از این مهمتر غیرت دینی هست چون همانطور که شما نسبت به ناموست اهمیت می دهید که اگر آسیبی به آن وارد شد آدم دفاع می کند باید نسبت به ناموس خدا بیشتر باید ناراحت شود از آسیبی که با آن وارد می شود. ناموس خدا یعنی احکام خدا حدود الهی حلال و حرام خدا زیر پا گذاشته می‌شود باید به آدم بر بخورد اینجا باید بیشتر خشمگین بشود . شما حضرت موسی را ببینید در قرآن دارد که وقتی چهل روز از طور گذشت قومش گوساله پرست شدند رفت یقه برادرش هارون که او هم از انبیای تبلیغی بود را گرفت تعبیر قرآن این هست که الواح مقدسه تورات را انداخت آن طرف از ناراحتی زیاد: وَأَلْقَى الْأَلْوَاحَ وَأَخَذَ بِرَأْسِ أَخِيهِ يَجُرُّهُ إِلَيْهِ(سوره اعراف آیه ۱۵۰) سر برادرش را کشید حضرت موسی خیلی شدید الغضب و امر به معروف و نهی از منکرش خیلی محکم بود گفت چرا اجازه دادی این کار را بکنند ؟ گفت برادر من اگر می خواستم جلوی اینها بایستم تفرقه بین امت می‌افتاد و من برای اینکه اختلاف، همان عذر امیرالمومنین علیه السلام که بعد از رحلت پیغمبر اکرم سکوت کرد که تفرقه نیفتد را می خواهم بگویم که به تعبیر قرآن حضرت موسی اینطور خشمگین شد. یکی از عیب هایی که بر امیرالمومنین می‌گرفتند همین بود که می گفتند علی خیلی قاطع است جایی که پای دین خدا هست یک ذره کوتاه نمی‌آید در مسائل شخصی و خانوادگی خیلی نرم و خوش اخلاق هر چیزی را گذشت می کردند در مسائلی که مربوط به دین خدا و حقوق مسلمین یا بیت المال مسلمین بود ذره‌ای کوتاه نمی‌آمد. حضرت زهرا در خطبه اش دارد یکی از عیب هایی که ابوالحسن می‌گرفتند : تَنمِّرِه فی ذاتِ اللّه ،(بحار الانوار، ج 41، ص8تا11) چون علی در دین خدا مثل شیر بود و کوتاه نمی‌آمد. پیغمبر اکرم حضرت امیر را با جمعی از شیعیان فرستاده بود یمن برای یک ماموریتی و زکات جمع آوری بکنند بیاورند به مدینه وقتی برمی‌گشتند، امیرالمومنین نزدیک مدینه که رسید جلوتر آمد که زودتر پیغمبر را ببیند مشتاق دیدن ایشان بود پیغمبر را دید برگشت با همان جمعی که در ماموریت باهم بودن دید این ها دستبرد زدند در اموالی که جمع‌آوری شده و برای بیت المال بوده لباس ها را پوشیدند . حضرت امیر گفت کی به شما گفته این ها را بپوشید؟ این حق همه مسلمین هست باید دست پیغمبر برسد وقتی پیغمبر تقسیم کرد شما در سهم خودت تصرف کن الان برای بیت المال هست لباس ها را فوری در بیاورید. لباس ها را از تن اینها کند و به آنها برخورد کرد. وقتی آمدند به مدینه به پیغمبر گله کردند که آقا علی خشن هست تند هست لباس پوشیده بودیم چه می‌شد این را از تن ما در آورده؟ پیغمبر فرمود: ارْفَعُوا الْسِنَتَکم عَن علی بنِ ابِی طالبِ فَانَّه خَشِنٌ فی ذاتِ الله عزوجل غَیرُ مُداهن فی دینه(موسوعة الامام على بن ابى‏طالب، ج 4، ص 131) دست بردارید از شکایت کردن نسبت به علی اگر خشن هست خشن‌در دین خدا هست اینجا کوتاه نمی‌آید . غیرت دینی داشتن یکی از مهمترین صفاتی هست که مومن واقعاً باید داشته باشد امر به معروف و نهی از منکر ناشی از همین غیرت هست آدمی که مومن هست وقتی می بیند احکام خدا دارد زیر سوال قرار می گیرد مسخره می شود اینجا نمی تواند لبخند بزند یا کوتاه بیاید این فریضه امر به معروف و نهی از منکر یک فریضه پردردسری هست فریضه ای هست که زحمت دارد مثل نماز روزه حج و زیارت نیست آنها زحمت چندانی ندارد افتخار هم دارد کسی از زیارت برمی‌گردد برایش بنر می زنند ولی کسی که امر به معروف و نهی از منکر می‌کند ممکن‌هست دو تا چک بخورد دو تا نیش بخورد متلک بشنود فریضه پردردسری هست برای همین هست شاید هر کسی زیر بار آن نرود مگر کسی که غیرت دینی و سوز دینی داشته باشد . ◾️سایر موضوعات محرمی https://eitaa.com/fatemi222/9366

◾️شب ششم محرم: 1️⃣👈احکام https://eitaa.com/ahkam31/1247 2️⃣👈ویژگی دوم یاران امام (غیرتمندی) https://eitaa.com/fatemi222/9551 3️⃣👈حضرت قاسم https://eitaa.com/fatemi8/526

ارسال به گروه های مبلغین و مبلغات لطفا🙏

🌐💠⚜️⚜️💠🌐 ✍️ مجنون واقعی ✅ قابل توجه اونایی که همیشه خودشون رو از همه سر تر میدونن😎 ☝️ خدا از بنده‌ای که #متکبّر و #مغرور باشه، خیلی بدش میاد،🙁 👇👇👇 🕋 إنَّ اللَّهَ لَا یُحِبُّ کُلَّ مُخْتَالٍ فَخُورٍ (لقمان/۱۸) ✨ خداوند هیچ متکبّرِ مغروری را دوست ندارد. ✅ پیامبر اکرم(ص) هم، #تکبر و #غرور رو از صفاتِ افراد عاقل نمیدونه❌ بلکه میگه: #مجنون_واقعی کسی است که👇 ⛔️ با #تکبر راه میره. ⛔️و با گوشه چشم به مردم نگاه میکنه. 👈 مردم از شرش در امان نیستند. 👈و هیچ امیدی هم به خیرش نیست. 📚الخصال، ج ۱، ص ۳۳۲ ✨✨✨✨✨ ✅ پس حتی اگر: ☜خیلی پولدارید💰 ☜خیلی خوشگلید👸 ☜خیلی خوش تیپید 😎 ☜تحصیلات عالیه دارید🎓 ❌بازم به خودتون #مغرور نباشید❌ 📢 و به این نصیحتِ حضرت لقمان گوش کنید تا خدا دوستتون داشته باشه👇 🕋 لا تُصَعِّرْ خَدَّکَ لِلنَّاسِ وَ لَا تَمْشِ فِی الْأَرْضِ مَرَحًا إِنَّ اللَّهَ لَا یُحِبُّ کُلَّ مُخْتَالٍ فَخُورٍ (سوره لقمان آیه۱۸) 😒 پسرم! با بی‌اعتنایی از مردم روی مگردان، 🚶 و مغرورانه بر زمین راه مرو، ❌ زیرا خداوند هیچ متکبّرِ مغروری را دوست ندارد. ↩️شب ششم محرم👇 https://eitaa.com/fatemi222/9560

#محرم روز ششم ◾️سایر موضوعات محرمی https://eitaa.com/fatemi222/9366

#محرم روز ششم ◾️سایر موضوعات محرمی https://eitaa.com/fatemi222/9366

#محرم روز ششم ◾️سایر موضوعات محرمی https://eitaa.com/fatemi222/9366

#محرم روز ششم ◾️سایر موضوعات محرمی https://eitaa.com/fatemi222/9366

#محرم روز ششم ◾️سایر موضوعات محرمی https://eitaa.com/fatemi222/9366

#محرم روز ششم ◾️سایر موضوعات محرمی https://eitaa.com/fatemi222/9366

#محرم روز ششم ◾️سایر موضوعات محرمی https://eitaa.com/fatemi222/9366

#محرم روز ششم ◾️سایر موضوعات محرمی https://eitaa.com/fatemi222/9366

#محرم روز هفتم ◾️سایر موضوعات محرمی https://eitaa.com/fatemi222/9366

#محرم روز هفتم ◾️سایر موضوعات محرمی https://eitaa.com/fatemi222/9366

👆پرهیز از زمینه‌های گناه #محرم_الحرام #سخنرانی #استغفار ◾️سایر موضوعات محرمی https://eitaa.com/fatemi222/9366

#محرم روز ششم ◾️سایر موضوعات محرمی https://eitaa.com/fatemi222/9366

#محرم روز ششم ◾️سایر موضوعات محرمی https://eitaa.com/fatemi222/9366

#محرم روز ششم ◾️سایر موضوعات محرمی https://eitaa.com/fatemi222/9366

شب ششم محرم 👆

🤔 علامه سید بحر العلوم در راه سامرا به این فکر می‌کرد که چطور گریه بر سید الشهداء(علیه‌السلام) باعث آمرزش گناهان می‌شود؟ همان وقت متوجه شد که شخص عربی، سوار بر اسب به او رسید و سلام کرد بعد پرسید : "جناب سید درباره چه چیز به فکر فرو رفته‎ای؟ جناب سید، اگر سوالی داری بپرس شاید جوابش را بدانم" گفت: چطور می‎شود خدایِ متعال این همه ثواب به زائرین و گریه کنندگان حضرت سید_الشهداء (علیه‌السلام) می‎دهد، مثلاً در هر قدمی که در راه زیارت برمی‎دارند، ثواب یک حج و یک عمره در نامه عملشان می‎نویسند و برای یک قطره اشک گناهانشان آمرزیده می‎شود؟! چطورممکن است گریه برای سید الشهداء(علیه‌السلام) سبب آمرزش گناهان شود؟ سوار گفت: بگذار حکایتی را برایت بگویم. پادشاهی به همراه درباریان خود به شکار می‎رفت، در شکارگاه از لشکریان دور شد و آنها را گم کرد. به سختی فوق العاده‎ای اُفتاده و بسیار گرسنه شده بود تا این که چشمش به خیمه‌ای افتاد، وارد آن خیمه شد، در آن سیاه چادر، پیر زنی را با پسرش دید. آنها در گوشه خیمه فقط یک بُز شیردهی داشتند که تنها از راه مصرف شیر این بز زندگی خود را می‎گذراندند. وقتی سلطان وارد شد او را نشناختند ولی به خاطر پذیرایی از مهمان، آن بز را سر بریدند و کباب کردند، چون چیز دیگری برای پذیرایی نداشتند. فردا که سلطان برگشت قصه را برای درباریان گفت و پرسید: "چطور لطف این پیرزن را جبران کنم؟" هر کسی جوابی داد. یکی گفت یک گوسفند کشته؛ شما صد برابر به او بدهید و... حرف ها که تمام شد. سلطان گفت: اگر من بخواهم مثل او لطفش را جبران کنم، باید تمام سلطنت و دارایی خودم را بدهم؛ که تازه آن وقت، مقابله به مثل کرده‌اید و بدون هیچ لطف اضافه‌ای؛ فقط محبت‌شان را جبران نموده‌اید چرا که آنها هر چه را داشتند به شما تقدیم کردند و شما هم باید آنچه دارید به آنها تقدیم کنید. ای سید بحر العلوم سیدالشهداء(علیه‌السلام) هر چه داشت از مال و منال و اهل و عیال و پسر و برادر و دختر و خواهر و سر و پیکر، همه را در راه خدا داد؛ خدا که نمی‌تواند تمام سلطنت و دارایی‌اش را به حسین(علیه‌السلام) دهد. پس تعجب ندارد که در ازای آن هرگونه ثواب و منزلتی به زائران و گریه کنندگان سید الشهداء(علیه‌السلام) بدهد... سوار این را گفت و سید بحرالعلوم در فکر فرو رفت ولی تا سربلند کرد دید هیچ کس کنارش نیست! سید با خود گفت این مرد که بود؟ چگونه از فکر من خبر داد و یکباره آمد و رفت؟ اشک می‌ریخت که امام زمان(علیه‌السلام) را دیده و نشناخته... 📚منبع:عبقری الحسان، شیخ علی اکبر نهاوندی، ج1، ص119‏ #منبرک_فاطمی 🆔 @fatemi222

بسم الله الرحمن الرحيم #حضرت_قاسم_بن_الحسن_ع_شهادت #محمدجواد_شیرازی ▶️ دشمنانش همه درمانده و نیرنگ زدند به تلافی جمل، ضربه هماهنگ زدند دوره کردند، دویدند سویش با عجله دسته ای که همه جا، پای ولا لنگ زدند یوسف نجمه، نقابش به روی خاک افتاد گرگ ها بر بدن زخمی او چنگ زدند پهلویش بوی حسن داشت، بوی فاطمه داشت نیزه بر پهلوی او قومِ نظر تنگ زدند اسب ها جای حنا بر سر و بر صورت او تاختند آن قدر از خون، به رخش رنگ زدند نعل ها داغ که گشتند جگرسوز شدند با صدای ترکِ سینه اش آهنگ زدند جای یک جرعه فقط آب، هزاران ضربه... بر دهانی که شده تشنه ی از جنگ زدند نجمه ماند و دل خون... تا که پس از ساعاتی شعله بر چادر آن مادرِ دلتنگ زدند

◾️شب هفتم محرم: ویژگی سوم یاران امام (معنویت ) 👇👇👇

✋شکوه نماز در قیام امام حسین (ع) در مقابله با بحران‌ها و حوادث سخت زندگی، نماز و عبادت خالصانه، بهترین پشتیبان و پناهگاه تمام انسان‌های پاک و انبیای بزرگ الهی در طول تاریخ بوده است. در مقابله با بحران‌ها و حوادث سخت زندگی، نماز و عبادت خالصانه، بهترین پشتیبان و پناهگاه تمام انسان‌های پاک و انبیای بزرگ الهی در طول تاریخ بوده است. خداوند متعال در قرآن کریم نماز را پناهگاه مطمئن انسان معرفی کرده و فرموده است: «وَ اسْتَعینُوا بِالصَّبْرِ وَ الصَّلاةِ وَ إِنَّها لَکَبیرَةٌ إِلاَّ عَلَى الْخاشِعین؛ از صبر و نماز (در حوادث سخت و کارهای مهم) یارى جویید (و از دریای بیکران قدرت الهی نیرو بگیرید) و این کار جز براى خاشعان، سنگین است». خفتگان را چه خبر زمزمه مرغ سحر؟ حَیَوان را خبر از عالم انسانی نیست شب مردان خدا روز جهان‌افروز است روشنان را به حقیقت شب ظلمانی نیست از این‌رو نماز در سیره امام حسین(ع)، همواره مهم‌ترین تکیه‌گاه شمرده می‌شد. این شیوه برگرفته از روش پیامبر اکرم9 و مولای متقیان حضرت علی(ع) بود که در قیام عاشورا به اوج خود رسید و نماز، مهم‌ترین پشتوانه حضرت سیدالشهدا(ع) و یاران باوفایش در این قیام جاویدان شد. امام سجاد(ع) درباره نمازهای امام حسین(ع)فرمود: «كَانَ‏ يُصَلِّي‏ فِي‏ الْيَوْمِ‏ وَ اللَّيْلَةِ أَلْفَ‏ رَكْعَةٍ؛پدرم در هر شبانه‌روز هزار رکعت نماز می‌خواند». امام حسین(ع) در تفسیر آیه شریفه «الَّذِینَ إِن مَّکنَّاهُمْ فىِ الْأَرْضِ أَقَامُواْ الصَّلَوةَ؛ یاران خدا همان کسانى هستند که هر گاه در زمين به آن‌ها قدرت بخشيديم، نماز را برپا مى‌دارند»، فرمود: «این آیه درباره ما اهل‌بیت پیامبر(ص) است». همان‌گونه که در زیارت وارث پس از توصیف مقامات عالی امام حسین(ع)به این جمله می‌رسیم: «أَشْهَدُ أَنَّک قَدْ أَقَمْتَ الصَّلَاةَ وَ آتَیتَ الزَّکاةَ وَ أَمَرْتَ بِالْمَعْرُوفِ وَ نَهَیتَ عَنِ الْمُنْکرِ وَ أَطَعْتَ اللَّهَ حَتَّى أَتَاک الْیقِین‏؛ من شهادت می‌دهم که تو نماز را اقامه کردی و زکات را پرداختی و امر به معروف و نهی از منکر نمودی و تا آخرین لحظه زندگی، در اطاعت خدا بودی». حضرت سیدالشهدا(ع) در مناجاتش چنین نجوا می‌کند: «اللَّهُمَّ مَنْ أَوَى إِلَى‏ مَأْوىً‏ فَأَنْتَ مَأْوَای وَ مَنْ لَجَأَ إِلَى مَلْجَإٍ فَأَنْتَ مَلْجَئِی؛ خدایا هر که جای گرفت به جایگاهی، پس تویی جایگاه من و هر که پناه گرفت به پناهگاهی، پس تویی پناهگاه من». ✍جلوه‌های نماز در قیام عاشورا قیام عاشورا سرشار از جلوه‌‌هایی از نماز است که در این بخش به برخی از آن‌ها اشاره می‌شود. 1. آغاز قیام با خواندن نماز در مسجد پس از آنکه امام حسین(ع)با ولید در مدینه بیعت نکرد، در نیمه شب 28 رجب سال 60 هجری به مسجدالنبی آمد، نماز خواند و با قبر رسول‌خدا(ص) خداحافظی کرد. پس از نماز در حال سجده به خواب رفت و پيامبر(ص) در عالم خواب، او را به سينه چسباند و میان دو چشم آن حضرت را بوسید و به او فرمود: «پدرم به فدای تو! ... برای تو در بهشت درجه‌ای است که به آن نائل نمی‌شوی، مگر با شهادت».[ سپس امام(ع) به مکه آمد، مسجدالحرام را پایگاه خود قرار داد و پس از نماز در مسجد به سخنرانی و آگاهی بخشیدن به مردم پرداخت. اساساً قیام‌های الهی همه از مسجد و اماکن مقدس آغاز می‌شود؛ هم‌چنانکه حضرت ولی‌عصرعج نیز حرکت الهی خود را در عصر ظهور از مسجدالحرام شروع می‌کند. احمد بن اعثم کوفی، از تاریخ‌نگاران قرن سوم هجری می‌نویسد: چون امام حسین(ع) به مکه رسید، مردم خوشحال شدند. امام(ع) بعد از استقرار و در چهار ماهی (شعبان، رمضان، شوال، ذی‌القعده و چند روز از ذی‌الحجه) که در مکه بود، مؤذنی معین کرد که در اوقات نماز با صدای بلند اذان می‌گفت و مردم جمع می‌شدند و پس از اقامه نماز، به سخنان و روشنگری‌های امام حسین(ع) در موضوعات روز، به‌ویژه درباره عدم بیعت با یزید و اهداف و فلسفه قیام عاشورا گوش فرا می‌دادند. ادامه دارد👇 #منبرک_فاطمی 🆔 @fatemi222

هنگامی که امام(ع) در مکه بود، دو نفر به نام‌هاى «هانى بن هانى سبیعى» و «سعید بن عبداللَّه حنفى» از کوفه رهسپار مکه شدند و نامه‌اى را که آخرین نامه کوفیان به امام حسین(ع) بود، به آن حضرت تقدیم کردند. امام حسین(ع) به آورندگان نامه هانى و سعید فرمود: «به من خبر دهید که چه اشخاصى در نوشتن این نامه با شما همدست بوده‌اند؟». آن‌ها جواب دادند: «اى فرزند رسول‌خدا! افرادى مانند شبث بن ربعى، حجّار بن ابجر، یزید بن حارث، یزید بن رویم، عروة بن قیس، عمرو بن حجاج و محمد بن عمیر بن عطارد (که هر کدام از سران قوم هستند) با ما همدست بودند». در این هنگام امام حسین(ع) برخاست و در کنار کعبه دو رکعت نماز در بین رکن و مقام (بین حجر‌الاسود و مقام ابراهیم(ع)) خواند و از خداوند طلب خیر کرد. سپس پسرعمویش، مسلم بن عقیل را به حضور طلبید تا او را روانه کوفه کند. مسلم بن عقیل نیز بعد از دریافت فرمان امام(ع)، راه جهاد و شهادت را در پیش گرفت و به عنوان سفیر قیام عاشورا، ارتباط با خداوند و اقامه نماز را زیربنای حرکتش قرار داد. او ابتدا مخفیانه به مدینه رفت و مرقد مطهر نبوى را زیارت کرد و در مسجد‌النبى دو رکعت نماز خواند. آن‌گاه مخفیانه با بستگانش وداع کرد و شبانه راه عراق را در پیش گرفت و با عزم و اراده‌اى راسخ، به سوى هدف بلند خویش شتافت. 2. تنظیم برنامه‌ها با اوقات نماز حضرت اباعبدالله(ع) پس از حرکت به سوی کوفه، برنامه‌هایش را در هر منزل و مقامی با اوقات نماز تنظیم و سخنانش را بعد از نماز بیان می‌کرد. در منزل شراف که حرّ بن یزید ریاحی راه را برامام (ع) بسته بود، هنگام نماز ظهر شد و آن حضرت(ع) دستور داد حجاج بن مسروق اذان بگوید. وقتی هنگام گفتن اقامه و خواندن نماز شد، امام حسین(ع) لباس پوشید، نعلین بر پا کرد و برای خواندن نماز از خیمه بیرون آمد. حمد و ثناى خداوند را به جا آورد و رهنمود‌های لازم را به سپاه حرّ بیان فرمود. همه آنان در مقابل سخنان بر حق امام(ع) خاموش شدند و کسى از آنان سخن نگفت. امام(ع) از حر پرسید: «آیا می‌خواهى تو هم با همراهان خود نماز بخوانى؟». عرض کرد: «نه، بلکه شما نماز بخوان و ما نیز پشت سر شما نماز می‌خوانیم». نماز به امامت امام حسین(ع) خوانده شد. چون هنگام نماز عصر شد، امام حسین(ع) دستور داد همه آماده رفتن شوند. همراهان‏ حضرت آماده حرکت شدند. سپس امام(ع) به منادى خود دستور داد براى نماز عصر بانگ سر دهد و اقامه نماز گفته شد. امام حسین(ع) پیش آمد، ایستاد و نماز عصر خواند و چون سلام داد، به سوى آن مردم برگشت و حمد و ثناى خداى را به جا آورد و سخنرانی دیگری ایراد فرمود. 3. یک شب مهلت برای عشق به نماز عمر سعد در عصر روز تاسوعا فرمان حمله داد. حضرت ابوالفضل(ع) از سوى امام حسین(ع) مأمور شد تا از دشمن براى شب عاشورا مهلت بگیرد. حضرت اباعبدالله(ع) انگیزه خویش را از تأخیر انداختن جنگ چنین بیان می‌‌فرماید: یا عَبّاسْ! اِرکبْ بِنَفْسى اَنْتَ یا اَخى... اِرْجِعْ اِلَیهِمْ فَاِنْ اِسْتَطَعْتَ اَنْ تُؤَخِّرَهُمْ اِلى غُدْوَةٍ وَتَدْفَعَهُمْ عَنَّا الْعَشیةَ؛ لَعَلَّنا نُصَلّى لِرَبِّنا الَلَّیلَةَ وَنَدْعُوهُ وَنَسْتَغْفِرُهُ. فَهُوَ یعْلَمُ اَنّى کنْتُ اُحِبُّ الصَّلوةَ لَهُ وَ تِلاوَةَ کتابِهِ وَ کثْرَةَ الدُّعاءِ وَالاِسْتِغْفارِ؛ برادرم عباس! جانم به فدایت، سوار شو... به سوى آنان برو و اگر توانستى جنگ را تا صبح فردا به تأخیر انداز و امشب آنان را از ما دور کن. شاید ما بتوانیم امشب در پیشگاه پروردگارمان به نماز و دعا و استغفار بپردازیم. او خوب مى‌داند که من پیوسته نماز براى او و تلاوت قرآنش و بسیار دعا کردن و طلب آمرزش خواستن از درگاهش را همواره دوست مى‌دارم. بگذشت ز هر چه داشت حتی سر و جان اما ز نماز خویش هرگز نگذشت‌ امام حسین(ع) چنان عشقی به نماز و ذکر و دعا دارد که مى‌خواهد شبى را از دشمن مهلت بگیرد و به راز و نیایش و نماز بپردازد و این در حالى است که با صلابت تمام در مقابل خواسته‌هاى نامشروع دشمن ایستاد و مقاومت مى‌کند. از کربلای مقدس، می‌آید آوای مردی آوای نورانی او «انی احب الصلوه» است شیعه امام حسین(ع) نیز باید همانند مولایش عاشق نماز و تلاوت قرآن کریم باشد و زندگی خود را در پرتو عشق به این امور معنوی جهت دهد. #معنویت در کربلا ادامه دارد👇 #منبرک_فاطمی 🆔 @fatemi222