#زندگی_تا_بینهایت 🔹گاهی اوقات در بین کلاس، درس را قطع کرده و می گفتند؛ آقایان اَبَدیّت در پیش دارید، برای آن کاری کرده اید؟! ✍ #علامه_طباطبایی(ره) ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌ 🆔 @fatemi222

🔰 روزی در محضر مرحوم علامه طباطبایی بودیم که یکی از دوستان حاضر در آن جلسه این بیت عارف شیراز را زمزمه کرد: 🔰 «کاروان رفت و تو در خواب بیابان در پیش کی روی؟ ره ز که پرسی؟ چه کنی؟ چون باشی؟» 🔰 یک باره مرحوم علامه، دست در مقابل صورت گرفت و سخت گریست و در حالی که شانه‌هایش به شدت تکان می‌خورد، با خود زمزمه فرمود: «کی روی؟ ره ز که پرسی؟ چه کنی؟ چون باشی؟» 🔰 گویا آن کس که در بیابان از کاروان بازمانده و راه را نمی‌داند، خود اوست. آن گریه قلب حضار را چنان به آتش کشید که هرگز شعله آن در جانشان به سردی نمی گراید. 📚 شهود و شناخت، آیت الله ممدوحی، ج١، ص۶٠۴ #علامه_طباطبایی #منبرک_فاطمی 🆔 @fatemi222

🟢 در این هجده سال! 🟡 زمانی‌که #علامه_طباطبایی در نجف بود، برای ایشان وجهی از درآمد املاکشان را به نجف می‌فرستادند تا با آن امرار معاش کنند. چند ماهی وجه املاک نمی‌رسد و ایشان به‌سختی می‌افتد. 🔺 یک روز در اتاق منزل، مشغول مطالعه بود که دفعتاً از مطالعه انصراف پیدا می‌کند و به این فکر فرو می‌رود که با تنگ‌دستی چه کنیم ؟ در این هنگام بلافاصله صدای کوبیدن در را می‌شنود. به سمت در می‌رود؛ شخصی را می‌بیند با عمامه‌ای شبیه به فین (کلاه مخصوص قدیم عثمانی‌ها) که مانند عمامه های معمولی نیست. 🔺آن شخص سلام می‌کند و می‌گوید: من از طرف خدا آمده‌ام. خدا می‌فرماید که در این ۱۸ سال ما چه کوتاهی کرده‌ایم که الان از فکر درس و بحث انصراف پیدا کردی؟ آنگاه خود را معرفی می‌کند و می‌گوید: من «شاه حسین ولی» هستم سپس می‌رود. 🔺در این هنگام آقای آقای طباطبایی دفعتاً متوجه می‌شود که در اتاق پشت میز مطالعه نشسته است. ایشان به فکر فرومی‌رود و سه سؤال به نظرش می‌آید: ▪️اول این‌که من بلند شدم و در را باز کردم و با او مکالمه کردم، پس چرا الان در اتاق هستم؟ این سؤال را این‌گونه حل می‌کند که مکاشفه بوده. ▪️ دوم این‌که او خود را "شاه حسین" معرفی کرد یا "شیخ حسین"؟ اگر نامش شاه حسین بود، چرا قیافه‌اش به شاه شباهت نداشت و اگر خود را شیخ حسین معرفی کرد، گوش من چرا شاه حسین شنید؟ ▪️سوم این‌که منظور از این ۱۸ سال چیست؟ اگر مراد مدتی است که ما به نجف آمده‌ایم، که ۱۰ سال است و اگر منظور مدت طلبگی من است، که بیش‌از ۱۸ سال است. تأمل می‌کند و متوجه می‌شود که از زمان معمم شدن وی ۱۸ سال گذشته است. 🌱 این سوال هم معلوم شد و نیز اهمیت معمم شدن برای طلاب هم معلوم شد. 🔸تنها سوالی که بی‌پاسخ می‌ماند درباره نام "شاه حسین ولی" بود. آقای طباطبایی می‌گوید: ما از نجف به تبریز رفتیم. رسم من در نجف این بود که بعد از نماز صبح به وادی‌السلام می‌رفتم و در آن‌جا قدم می‌زدم و فاتحه می‌خواندم. در تبریز هم این برنامه ادامه داشت. صبحی به قبرستان رفتم. قبری بلندتر از سایر قبرها توجه مرا به خود جلب کرد. نوشته‌ی روی آن قبر را خواندم. دیدم قبر شاه حسین ولی است که ۳۰۰ سال پیش وفات کرده‌است! 📚کتاب جرعه‌ای از دریا ▫️آیت الله شبیری زنجانی: صفحه ۶۶۵ تا ۶۶۷. ــــــــــــــــ 🍃🌹🍃 @fatemi222

📕 توصیه‌های عرفانی‌ علامه طباطبائی: ۱. نماز شب و خلوت سحر‌گاهی، ۲. نماز اول وقت در هر شرایطی، ۳. نماز جماعت در هر موقعیتی، ۴. توسل به اهل بیت (ع)، ۵. توجه و توسل دائم به وجود مبارک حضرت ولی عصر(ع)، ۶. انجام نوافل و مستحبات، خصوصا نافله نماز عشا، مشروط بر این که در یک رکعت آن؛ بعد از حمد، سوره واقعه خوانده شود. بر این مطلب خیلی تاکید داشتند. #علامه_طباطبایی 😊کدوم ها رو من انجام میدم؟خوب چرا انجام ندم؟ از امشب متعهد به انجام این موارد میشم انشالله 🍃🌹🍃 @fatemi222