنجا منتقل می‌شویم و به جای دیگری میرویم در چنین مواقعی چه باید کرد؟ و اگر دوستان و همسالان که از نظر حجاب و... از ما بهتر و بالاتر باشند در شهرک و محل زندگی ما نباشد آیا نباید با آنها دوست شوند؟؟ سوال بعدی اینکه فرمودید به بچه ها مسئولیت دهید و برای نوجوان مشغله ایجاد کنید وقتی مسئولیتی به آنها میدهیم میگن حوصله م نمیشه انجام بدم یا بهانه های دیگه میارن چه کنیم؟ 🌷 کانال تربیتی همسران خوب جناب آقای 🌺بسم الله الرحمن الرحیم🌺 🌺سلام علیکم🌺 🌈روزها اصلا نباید بخوابد و صبح هم زود بیدار شود و حسابی در روز با او بازی کنید تا هم خسته شود و هم بواسطه بازی با شما آرامش مورد نیازش را بدست آورد در این صورت هم شب ها زود می خوابد و هم کمتر بیدار می شود. شب ها قبل از خواب اتاق و بالشت او را با گلاب بدون اسانس وطبیعی معطر کنید. 🌈تا حد امکان برای فرزندتان از غذاهای فست فودی و پر ادویه و کاکائو و پفک و نوشابه مخصوصاً در شب استفاده نکنید.اینها مواردی هستند که تنظیم سیستم خواب بدن را به هم می‌ریزند. 🌻در رابطه با دوست یابی برای فرزندانتان باید از فرصت ها و ظرفیت های موجود در محل استقرار تان کمال استفاده را ببرید. بلافاصله پس از استقرار در محل جدید می توانید از ظرفیت مدرسه ، مسجد و همسایگان استفاده کنید. معلم و معاونین مدرسه مخصوصاً معاون پرورشی به خوبی بچه ها و خانواده آنها را می شناسند و بعد از شناسایی می توانید با چند ارتباط خانوادگی رابطه بین بچه ها را ایجاد کنید. 🌻درباره مسؤولیت دادن به چند نکته طلایی دقت بفرمایید: اولاً:لازم است قبل از مسؤولیت دادن به بچه هایک ارتباط دوستانه با آنها برقرار کنید تا پذیرش در آنها بالا رود.ویکی از بهترین پل های ارتباطی بین والدین و فرزندان بازی کردن با آنهاست. بعداز ارتباطی که در پرتو بازی با بچه ها ایجاد می شود می توان به راحتی درباره مسؤولیت بچه ها با آنها صحبت کرد. دوماً: ممکن است بچه ها مسؤولیت خود را فراموش کنند.پس لازم است با توجه به نکته اول مسؤولیت را یادآوری کنید. سوما:از مسؤولیت هایی شروع کنید که مورد علاقه هر کدام از بچه ها باشد. چهارما: از تشویق های اتفاقی و غیر منتظره غافل نشوید. پنجما: قانون هایی را قرار دهید تا بچه ها بدانند که در صورت عدم انجام مسؤولیت ، بعضی از مزایا را از دست می دهند. ❄️کلام آخر: هرچه فرزندانتان را با ارتباط کلامی و رفتاری و بازی با خود همراه کنید ، مسؤولیت پذیری آنها نسبت به گفته های شما بیشتر می شود. موفق باشید
با سلام و وقت بخیر خدمت اساتید گرامی کانال همسران خوب بنده دو دختر پنج و یکساله دارم. یکی از اقوام که زیاد باهاشون رفت و آمد نداریم، ولی در حد کم مجبورم ارتباط داشته باشیم، پسری شش ساله دارند، که متاسفانه عادت دارند، هروقت میخواد بره دستشویی، جلو همه شلوارش رو سریع پایین میکشه، و ما باید سریع روی خودمون و دخترها رو برگردونیم، یکبار که دخترم سه یکساله بود و ایشون این کار رو انجام داده بود، من فقط دیدم دخترم سرش رو زمین گذاشته تا ایشون رو نبینه، و من فکر کردم ندیده، بعد از حدود یکماه بهم گفت....،(عذر میخواهم فلانی می‌تونه به بچه شیر بده و سینه داشته رو شکمش.) دیگه راجع به اون موضوع چیزی نگفت، ولی از وقتی خواهردار شده، من سعی میکنم موقع تعویض پوشک خواهرش رو نبینه، اما باز چند باری دیده، دخترم هم به خودم هم به دوستاش میگه که ابجیم وقتی بزرگ شد، میفهمیم دختره یا پسر، الان نمیدونیم. از این میترسم که دوستاش بهش بخندن، یا براش توضیح بدن. در چه سنی ما باید بچه ها را از تفاوت جنسیتی آگاه کنیم؟ سوال دوم: ما در یک شهر غیر مذهبی، زندگی میکنیم، در محله ای هستیم که اکثر افراد مذهبی تر هستند، ولی باز برای دوست پیدا کردن برای دخترم با مشکل مواجه شدم، دختر های همین افراد مذهبی تر، با پای لخت از خونه خارج میشن، یا در سن بچگی آرایش میکنن، یا اونقدر لوس تربیت شدن که اصلا تمایلی برای ارتباط ندارند، و هر چه گشتم، یک نفر دغدغه مند تربیت مذهبی پیدا نکردم، چکار کنم، که نه دخترم تنها باشه، نه تأثیر بد داشته باشه، البته من خودم هم همیشه در دوست یابی مشکل داشتم، و اکثر مواقع در مجالس چه خانوادگی چه دوستانه تنها هستم. 🌷 کانال تربیتی همسران خوب جناب آقای 🌺بسم الله الرحمن الرحیم 🌺 🌺 سلام علیکم 🌺 🌈بچه ها به طول طبیعی در همین سن و سال چهار پنج سالگی به‌طور اجمال و سربسته فرق بین زن مرد و پسر و دختر را متوجه می‌شوند و نیاز به توضیحات مفصل هم ندارند. نکته مهم در این رابطه این است که مراقب باشید حساسیت بیش از اندازه موجب تحریک شدن حس کنجکاوی او نشود به عنوان مثال هنگام عوض کردن دختر کوچکتان اگر حواسش نبود و یکدفعه وارد شد به هیچ وجه او را سرزنش و دعوا نکنید . 🌷درباره ارتباط با فامیل هم دوستانه و محترمانه به آنها تذکر بدهید که ما در صورتی می‌توانیم با شما رفت و آمد داشته باشیم که مراقب این رفتار پسرتان باشید زیرا بچه‌های ما دخترند و این کار دور از حیا و عفت است . ✨توصیه بنده به شما خواهر محترم این است که مجموعه صوتی ۶ جلسه(( اصول تربیتی اسلامی برای سلامت جنسی فرزند)) را از کانال همسران خوب دریافت کنید و گوش دهید که انشاالله بسیار راهگشا خواهد بود. 😊 اما در باره دوستیابی: 👈 اولاً : دوست یابی مهارتی است مانند مهارت های دیگر که نیاز به سه چیز دارد: ۱. مقدار کمی جسارت ۲.تمرین و مداومت بر دوست یابی. ۳. مثبت بینی. 👈 دوما : تا می توانید فرزندتان را با مسجد آشنا کنید؛ مسجد محل دوستان خوب است . 👈سوما : در هر صورت و در هر جایی، بازی ها و دوستی بچه ها با نظارت بزرگترها باشد و این طور نباشد که به کلی بچه‌ها به حال خود رها شوند. موفق باشید.
سلام.من دختری دارم 4 سال و نیمشه.فرزند سوم خانوادس متاسفانه اصلا سلام کردن بلد نیست وقتی جایی میریم بقیه اصرار دارند بهشون سلام کنه یا دست بده ولی همش میاد پشتم قایم میشه و سلام نمیکنه بعضیا مدام سربه سرش میزارن و تا بهشون سلام نکنه ول کنش نیستند اونم لج میکنه و بدتر میکنه . تو خونه قبل اینکه بریم کلی وعده و وعیدش میدم که اگه رفتیم و سلام کردی یه هدیه خوب پیشم داری اونم قبول میکنه ولی تا میریم جایی باز همون آش و همون کاسه.لطفا راهنماییم کنین که برخوردم با اطرافیان و دخترم دراین مواقع چه جوری باید باشه. 🌺بسم الله الرحمن الرحیم 🌺 🌺 سلام علیکم 🌺 🌷 کانال تربیتی همسران خوب جناب آقای 🎀دخترتان را در این موضوع کاملاً آزاد و رها بگذارید و اجازه بدهید هر زمانی خواست و با اراده خودش به دیگران سلام کند. 📔در عوض خودتان در مواجهه با دیگران روی او حساس نشوید و توجه دیگران را از او بردارید و با زیرکی موضوع را عوض کنید. 💐او را به هیچ وجه تحقیر و سرزنش نکنید. و بدانید هرچه او را تکریم کنید و بزرگش بشمارید (چه در خانه و چه در جمع) او آرام آرام و بصورت خودکار خودش در سلام کردن از دیگران پیشی می‌گیرد. 🌞در آخر به این نکته توجه کنید که بهترین الگو برای او شما هستید؛ هر زمان که وارد خانه و یا جمعی می شوید ابتدا و بلند به او و دیگران سلام کنید. موفق باشید.
سلام.من دختری دارم 4 سال و نیمشه.فرزند سوم خانوادس متاسفانه اصلا سلام کردن بلد نیست وقتی جایی میریم بقیه اصرار دارند بهشون سلام کنه یا دست بده ولی همش میاد پشتم قایم میشه و سلام نمیکنه بعضیا مدام سربه سرش میزارن و تا بهشون سلام نکنه ول کنش نیستند اونم لج میکنه و بدتر میکنه . تو خونه قبل اینکه بریم کلی وعده و وعیدش میدم که اگه رفتیم و سلام کردی یه هدیه خوب پیشم داری اونم قبول میکنه ولی تا میریم جایی باز همون آش و همون کاسه.لطفا راهنماییم کنین که برخوردم با اطرافیان و دخترم دراین مواقع چه جوری باید باشه. 🌺بسم الله الرحمن الرحیم 🌺 🌺 سلام علیکم 🌺 🌷 کانال تربیتی همسران خوب جناب آقای 🎀دخترتان را در این موضوع کاملاً آزاد و رها بگذارید و اجازه بدهید هر زمانی خواست و با اراده خودش به دیگران سلام کند. 📔در عوض خودتان در مواجهه با دیگران روی او حساس نشوید و توجه دیگران را از او بردارید و با زیرکی موضوع را عوض کنید. 💐او را به هیچ وجه تحقیر و سرزنش نکنید. و بدانید هرچه او را تکریم کنید و بزرگش بشمارید (چه در خانه و چه در جمع) او آرام آرام و بصورت خودکار خودش در سلام کردن از دیگران پیشی می‌گیرد. 🌞در آخر به این نکته توجه کنید که بهترین الگو برای او شما هستید؛ هر زمان که وارد خانه و یا جمعی می شوید ابتدا و بلند به او و دیگران سلام کنید. موفق باشید.
با سلام و وقت بخیر خدمت اساتید گرامی کانال همسران خوب بنده دو دختر پنج و یکساله دارم. یکی از اقوام که زیاد باهاشون رفت و آمد نداریم، ولی در حد کم مجبورم ارتباط داشته باشیم، پسری شش ساله دارند، که متاسفانه عادت دارند، هروقت میخواد بره دستشویی، جلو همه شلوارش رو سریع پایین میکشه، و ما باید سریع روی خودمون و دخترها رو برگردونیم، یکبار که دخترم سه یکساله بود و ایشون این کار رو انجام داده بود، من فقط دیدم دخترم سرش رو زمین گذاشته تا ایشون رو نبینه، و من فکر کردم ندیده، بعد از حدود یکماه بهم گفت....،(عذر میخواهم فلانی می‌تونه به بچه شیر بده و سینه داشته رو شکمش.) دیگه راجع به اون موضوع چیزی نگفت، ولی از وقتی خواهردار شده، من سعی میکنم موقع تعویض پوشک خواهرش رو نبینه، اما باز چند باری دیده، دخترم هم به خودم هم به دوستاش میگه که ابجیم وقتی بزرگ شد، میفهمیم دختره یا پسر، الان نمیدونیم. از این میترسم که دوستاش بهش بخندن، یا براش توضیح بدن. در چه سنی ما باید بچه ها را از تفاوت جنسیتی آگاه کنیم؟ سوال دوم: ما در یک شهر غیر مذهبی، زندگی میکنیم، در محله ای هستیم که اکثر افراد مذهبی تر هستند، ولی باز برای دوست پیدا کردن برای دخترم با مشکل مواجه شدم، دختر های همین افراد مذهبی تر، با پای لخت از خونه خارج میشن، یا در سن بچگی آرایش میکنن، یا اونقدر لوس تربیت شدن که اصلا تمایلی برای ارتباط ندارند، و هر چه گشتم، یک نفر دغدغه مند تربیت مذهبی پیدا نکردم، چکار کنم، که نه دخترم تنها باشه، نه تأثیر بد داشته باشه، البته من خودم هم همیشه در دوست یابی مشکل داشتم، و اکثر مواقع در مجالس چه خانوادگی چه دوستانه تنها هستم. 🌷 کانال تربیتی همسران خوب جناب آقای 🌺بسم الله الرحمن الرحیم 🌺 🌺 سلام علیکم 🌺 🌈بچه ها به طول طبیعی در همین سن و سال چهار پنج سالگی به‌طور اجمال و سربسته فرق بین زن مرد و پسر و دختر را متوجه می‌شوند و نیاز به توضیحات مفصل هم ندارند. نکته مهم در این رابطه این است که مراقب باشید حساسیت بیش از اندازه موجب تحریک شدن حس کنجکاوی او نشود به عنوان مثال هنگام عوض کردن دختر کوچکتان اگر حواسش نبود و یکدفعه وارد شد به هیچ وجه او را سرزنش و دعوا نکنید . 🌷درباره ارتباط با فامیل هم دوستانه و محترمانه به آنها تذکر بدهید که ما در صورتی می‌توانیم با شما رفت و آمد داشته باشیم که مراقب این رفتار پسرتان باشید زیرا بچه‌های ما دخترند و این کار دور از حیا و عفت است . ✨توصیه بنده به شما خواهر محترم این است که مجموعه صوتی ۶ جلسه(( اصول تربیتی اسلامی برای سلامت جنسی فرزند)) را از کانال همسران خوب دریافت کنید و گوش دهید که انشاالله بسیار راهگشا خواهد بود. 😊 اما در باره دوستیابی: 👈 اولاً : دوست یابی مهارتی است مانند مهارت های دیگر که نیاز به سه چیز دارد: ۱. مقدار کمی جسارت ۲.تمرین و مداومت بر دوست یابی. ۳. مثبت بینی. 👈 دوما : تا می توانید فرزندتان را با مسجد آشنا کنید؛ مسجد محل دوستان خوب است . 👈سوما : در هر صورت و در هر جایی، بازی ها و دوستی بچه ها با نظارت بزرگترها باشد و این طور نباشد که به کلی بچه‌ها به حال خود رها شوند. موفق باشید.
با سلام و وقت بخیر خدمت اساتید گرامی کانال همسران خوب بنده دو دختر پنج و یکساله دارم. یکی از اقوام که زیاد باهاشون رفت و آمد نداریم، ولی در حد کم مجبورم ارتباط داشته باشیم، پسری شش ساله دارند، که متاسفانه عادت دارند، هروقت میخواد بره دستشویی، جلو همه شلوارش رو سریع پایین میکشه، و ما باید سریع روی خودمون و دخترها رو برگردونیم، یکبار که دخترم سه یکساله بود و ایشون این کار رو انجام داده بود، من فقط دیدم دخترم سرش رو زمین گذاشته تا ایشون رو نبینه، و من فکر کردم ندیده، بعد از حدود یکماه بهم گفت....،(عذر میخواهم فلانی می‌تونه به بچه شیر بده و سینه داشته رو شکمش.) دیگه راجع به اون موضوع چیزی نگفت، ولی از وقتی خواهردار شده، من سعی میکنم موقع تعویض پوشک خواهرش رو نبینه، اما باز چند باری دیده، دخترم هم به خودم هم به دوستاش میگه که ابجیم وقتی بزرگ شد، میفهمیم دختره یا پسر، الان نمیدونیم. از این میترسم که دوستاش بهش بخندن، یا براش توضیح بدن. در چه سنی ما باید بچه ها را از تفاوت جنسیتی آگاه کنیم؟ سوال دوم: ما در یک شهر غیر مذهبی، زندگی میکنیم، در محله ای هستیم که اکثر افراد مذهبی تر هستند، ولی باز برای دوست پیدا کردن برای دخترم با مشکل مواجه شدم، دختر های همین افراد مذهبی تر، با پای لخت از خونه خارج میشن، یا در سن بچگی آرایش میکنن، یا اونقدر لوس تربیت شدن که اصلا تمایلی برای ارتباط ندارند، و هر چه گشتم، یک نفر دغدغه مند تربیت مذهبی پیدا نکردم، چکار کنم، که نه دخترم تنها باشه، نه تأثیر بد داشته باشه، البته من خودم هم همیشه در دوست یابی مشکل داشتم، و اکثر مواقع در مجالس چه خانوادگی چه دوستانه تنها هستم. 🌷 کانال تربیتی همسران خوب جناب آقای 🌺بسم الله الرحمن الرحیم 🌺 🌺 سلام علیکم 🌺 🌈بچه ها به طول طبیعی در همین سن و سال چهار پنج سالگی به‌طور اجمال و سربسته فرق بین زن مرد و پسر و دختر را متوجه می‌شوند و نیاز به توضیحات مفصل هم ندارند. نکته مهم در این رابطه این است که مراقب باشید حساسیت بیش از اندازه موجب تحریک شدن حس کنجکاوی او نشود به عنوان مثال هنگام عوض کردن دختر کوچکتان اگر حواسش نبود و یکدفعه وارد شد به هیچ وجه او را سرزنش و دعوا نکنید . 🌷درباره ارتباط با فامیل هم دوستانه و محترمانه به آنها تذکر بدهید که ما در صورتی می‌توانیم با شما رفت و آمد داشته باشیم که مراقب این رفتار پسرتان باشید زیرا بچه‌های ما دخترند و این کار دور از حیا و عفت است . ✨توصیه بنده به شما خواهر محترم این است که مجموعه صوتی ۶ جلسه(( اصول تربیتی اسلامی برای سلامت جنسی فرزند)) را از کانال همسران خوب دریافت کنید و گوش دهید که انشاالله بسیار راهگشا خواهد بود. 😊 اما در باره دوستیابی: 👈 اولاً : دوست یابی مهارتی است مانند مهارت های دیگر که نیاز به سه چیز دارد: ۱. مقدار کمی جسارت ۲.تمرین و مداومت بر دوست یابی. ۳. مثبت بینی. 👈 دوما : تا می توانید فرزندتان را با مسجد آشنا کنید؛ مسجد محل دوستان خوب است . 👈سوما : در هر صورت و در هر جایی، بازی ها و دوستی بچه ها با نظارت بزرگترها باشد و این طور نباشد که به کلی بچه‌ها به حال خود رها شوند. موفق باشید.
با سلام و وقت بخیر خدمت اساتید گرامی کانال همسران خوب بنده دو دختر پنج و یکساله دارم. یکی از اقوام که زیاد باهاشون رفت و آمد نداریم، ولی در حد کم مجبورم ارتباط داشته باشیم، پسری شش ساله دارند، که متاسفانه عادت دارند، هروقت میخواد بره دستشویی، جلو همه شلوارش رو سریع پایین میکشه، و ما باید سریع روی خودمون و دخترها رو برگردونیم، یکبار که دخترم سه یکساله بود و ایشون این کار رو انجام داده بود، من فقط دیدم دخترم سرش رو زمین گذاشته تا ایشون رو نبینه، و من فکر کردم ندیده، بعد از حدود یکماه بهم گفت....،(عذر میخواهم فلانی می‌تونه به بچه شیر بده و سینه داشته رو شکمش.) دیگه راجع به اون موضوع چیزی نگفت، ولی از وقتی خواهردار شده، من سعی میکنم موقع تعویض پوشک خواهرش رو نبینه، اما باز چند باری دیده، دخترم هم به خودم هم به دوستاش میگه که ابجیم وقتی بزرگ شد، میفهمیم دختره یا پسر، الان نمیدونیم. از این میترسم که دوستاش بهش بخندن، یا براش توضیح بدن. در چه سنی ما باید بچه ها را از تفاوت جنسیتی آگاه کنیم؟ سوال دوم: ما در یک شهر غیر مذهبی، زندگی میکنیم، در محله ای هستیم که اکثر افراد مذهبی تر هستند، ولی باز برای دوست پیدا کردن برای دخترم با مشکل مواجه شدم، دختر های همین افراد مذهبی تر، با پای لخت از خونه خارج میشن، یا در سن بچگی آرایش میکنن، یا اونقدر لوس تربیت شدن که اصلا تمایلی برای ارتباط ندارند، و هر چه گشتم، یک نفر دغدغه مند تربیت مذهبی پیدا نکردم، چکار کنم، که نه دخترم تنها باشه، نه تأثیر بد داشته باشه، البته من خودم هم همیشه در دوست یابی مشکل داشتم، و اکثر مواقع در مجالس چه خانوادگی چه دوستانه تنها هستم. 🌷 کانال تربیتی همسران خوب جناب آقای 🌺بسم الله الرحمن الرحیم 🌺 🌺 سلام علیکم 🌺 🌈بچه ها به طول طبیعی در همین سن و سال چهار پنج سالگی به‌طور اجمال و سربسته فرق بین زن مرد و پسر و دختر را متوجه می‌شوند و نیاز به توضیحات مفصل هم ندارند. نکته مهم در این رابطه این است که مراقب باشید حساسیت بیش از اندازه موجب تحریک شدن حس کنجکاوی او نشود به عنوان مثال هنگام عوض کردن دختر کوچکتان اگر حواسش نبود و یکدفعه وارد شد به هیچ وجه او را سرزنش و دعوا نکنید . 🌷درباره ارتباط با فامیل هم دوستانه و محترمانه به آنها تذکر بدهید که ما در صورتی می‌توانیم با شما رفت و آمد داشته باشیم که مراقب این رفتار پسرتان باشید زیرا بچه‌های ما دخترند و این کار دور از حیا و عفت است . ✨توصیه بنده به شما خواهر محترم این است که مجموعه صوتی ۶ جلسه(( اصول تربیتی اسلامی برای سلامت جنسی فرزند)) را از کانال همسران خوب دریافت کنید و گوش دهید که انشاالله بسیار راهگشا خواهد بود. 😊 اما در باره دوستیابی: 👈 اولاً : دوست یابی مهارتی است مانند مهارت های دیگر که نیاز به سه چیز دارد: ۱. مقدار کمی جسارت ۲.تمرین و مداومت بر دوست یابی. ۳. مثبت بینی. 👈 دوما : تا می توانید فرزندتان را با مسجد آشنا کنید؛ مسجد محل دوستان خوب است . 👈سوما : در هر صورت و در هر جایی، بازی ها و دوستی بچه ها با نظارت بزرگترها باشد و این طور نباشد که به کلی بچه‌ها به حال خود رها شوند. موفق باشید.