eitaa logo
سوال بارداری،،بانوی بهشتی
16.8هزار دنبال‌کننده
5.5هزار عکس
3.4هزار ویدیو
67 فایل
مدیر @Yaasnabi تبادل نداریم اگر کانالو دوست دارید یه فاتحه برای مادر 🖤بنده بفرستید تا اطلاع ثانوی تبلیغ شخصی نداریم به آیدی بالا پیام ندید لطفا
مشاهده در ایتا
دانلود
پرده اول؛ یکی برام پیام داده بود که سر کلاس تربیت جنسی استاد! بهشون گفته به بچه نگید اسم اونجا خصوصیه، بگید اسمش ممنوعه! (حالا بماند که من با جفت اِسما مشکل دارما 😁) علتش این بوده که اگه بگیم بچه می‌فهمه که بقیه نباید دست بزنن اما این یعنی خودت می‌تونی دست بزنی ولی اگه بگیم یعنی هیچ کس نباید دست بزنه! 😳 پرده دوم؛ چند هفته قبل بود که یکی از پیج‌های پرطرفدار اینستا در مورد آموزش به کودکان داشت توضیحاتی میداد. این وسط هم دوستان ریخته بودن و داشتن کمک می‌کردن! یکی از همین افراد که تقریبا کل ایران کلاس گذاشته و الآنم دیگه ایران نیست می‌گفت به بچه نباید بگی اونی که مرده الان پیش خداست، باید بگی خودش رفته پیش خدا چون اینجوری بچه تصور بهتری از خدا پیدا می‌کنه! پرده سوم؛ یکی از دوستان پیام داده بود که بهشون گفتن اگه بچه داشت به بدن خودش دست میزد باهاش برخورد جدی و قاطع بکن تا یادش بمونه نباید به خودش دست بزنه! (یعنی واقعا فکر می‌کنیم داریم اسب و شیر تربیت می‌کنیم یا یه آدم مختار؟! 🤔) پرده‌ها پایین؛ می‌دونید مشکل اکثر این دوستان چیه؟! مشکل اینه که هنوز فهم و شناخت درستی از ندارن! همه فکر می‌کنن کودک یعنی آدم بزرگی که کوتوله شده ولو به زبون چیز دیگه‌ای بگن اما موقع فکر و تولید فکر کاملاً توی این فضا سیر میکنن. عین مامانی که چند روزه بچه داره ازش سوالای می‌پرسه، حالا اومده میگه مامان من از کجا اومدم؟! مامانه هم کلی سرخ و سیر میشه و دست و پاش رو گم می‌کنه و شانس میاره که ادامه نمیده چون بچه یه دقیقه بعد میگه آخه محمد اینا از اصفهان اومدن، من می‌خوام ببینم ما از کجا اومدیم! اینجاست که مامان یه نفس راحت می‌کشه 😂 اما چرا میگم اینا کودک رو نمی‌شناسن چون مثلا فکر کردن کودک یک زبان‌شناس هست و وقتی میگید ممنوع و نمیگید خصوصی دقیقاً می‌فهمه چی میگید یا اینکه وقتی میگید بگو خودش رفته پیش خدا، نه که پیش خداست این برای بچه تصویر بهتری میسازه! ظاهر همه این حرفا درسته و شاید برای خیلی از بچه‌ها هم همین روش درست باشه اما واقعاً این‌ها نسخه‌های قابل تعمیمی نیستند چون اصلاً کودک اینجوری فکر نمیکنه یا به قولی اکثر اوقات اونی که داره میگه حاصل فکر و تفکرش نیست! دقیقا توی هم مشکل اینه که اکثر اوقات با نگاه به آدم بزرگسال داریم به مسئله‌های بچه‌ها نگاه می‌کنیم و از ترس اینکه بچه فاسد نشه، نابودش می‌کنیم!! یا از اون طرف اِنقدر باز میگیرن که واقعا برای بچه توی ده، یازده سالگی مشکل ایجاد میشه! تعادلم آرزوست ... 👇👇 http://eitaa.com/joinchat/2151219200Cf6cb8914a4
﷽ --- بچه را خواباندم. سه تای دیگر را نهار دادم. نشستم پای سجاده کمی بخوانم. به صفحه دوم نرسیده، بیدار شد. بغلش کردم. با پاهایش بازی اش گرفته بود با قرآن. مصحف را گذاشتم کنار و فکر کردم "سهم من چه؟" دست روی صورتم گذاشت و برداشت و خندید. دالی بازی اش را گرفتم، ادامه دادم؛ و خندید. از ته دل. به مسخره بازی‌های من، به تکرار صدباره حرکات دست من. سه تای دیگر هم به ما پیوستند. خنده های آن‌ها چهارنفره شد؛ سهم من کامل تر!… پشت همان شکلک‌های مسخره، قلقلک های نوبتی، فکر کردم: اصلاً مادری، جز عبادت چیست؟ آن هم دائماً سَرمَدا! تمام روز خدمت به خلق خدا، آن هم کسانی که جزتو پناهی ندارند! کسانی که حتی اگر آب بخواهند و تو سیرابشان نکنی، تشنه می‌مانند! وقتی نیت صالح و شایسته است،چطور هر لبخند من به کودکم عبادت نیست؟ وقتی رَوش صحیح است چطور کارهایی از من که منجر به شاد کردن چند کودک میشود عبادت نباشد؟ (که فرمود: نزد خدا عبادتی محبوب‌تر از شادکردن مؤمنان نیست!) مُطعم بودن، ساقی بودن، خادم بودن، شادکننده بودن عبادت نیست؟ حتی من فکر میکنم همین که منِ انسان، مطابق با الهی خود، فرزنددار شده ام و میکنم، همین تبعیت از فطرت بی نقص الهی، خودش عبادت است! چون پشت پا زدن به نظم خلقت نیست، کج‌روی نیست. اصلاً همین که امانت دارِ خلیفه خدایم! تلاش برای حفظ امانت، عبادت نیست؟ متّصف شدن به صفات خدا را بگو! این که یک مادر، چون خدای مهربانش، رازدار است، بخشنده است، انیس است، پرده پوش است، رفیق است، معین است، سریع الرضا است، میکوشد دائم الفضل باشد، صبور باشد، حلیم باشد، شکور باشد،… این مسلک، این تلاشها، عبادت است! اینها به کنار! تلاش بیست و چهاری برای را بگو! این که دیگر خود عبادت است! هی برسی به نقطه جوش، هی لا اله الا الله گویان لب بگزی، جرعه خشم فرودهی! روزه زبان چطور؟ مدام مراقب باشی کلماتت، جملاتت، لحنت چیست تا مبادا الگوی بدی شوی برای مُتِربی‌هایت! از این هم بگذر دائم التوبه بودن چی؟! چه کسی بیشتراز یک هی خودش را میکند، هی قول میدهد که ازفردا بهتر میشود، هی توبه میکند با بغض و اشک؟ آن عبادتهای پنهانی‌تر را بگو؛ توکل مدام، حسن ظن به خدا، دعا برای غیر خود،… . که جمع همه اینهاست -وقتی با نیت و روش نیک است- اگر دائم العبادة بودن نیست اگر مصداق عبودیت و تسلیم نیست پس چیست؟ آن هم عبادتی که از آفت عُجب و ریا به دور است! چون غالباً در سِتر است. خدا پسندیده که مستور باشد؛ تا بماند بین خودمان و خودش. 💕 🖋هـجرٺــــ بله https://ble.im/hejrat_kon ایتا @hejrat_kon کانال«دوتا کافی نیست» @dotakafinist1
﷽ --- بچه را خواباندم. سه تای دیگر را نهار دادم. نشستم پای سجاده کمی بخوانم. به صفحه دوم نرسیده، بیدار شد. بغلش کردم. با پاهایش بازی اش گرفته بود با قرآن. مصحف را گذاشتم کنار و فکر کردم "سهم من چه؟" دست روی صورتم گذاشت و برداشت و خندید. دالی بازی اش را گرفتم، ادامه دادم؛ و خندید. از ته دل. به مسخره بازی‌های من، به تکرار صدباره حرکات دست من. سه تای دیگر هم به ما پیوستند. خنده های آن‌ها چهارنفره شد؛ سهم من کامل تر!… پشت همان شکلک‌های مسخره، قلقلک های نوبتی، فکر کردم: اصلاً مادری، جز عبادت چیست؟ آن هم دائماً سَرمَدا! تمام روز خدمت به خلق خدا، آن هم کسانی که جزتو پناهی ندارند! کسانی که حتی اگر آب بخواهند و تو سیرابشان نکنی، تشنه می‌مانند! وقتی نیت صالح و شایسته است،چطور هر لبخند من به کودکم عبادت نیست؟ وقتی رَوش صحیح است چطور کارهایی از من که منجر به شاد کردن چند کودک میشود عبادت نباشد؟ (که فرمود: نزد خدا عبادتی محبوب‌تر از شادکردن مؤمنان نیست!) مُطعم بودن، ساقی بودن، خادم بودن، شادکننده بودن عبادت نیست؟ حتی من فکر میکنم همین که منِ انسان، مطابق با الهی خود، فرزنددار شده ام و میکنم، همین تبعیت از فطرت بی نقص الهی، خودش عبادت است! چون پشت پا زدن به نظم خلقت نیست، کج‌روی نیست. اصلاً همین که امانت دارِ خلیفه خدایم! تلاش برای حفظ امانت، عبادت نیست؟ متّصف شدن به صفات خدا را بگو! این که یک مادر، چون خدای مهربانش، رازدار است، بخشنده است، انیس است، پرده پوش است، رفیق است، معین است، سریع الرضا است، میکوشد دائم الفضل باشد، صبور باشد، حلیم باشد، شکور باشد،… این مسلک، این تلاشها، عبادت است! اینها به کنار! تلاش بیست و چهاری برای را بگو! این که دیگر خود عبادت است! هی برسی به نقطه جوش، هی لا اله الا الله گویان لب بگزی، جرعه خشم فرودهی! روزه زبان چطور؟ مدام مراقب باشی کلماتت، جملاتت، لحنت چیست تا مبادا الگوی بدی شوی برای مُتِربی‌هایت! از این هم بگذر دائم التوبه بودن چی؟! چه کسی بیشتراز یک هی خودش را میکند، هی قول میدهد که ازفردا بهتر میشود، هی توبه میکند با بغض و اشک؟ آن عبادتهای پنهانی‌تر را بگو؛ توکل مدام، حسن ظن به خدا، دعا برای غیر خود،… . که جمع همه اینهاست -وقتی با نیت و روش نیک است- اگر دائم العبادة بودن نیست اگر مصداق عبودیت و تسلیم نیست پس چیست؟ آن هم عبادتی که از آفت عُجب و ریا به دور است! چون غالباً در سِتر است. خدا پسندیده که مستور باشد؛ تا بماند بین خودمان و خودش. 💕 🖋هـجرٺــــ بله https://ble.im/hejrat_kon ایتا @hejrat_kon کانال«دوتا کافی نیست» @dotakafinist1