eitaa logo
منبرک فاطمی
6.4هزار دنبال‌کننده
1.1هزار عکس
969 ویدیو
1.4هزار فایل
✔️ مباحث قرآنی، اخلاقی،داستان ✔️اهلبیت ومناسبتهامذهبی ✔️احکام کاربردی،پاسخگو ✔️امرمعروف و نهی منکر ✔️مرثیه و مداحی ✔️عفاف وحجاب ✔️جهادتبیین ✔️فرزندآوری ✔️مهدویت ✔️شهدا ✔️نماز @a_f_133 🔺فهرست + تبلیغات شما و... https://eitaa.com/fatemi222/6618
مشاهده در ایتا
دانلود
سوره 26. شُعراء آيه 207-209 👇👇 مَآ أَغْنَى عَنْهُمْ مَّا كَانُواْ يُمَتَّعُونَ وَمَآ أَهْلَكْنَا مِن قَرْيَةٍ إِلَّا لَهَا مُنذِرُونَ ذِكْرَى وَمَا كُنَّا ظَالِمِينَ ✔️ترجمه آنچه برخوردار بودند، در دفع عذاب به كارشان نیاید. وما (مردم) هیچ منطقه اى را هلاك نكردیم، مگر آن كه بیم دهندگانى داشتند. تا مایه ى پند و عبرت باشد، و ما ستمكار نبودیم (كه بدون هشدار مجازات كنیم). ✔️نکته ها خداوند، هر فرد و قوم گمراهى را زمانى هلاك مىكند كه از قبل به آنان هشدار داده باشد، وگرنه عقوبت بدون هشدار ظلم است و ظلم در شأن خداوند نیست. قرآن، این حقیقت را در آیات مختلف بیان كرده است: * «و ما ظلمناهم»(59) ما به آنان نكردیم. * «و ما اللّه یُرید ظلما»(60) خداوند ارادهى نمىكند. * «ما كان اللّه لیَظلمهم»(61) شأن خداوند كردن نیست. * «لا یظلمون نَقیرا»(62)، «لا یظلمون شیئا»(63) ستمى به آنها نخواهد شد. * «لا یظلمون فَتیلا»(64) خداوند به اندازه نخ درون خرما وكمتر از آن ظلم نمىكند. * «لا یظلم مِثقال ذَرّة»(65) خداوند به اندازه ى سنگینى ستم نمىكند. 59) نحل، 118 . 60) غافر، 31 . 61) عنكبوت، 40 . 62) نساء، 124 . 63) مریم، 60 . 64) نساء، 49 . 65) نساء، 40 . ✔️پيام ها 1- در هنگام قهر الهى، همه ى اسباب كامیابى بىفایده است. «ما أغنى عنهم» 2- رفاه مخالفان دین، شما را نكند كه روزى آن را خواهیم گرفت. «ما أغنى عنهم ما كانوا یُمتّعون»☘️ 3- قهر الهى، بعد از اتمام حجّت است. تنبیه باید بعد از تذكّر باشد. «و ما اهلكنا... الاّ لها منذرون» 4- در هر امّتى اولیاى خدا هستند كه آنان را دهند. «من قریةالاّ لهامنذرون» 5 - وظیفه ى انبیا هشدار است و در قبول یا ردّ مردم مسئولیّتى ندارند. «منذرون» 6- انسان حقایق را درك مىكند، لكن چه بسا او را فرا مىگیرد، و درمان غفلت، تذكّر و هشدار است. «منذرون»🌱 7- تنبیه قبل از تذكّر، ظلم است. «ذِكرى و ما كنّا ظالمین» 8 - شأن الهى از ظلم دور است. «و ما كنّا ظالمین» https://eitaa.com/FATEMI133 🍃🌸🍃🌹🍃🌸🍃
💢نتیجه مهربانی به یک سگ روزي امام حسين علیه السلام از جائي عبور ميكردند که ديدند جواني به سگي غذا مي دهد. امام شدند و فرمودند: چرا اين گونه به سگ مهرباني مي كني ؟ جوان عرض كرد: هستم، مي خواهم با خشنود كردن اين حيوان، غم و اندوه من مبدل به خشنودي گردد. من از اين است كه غلام يك نفر يهودي هستم و مي خواهم از او شوم. امام حسين علیه السلام با آن غلام نزد صاحب او كه يهودي بود آمدند. امام حسين علیه السلام دويست دينار به يهودي داد ، تا را خريداري كرده و آزاد سازد. يهودي گفت: اين غلام را به خاطر مبارك شما كه به خانه ما آمدي به شما بخشيدم و اين بوستان را نيز به شما بخشيدم. امام حسين علیه السلام هماندم غلام را آزاد كرد و همه آن و دویست دینار را به او بخشيد. سرانجام آن مرد و همسرش که تحت تاثیر محبت امام حسین علیه السلام قرار گرفته بودند ، مسلمان شدند. 📚مناقب آل ابی طالب - ج 4 - ص 75 🆔 @fatemi222