سبک_زندگی_امام_حسین_علیه_السلام علیه السلام(۹) 💢کجاها بگذریم کجاها نگذریم. سلام علیکم، بسم الله الرحمن الرحیم؛ سیربحث: سبک زندگی ابی عبدالله علیه السلام/اصل خداترسی و حریت و گذشت را گفتیم. اما همانطور که قبلا گفته شد، عفو و گذشت ضابطه دارد. قرار شد در این جلسه بگوییم کجاها باید گشت کجا نباید گذشت. #کجاها_بگذریم؟ 1. در مسائل شخصی؛ ائمه علیهم السلام فراوان در مسائل شخصی خود اهل گذشت بودند. روزی یکی از غلامان امام سجاد علیه السلام به دستان آن حضرت آب می ریخت . ناگهان ظرف آب افتاد و به سر مبارک امام اصابت کرد . به گونه_ای که سر آن حضرت زخم برداشت و خونی شد. حضرت سرش را به طرف غلام برگرداند . غلام که نگران و هراسان شده بود با زیرکی این آیه را خواند(و الکاظمین الغیظ) «پرهیزکاران خشم خود را فرو می خورند .امام فرمود: خشم خود را فرو بردم. غلام ادامه آیه را تلاوت کرد (والعافین عن الناس) پرهیزکاران، خطا کاران را می بخشند. امام علیه السلام فرمود: تو را بخشیدم .غلام پایان آیه را خواند: (والله یُحبُّ المحسنین) امام سجاد علیه السلام به غلام احسان نمود و فرمود: «برو، تو را در راه خدا آزاد کردم. (الارشاد146/2) #کجاها_نباید_گذشت؟ 1. کسی که اصرار بر خطا دارد. گاه کسی اشتباه و خطایی می کند، پشیمان است و اقرار به تقصیر و خطای خویش دارد باید از او گذشت اما اگر کسی نه تنها نادم نیست و اشتباه خودش را نمی پذیرد تازه قصد تکرار هم دارد و قصد اصلاح و تغییر رفتار ندارد اینجا نباید گذشت.علی علیه السلام: «اَلْعَفُو عَنِ الْمُقِرِ لاعَنِ المُصِّرَ.(1) عفو; درباره کسى است که اعتراف و اقرار به گناه خود داشته باشد نه در مورد کسى که بر گناه اصرار دارد» و نیز می فرمایند: اَلْعَفُوُ یُفْسِدُ مِنَ اللَّئیمِ بِقَدْرِ اِصْلاحِهِ مِنَ الْکَریمِ (2)عفو و گذشت افراد لئیم و پست را فاسد مى کند، به همان اندازه که افراد با شخصیت را اصلاح مى نماید. 2. به هنگام در خطر بودن دین؛ علی علیه السلام: جازِ بِالْحَسَنَةِ وَ تَجاوَزْ عَنِ السَّیِئَةِ ما لَمْ یَکُنْ ثَلَماً فِى الدینَ اَوْ وَهْناً فى سُلْطانِ الاْسلامِ(3) نیکى ها را به نیکى پاداش بده، و از بدى ها صرف نظر کن مادام که لطمه اى بر دین یا سستى بر حکومت اسلامى وارد نمى کند. (البته در اینگونه موارد به دور از کینه و تعصب باید عادلانه رفتار کرد) امام حسین علیه السلام نتوانست در برابر فسق و فجور یزید ساکت بنشیند و گذشت داشته باشد چون دین در خطر بود. 3. اگر گذشت، ضرر و زیان قطعی داشته باشد. اگر کسی در حق تو بدی کرد، بهتر است که عفو کنی، اما در صورت علم و یقین به ضرر می‌بایست عفو را کنار گذاشت و مجازات و تنبیه را در دستور کار قرار داد. امام زین‌العابدین(ع) می‌فرماید: حق کسی که به تو بدی کند، این است که از او درگذری، ولی اگر دانستی که گذشت از او زیانبار است، آن‌گاه مجازات کن. باتوجه به آنچه گفته شد می‌توان گفت که برای رسیدن به بسیاری از کمالات معنوی و انسانی می‌بایست شیوه گذشت را سرلوحه کارهایمان قرار دهیم و بدانیم که لذت زندگی درگذشت و عفو و اغماض و تغافل است و با این سبک و رویه می‌توان به آرامش و آسایش دست یافت و در نزد خداوند و انسانها عزیز و ستوده شد. منابع: 1. شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید، ج20ح783. 2. کنزالفوائد،183/2. 3ـ غررالحکم، ح4788. #هزینه: معرفی کانال به دیگر طلاب محترم (نشر حداکثری) ┄┅┅❅❁❅┅┅┄ #احکام، #روضه، #منبر ویژه محرم ۱۴۰۳ https://eitaa.com/fatemi222/14309