✅مکارم اخلاق در سنت و سيره امام زين العابدين هرچند که امام زين العابدين، به زينت عبادت کنندگان معروف است و مردم به سبب رابطه و پيوند بسيار مستحکم آن امام همام با خداوند اين القاب را به ايشان داده اند و او را بسيار سجده کننده مي شناسند، ولي اين ارتباط مستحکم و قوي با خداوند بيانگر ميزان #عقلانيت بالاي ايشان است که در اخلاق نيز خودنمايي مي کند. اگر عقل و دين و اخلاق مي خواست تجسم يابد، در شکل امام معصوم(علیهم السلام) تجسم مي يابد که اين گونه نيز بوده است. در روايتي از پيامبر(صلی الله علیه و آله) است که فرمود: لوکان العقل رجلا لکان الحسن؛ اگر قرار بود #عقل به صورت يک انسان تجسم پيدا کند به صورت امام حسن (عليه السلام) ظاهر مي شد. اين معنا اختصاص به حضرت امام حسن(علیه السلام) نداشت، بلکه همه انوار امامان(علیهم السلام) که نور واحد هستند، اين گونه اند

🔹امام زين العابدين، چنان که خود تجسم اخلاق و مکارم آن بود، زبان #گوياي مکارم اخلاقي نيز بود و آنچه خود در #کمالش دارا بود، ديگران را بدان به قول و عمل دعوت مي کرد. نويسنده در اين مطلب، گوشه اي از مکارم اخلاقي آن حضرت را در سنت و سيره اش توصيف کرده است. با هم اين مطلب را از نظر مي گذرانيم.

✅امام زين العابدين، تجسم عقل است که از آن نمادهايي همچون تدين و اخلاق نيک ظهور مي يابد. ازاين رو در سيره و سنت آن امام(علیه السلام) همه مکارم اخلاق را مي توان يافت و ايشان تجسم کامل اخلاق نيکي است که خداوند پيامبرش را به عنوان «انک علي خلق عظيم» بدان ستوده است. داستان هاي بسياري از عفو و گذشت ايشان نسبت به کساني که اذيت و آزار مي رساندند، بيان شده است که همه اينها بيانگر عظمت روحي و شرح صدر و وسعت وجودي ايشان است. از جمله کمک به پسر #عمويي که ايشان را مي آزرد و بدزباني مي کرد. 👈صاحب کشف الغمه نقل کرده: روزي آن حضرت از مسجد بيرون آمده بود. مردي او را ملاقات کرد و به آن جناب #دشنام و ناسزا گفت. غلامان آن حضرت خواستند به او صدمه زنند. فرمود: او را به حال خود واگذاريد! پس به آن مرد رو کرد و فرمود: آنچه از کارهاي ما بر تو پوشيده است، بيشتر است از آنچه تو بداني و بگويي. بعداز آن فرمودند: آيا #حاجتي داري تا تو را کمک کنيم؟ آن مرد شرمسارشد. سپس حضرت عباي خود را نزد او افکندند و امر فرمودند تا هزار درهم به او بدهند. پس از آن هر وقت آن مرد حضرت را مي ديد، مي گفت: گواهي مي دهم که تو از اولاد رسول خدايي. همچنين آمده است که زماني #کنيزي ظرف آب به دست، آب روي دستان امام(علیه السلام) مي ريخت. ناگهان ظرف از دست او افتاد و بر صورت امام خورد و آن را زخمي کرد. امام نگاهي به او فرمودند. 👈کنيز گفت: «والکاظمين الغيظ» (يعني: متقين کساني هستند که خشم خود را فرو مي برند). امام فرمود: خشمم را فرونشاندم. کنيز ادامه داد: «والعافين عن الناس» (يعني: و از مردم مي گذرند و عفو دارند)، امام فرمود: از توگذشتم. کنيز باز ادامه داد: «والله يحب المحسنين» (يعني: خداوند نيکوکاران را دوست دارد) امام فرمودند: تو را به خاطر خدا آزاد کردم 🔹@fatemi24 🔸@fatemi5 🔹@a_fatemi24

از اين رو آن حضرت(علیه السلام) همانند ديگر معصومان(علیهم السلام) عقول #ناقص را #ناتوان از درک سبک زندگي صحيح مي شمارد و خواهان بهره مندي از سبک زندگي معصومان(علیهم السلام) مي شود؛ زيرا اين سبک زندگي که آنان ارايه مي دهند برخاسته از عقل کامل است که در سايه سار وحي رشد کرده و به کمال رسيده است. آن حضرت(علیه السلام) در اين باره مي فرمايد: 👈 ان دين الله لايصاب بالعقول الناقصه ، و الاراء الباطله ، و المقاييس الفاسده ، ولايصاب الا بالتسليم، فمن سلم لنا سلم، و من اهتدي بنا هدي، و من دان بالقياس و الراي هلک؛ 👈 به وسيله عقل ناقص و نظريه هاي باطل و #قياسهاي فاسد و بي اساس نمي توان به دين خدا دست يافت؛ تنها وسيله رسيدن به دين واقعي، #تسليم محض است؛ پس هر کس تسليم ما اهل بيت باشد (از هر انحرافي) در امان است و هر که به وسيله ما هدايت يابد خوشبخت خواهد بود.و شخصي که با قياس و نظريات شخصي خود بخواهد دين را دريابد، هلاک مي گردد. 🔹@fatemi24 🔸@fatemi5 🔹@a_fatemi24

✅مکارم اخلاق در سيره امام سجاد(ع) امام سجاد (علیه السلام) مظهر کامل و تمام مکارم اخلاقي است. آن حضرت(علیه السلام) همان گونه که در عبادت و بندگي خداوند اهتمامي بسيار داشت به گونه اي که در ميان معصومان(علیهم السلام) به #فضيلت زين العابدين و سجاد شناخته شده، همچنين در سيره اجتماعي اش چنان بود که به بزرگواري اخلاقي معروف شده است. @fatemi24 @fatemi5 @a_fatemi24

اما اين نکته بايد مورد توجه قرار گيرد که عقل، #بنياد دين است و #دين داري، خود مظهر و نشانه اي از #عقلانيت انسان است؛ چنانکه نشانه و مظهر عقلانيت و دين داري، حياست که خود نمادي از حقيقت اخلاق است. 🔹بر کسي پوشيده نيست که اگر شخص #عقل نداشته باشد و يا از عقل خود به درستي بهره نگيرد و يا به کار نبرد، هرگز #دين دار يا داراي اخلاق و حيا نخواهد بود؛ از اين رو #تکليف بر مدار عقل مي گردد و خداوند انسان را به سبب دو امر عقل و اراده به عنوان مکلف مطرح مي سازد. 🔹به هر حال، نماد عقلانيت و دين داري انسان، اخلاق است و اگر کسي بخواهد درباره وضعيت دين داري و عقلانيت خود و يا ديگران قضاوت کند بايد به درجه پاي بندي اش به اصول اخلاقي توجه کند. بر اين اساس، اوج #مکارم اخلاقي در شخص به معناي اوج #دين داري و عقلانيت او خواهد بود. در مقابل، هر گونه فقدان بي اخلاقي ها و نابهنجاري ها بيانگر فقدان تدين و عقلانيت خواهد بود. 🔹@fatemi24 🔸@fatemi5 🔹@a_fatemi24

✅ثلاث منجيات للمومن: کف لسانه عن الناس و اغتيابهم، و اشغاله نفسه بما ينفعه لاخرته و دنياه و طول البکاء علي خطيئته؛ سه چيز موجب نجات انسان مومن خواهد بود: نگهداري زبانش از حرف زدن درباره مردم و غيبت آنان، مشغول شدنش به خويشتن با کارهايي که براي آخرت و دنيايش مفيد باشد و بسيار گريستن بر اشتباهاتش. و براستي خوشان اين گونه بودند و همواره به آخرت مشغول بود و بسيار مي گريست. ✔️چنان که در مسئله غيبت مومن، امام صادق (علیه السلام) روايت مي کند: مردي نزد امام زين العابدين(علیه السلام) آمد و گفت: شخصي به شما نسبت هاي ناروا داده و شما را گمراه و بدعت گذار ناميده است. حضرت به وي فرمود: تو حق دوستي و همنشيني با او را مراعات نکردي و گفتار او را براي من نقل کردي. حق مرا نيز از بين بردي، زيرا سخني از برادر ديني ام گفتي که من آن را نمي دانستم. 🔹هر دو خواهيم مرد و در روز قيامت از تو سؤال خواهد شد که چرا غيبت برادر خود را کرده اي. از غيبت بپرهيز که غيبت غذاي سگ هاي جهنم است. بدان کسي که زياد عيوب مردم را به زبان مي آورد، دليل آن است که عيب هاي خودش را در مردم جست وجو مي کند. 🔸از نظر آن حضرت (علیه السلام) غيبت رفتاري ضداخلاقي و #هنجاري است که آثار بسيار سويي در زندگي دنيوي و اخروي شخص به جا مي گذارد. 👈به نظر آن حضرت(علیه السلام) عيب جويي و #غيبت کردن اموري است که آدمي را به هلاکت مي افکند. ✅بنابراين پيش از اين که به ديگري مشغول شود به خود مشغول شود و #عيوب خود را بشناسد و در برطرف کردن آنها تلاش کند. آن حضرت(علیه السلام) در عبارتي مي فرمايد: ثلاث من کن فيه من المومنين کان في کنف الله، و اظله الله يوم القيامه في ظل عرشه، و آمنه من فزع اليوم الاکبر: من اعطي الناس من نفسه ما هو سائلهم لنفسه، و رجل لم يقدم يدا و رجلا حتي يعلم انه في طاعه الله قدمها او في معصيته، و رجل لم يعب اخاه بعيب حتي يترک ذلک العيب من نفسه؛ سه حالت و خصلت در هر يک از مؤمنين باشد در پناه خداوند و روز قيامت در سايه رحمت عرش الهي خواهد بود و از سختي ها و شدايد محشر در امان است: اول آن که به مردم چيزي را دهد که از آنان براي خويش مي خواهد (آنچه براي خود مي پسندد را به آنان عطا کند)؛ دوم قدم از قدم برندارد تا آنکه بداند آن حرکتش در راه اطاعت خداست يا معصيت و نافرماني او؛ سوم از برادر مومن خود (به عيبي که در خود نيز دارد) عيب جويي نکند تا آنکه آن عيب را از خودش دور سازد. 🔹آن حضرت اهل تقوا و صداقت و حيا و خوش رويي بود. 🔸از اين رو، همواره بر اين مکارم اخلاقي تاکيد داشت و مي فرمود: اربع من کن فيه کمل اسلامه، و محصت ذنوبه، و لقي ربه و هو عنه راض: وقا لله بما يجعل علي نفسه للناس، و صدق لسانه مع الناس، و الاستحياء من کل قبيح عند الله و عندالناس، و حسن خلقه مع اهله؛ چهار خصلت است که در هر کس باشد، ايمانش کامل و گناهانش بخشوده خواهد بود و در حالتي خداوند را ملاقات مي کند که از او راضي و خوشنود است 🔹@fatemi24 🔸@fatemi5 🔹@a_fatemi24

✅مدیریت زبان از نگاه امام #چهارم(ع) «و اما حق اللسان فاکرامه عن الخناء و تعویده علی الخیر وحمله علی الادب و اجمامه الا لموضع الحاجه و اعفائه عن الفضول. الشنعه القلیله الفائده التی لایومن ضررها مع قله عائدتها. و یعد شاهد العقل و الدلیل علیه و تزین العاقل بعقله و حسن سیرته فی لسانه و لا قوه الا بالله العلی العظیم.» 👈اما حق زبان این است که آن را با سخن یاوه نگفتن گرامی بداری.(و نیز)به نیکی عادت دهی. به ادب و نزاکت واداری. جز درمورد نیاز جلویش را بگیری. از زیاده گویی های زننده، بیهوده وکم فایده که نفعی ناچیز دارند و مفسده انگیز و زیان آورند. دورش سازی. زبان شاهد و دلیل #عقل است. آراستگی و # زیبائی عاقل را باید درعقلش جستجو کرد; و حسن منش عاقل را باید از زبان و کلامش فهمید; و هیچ نیرویی نیست مگر از خدای علی و عظیم. 👈خداوند زبان را برای بیان معانی، مقاصد و اغراض درونی وپنهانی به انسان داده است. وقتی آفریدگار حکیم مقرر داشت انسان در این جهان پر از نیاززندگی کند، اسباب و ابزار رفع نیاز را نیز در اختیارش گذاشت. یکی از چیزهایی که انسان در این جهان بدان نیاز دارد، وسیله ی تفهیم مقاصد درونی به دیگران یعنی زبان است. ✔️ارزش هر #نعمت به شکل و نوع و شیوه استفاده از آن نعمت وموهبت وابسته است. اگر نعمت و موهبتی طبق اصول و ضابطه های معقول و به اصطلاح کماهو حقه مورد استفاده قرار گیرد، قیمت و اهمیت آن فزونتر وموقعیت آن بهتر خواهد بود. ❇️زمینهای کشاورزی و زراعی فراوان و آبهای وحشی و بدون کنترل وقتی ارزشمند و دارای اهمیت است. که بتوانیم مطابق ضابطه ها وروشهای معقول آنها را به ثمر دهی برسانیم. اگر چنین نباشد، آن همه زمین و آب برای ما دارای اهمیت وارزش نخواهد بود.

✅دست انسان را که یکی از #موهبتهای خدا است. ملاحظه کنید; اهمیت آن تنها در #بودنش نیست. اهمیت آن بسته به این است که ببینیم چگونه باید از آن استفاده کنیم، در چه چیز و در کجا آن را به کار اندازیم و آن را ابزار کدام کار قرار دهیم؟ در سخن جامع، اهمیت دست تنها در بودنش نیست; دست با اهمیت،دست عمل کننده و شاغل است و اهمیت ست شاغل هم به نوع و کیفیت کاری که انجام می دهد، بستگی دارد. اگر دست به کار بهتر ونافعتر و پربهاتر پردازد، اهمیت و ارزش بیش تر دارد. ❇️چیستی کار زبان و کیفیت مطلوب در کار #زبان 👈امام چهارم، حضرت امام زین العابدین(ع)، در رساله حقوقی اش درباره شیوه استفاده درست، منطقی و مشروع از زبان می فرماید: 1- با زبان خود سخن ناهنجار و یاوه نگویید; دور کردن زبان از سخن #یاوه، احترام کردن به زبان و ارزشمند شمردن آن است. 2- زبان را به #نیکی و خیر عادت دهید. از کلمه عادت دادن، استفاده می شود که: الف- باید همواره #مراقب زبان باشیم تا با استمرار و مراقبت،«سخن خوب گفتن » عادت زبان شود. ب- انسان در طبیعت خود در مورد زبانش موجودی بی بند و باراست و به طبیعت خود، جلو فساد و خلاف زبانش را نمی گیرد، پس بایدانسان در مورد زبان خود به اعمال روش بپردازد. و آن را در جهت خیر و نیکی کانالیزه کند. البته این امر امکان پذیر نیست مگر به وسیله اندیشیدن در عواقب سوء آزادگذاشتن زبان و عادت دادن آن به خیر و نیکی; به عبارت روشن تر، اصلاح زبان کاری تخصصی است وبرنامه و طرح و دستور می خواهد نه یک کار طبیعی که به طورخودکار انجام شود. 👈تجربه ثابت کرده که نفوذ عادت در انسان، مانند تقلید و تعصب،از نفوذ عمل و قانون و مذهب و علم بیشتر است. بر این اساس،باید از نفوذ عادت در راه جلوگیری از ناهنجار گویی زبان استفاده کرد. ❇️ادعای ما به آسانی قابل اثبات است: بسیاری، در روزنامه یا مجله، درباره زیانهای بهداشتی تماسهای آلوده جنسی، سیگار، مواد مخدر، مشروبات الکلی، ربا، قمار واحتکار مطالعه می کنند; ولی بعد از مطالعه بلافاصله سیگاری آتش می زنند یا به مواد مخدر و ... روی می آورند. می دانید چرا به ندای عقل، دانش، روزنامه و مجله گوش نمی دهند؟ سببش قدرت عادت است. آگاهی آنان در باره آن امور زیانبار به اندازه ای نیست که در مقابل یک عادت عمیق و ریشه دار مقاومت کند. 🔹تاثیر و نفوذ عادت خوب هم همین طور است; یعنی اگر به چندین دلیل، خوبی گفتار را به اثبات برسانی، همه دلایل شما نمی تواندکسی را که به گفتار نیک عادت کرده، از سخن زیبا گفتن باز دارد. 🔹بر این اساس، امام چهارم(ع)عادت دادن زبان به سخن خوب گفتن را یکی از حقوق زبان و یکی از وظایف انسانی ما در برابر نعمت زبان معرفی می فرماید.

✅سخاوتمندي حضرت از اين رو آن حضرت(علیه السلام) همواره به بخشش و سخاوت به مردم توجه ويژه اي مبذول مي داشت. گزارش هاي تاريخي بسياري نيز در اين مسئله وجود دارد که بيانگر توجه و اهتمام ايشان به مسئله سخاومت مندي است. 🔹سخاوت ايشان آشکار و نهان نداشت؛ هر چند که بخشش هاي نهان و نيکي هاي ايشان در تاريکي، بسيار معروف است. آن حضرت در شب هاي تاريک جهت ياري فقرا به راه مي افتاد و با انباني بر پشت به در خانه هاي مستمندان مي رفت و با صورت پوشيده به آنان نان و غذا و پول مرحمت مي فرمود و ناشناس به خانه باز مي گشت. اين امر تا زمان رحلت حضرت ادامه داشت و با رحلت آن حضرت مردم دريافتند که کمک هاي شبانه از سوي آن حضرت بوده که در اختيار نيازمندان قرار مي گرفته است. 🔸هنگامي که بدن مطهرش را براي غسل برهنه کردند، از آن انبان هايي که براي فقرا بر دوش مي کشيد بر پشت مبارکشان اثرهايي ديدند که مانند زانوي شتر پينه بسته بود. 🔹اين اعمال شبانه را از آن رو انجام مي داد که باورش اين بود که اين کارها براي انسان مي ماند و ذخيره آخرت است و خداوند را خشنود مي سازد و در مقام راضيه مرضيه وارد مي کند. از اين رو مي فرمود: 👈من أطعم مؤمنا من جوع أطعمه الله من ثمار الجنه ، و من سقي مؤمنا من ظمأ سقاه الله من الرحيق المختوم، و من کسا مؤمنا کساه الله من الثياب الخضر؛ 👈 هرکس مؤمن گرسنه اي را طعام دهد خداوند او را از ميوه هاي بهشت اطعام مي نمايد و هر که تشنه اي را آب دهد خداوند از چشمه گواراي بهشتي سيرابش مي گرداند و هرکس مؤمن برهنه اي را لباس بپوشاند خداوند او را از لباس سبز بهشتي خواهد پوشاند. 🔸اخلاق نيک ايشان همانند پيامبر(صلی الله علیه و آله) بود، به گونه اي که برخي از اين اخلاق نيک سوءاستفاده مي کردند. همان گونه که منافقان از اخلاق نيک پيامبر(صلی الله علیه و آله) سوءاستفاده مي کردند و پيامبر(صلی الله علیه و آله) را «اذن» و حرف شنو مي شمردند که هر چه بگويند مي پذيرد و خداوند، پيامبر(صلی الله علیه و آله) را «اذن خير» معرفي مي کند. 🔹 امام سجاد(علیه السلام) نيز اين گونه بود که حتي سوءاستفاده هايي از سوي بردگان نيز مي شد. نقل شده که روزي آن حضرت غلام خويش را دو مرتبه صدا زد، آن غلام جواب نداد. مرتبه سوم که جواب داد، حضرت فرمودند: «آيا صداي مرا نشنيدي؟» عرض کرد: شنيدم. فرمودند: «پس چه شد که جواب مرا ندادي؟» عرض کرد: چون از شما ايمن بودم. فرمود: «الحمدلله الذي جعل مملوکي يأمنني»؛ حمد خداي را، که مملوک مرا از من ايمن گردانيد.» 🔸از اين رو آن حضرت(علیه السلام) ديگران را به گذشت و عفو سفارش مي کرد و مي فرمود اگر کسي از شما عذر و پوزش خواست بپذيرد. از آن حضرت روايت است که فرمود: ان شتمک رجل عن يمينک، ثم تحول الي يسارک فاعتذر اليک فاقبل منه؛ چنانچه شخصي از سويي تو را بدگويي کند و سپس برگردد و از سوي ديگر پوزش طلبد، عذرخواهي و پوزش او را پذيرا باش. 🔸به هر حال، سنت و سيره امام سجاد(علیه السلام) سنت و سيره عقلايي در حد کمال بلوغ آن است و لذا مکارم اخلاق را در حد نهايي آن بيان کرده و خود آن را در زندگي اش به کار گرفته است. ايشان همانند ديگر چهارده معصوم(علیهم السلام) تجسم کامل عقل و دين و اخلاق(حيا) هستند. باشد که با بهره گيري از سنت و سيره آنان، مسير رشد و کمالي عقل را بپيماييم و در نهايت متاله (خدايي) شده و مظهر و مجسمه عقل و دين و حيا شويم 🔹@fatemi24 🔸@fatemi5 🔹@a_fatemi24

بسم الله الرحمن الرحیم 🔹با تسلیت ایام سوگواری حضرت اباعبدالله علیه السلام و گرامیداشت هفته دفاع مقدس 🔸خداوند در قرآن می فرماید: «وَلَنَبْلُوَنَّکُم بِشَیْءٍ مِّنَ الْخَوْفِ وَالْجُوعِ وَنَقْصٍ مِّنَ الْأَمْوَالِ وَ الْأَنفُسِ وَ الثَّمَرَاتِ ? وَ بَشِّرِ الصَّابِرِینَ:به یقین همه شما را با امورى همچون ترس، گرسنگى و کاهش در مالها و جانها و میوه ها آزمایش مى‌کنیم و بشارت ده به صابران(آیه 155 بقره) خداوند همه مردم را آزمایش می کند و برای موفقیت در این امتحانات روشهایی وجود دارد که به برخی اشاره می کنیم: 1. صبر و پایداری: خداوند شیوه پیروزی در سختیها را در آیه خوانده شده، صبر کردن اعلام کرده است و فرموده است:وَ بَشِّرِ الصَّابِرِینَ 2. توجه به گذرا بودن حوادث : بداند این جهان گذرگاهی بیش نیست و مشکلاتش زودگذر است و باور (انا لله و انا الیه راجعون) را تقویت کند. 3. یاد خدا و نماز : نماز به عنوان خط ارتباط انسان با نیروی بزرگ و مطلق جهان (خدا) انسان را قوی و استوار نگه می دارد. امام صادق علیه السلام فرمودند: (هنگامی که با غمی از غم های دنیا روبرو می شوید، وضو گرفته، به مسجد بروید، نماز بخوانید و دعا کنید، زیرا خداوند دستور داده: (واستعینوا بالصبر والصلوة)(آیه 45 بقره) از طرفی به این نکته دقت داشته باشد که خدا او را می بیند و این آگاهی باعث آسان شدن تحمل سختیها میشود. امام حسین علیه السلام در آخرین لحظات در کربلا فرمود:«همین که مى دانم این امور در برابر دیدگان علم پروردگار انجام مى گیرد تحمل آن بر من آسان است»(اللهوف، ص 115) 🔹@fatemi24 🔸@fatemi5 🔹@a_fatemi24

بسم الله الرحمن الرحیم با تسلیت ایام سوگواری حضرت ابا عبدالله علیه السلام و گرامیداشت هفته دفاع مقدس دوران دفاع مقدس با حادثه عاشورا در جهات زیادی شباهت معنا داری داشته اند که برخی اشاره میشود: 1. هر دو برای حفظ اسلام بود: حادثه بزرگ عاشورا و دفاع مقدس هشت ساله ملت مسلمان و بزرگ ایران برای دفاع از حریم ارزش‌ها و حفظ اسلام و رضای پروردگار رویاروی دشمنان اسلام می ایستند. 2. هردو با زمزمه ،مناجات و نماز همراه بود: همان مظاهر روز و شب عاشورا در جبهه های دفاع مقدّس دیده می شود؛زمزمه های عاشقانه یاران خمینی رحمه الله، نماز، عبادت، قرائت قرآن، دعاها و آمادگی برای وصل و پیوند با محبوب بود. 3. هر دو جریان رسواگر ستم و چهره تزویربود: به فرموده امام راحلمان ما در جنگ پرده از چهره تزویر و نفاق دشمنان اسلام و انقلاب برداشتیم. 4. در هر دو از شیرخوار تا پیر سالخورده بودند:جبهه‌های هشت سال دفاع مقدّس جلوه‌گاه حضور نوجوانان و جوانان و سالخورده ها این امت بود و با توجه به اوایل جنگ و کشاندن ان به جنگ شهرها میتوان شیرخوارگان را نیز در جبهه نام برد. 5. شکیبائی زنان همچون زینب صبور و روشنگر بود: پایداری و شکیبایی زنان امّت امام خمینی و نقش روشنگری و صبوری آنان، جلوه‌ای از صبوری و پیام رسانی قافله اسیران کربلا است. 🔹@fatemi24 🔸@fatemi5 🔹@a_fatemi24

بسم الله الرحمن الرحیم با تسلیت شهادت امام سجاد علیه السلام و گرامیداشت هفته دفاع مقدس 🔹عصر عاشورا، پرچم خونین عاشورا به دست امام سجاد علیه السّلام افتاد و امام مبارزات خود را در ابعاد گسترده‌ای آغاز نمود و از هر فرصتی در این راستا استفاده کرد که مهم‌ترین آنها عبارتند از: 1. خطبه‌های آتشین: امام علیه السّلام برای روشنگری مردم و تبیین معارف عاشورایی و پرده برداری از چهرة منفور بنی‌امیه خطبه‌هایی در کوفه و شام ایراد فرمودند و اذهان مردم مدینه را نسبت به بنی امیه آگاه کردند و این زمینه‌ای شد که بسیاری از قیام‌ها بر علیه امویان در مدینه شکل بگیرد. 2. تبیین معارف اهل بیت و مبارزه در قالب دعا: امام زین العابدین علیه السّلام در محیطی که ارعاب و اختناق حاکم بود مباحث سیاسی و اصول اعتقادی را در قالب دعا بیان می‌فرمود که مهم‌ترین آنها مسئلة امامت و رهبری حقیقی جامعة اسلامی و غصب و تصاحب آن توسط حکّام جور بود. 3. زنده نگه داشتن یاد و خاطرة عاشورا: واقعة عاشورا در افکار عمومی برای حکومت اموی بسیار گران تمام شد و مشروعیت آن را زیر سؤال بود، امّا برای اینکه این فاجعة عظیم فراموش نشود امام با گریه بر شهیدان و زنده نگه داشتن خاطرة آنان مبارزة منفی را به صورت گریه ادامه داد. 4. تربیت شاگردان: امام ،شاگردان و اصحاب خاصّی تربیت کرد که هر یک از آنها حافظ دستاوردهای مکتب عاشورا و امامت بودند. 🔹@fatemi24 🔸@fatemi5 🔹@a_fatemi24

۱- رعايت تقواي الهي با کارهايي که براي مردم به #دوش مي کشد؛ ۲- راست گويي و #صداقت با مردم؛ ۳- حيا و پاکدامني نسبت به تمام #زشتي ها در پيشگاه خدا و مردم؛ ۴- خوش اخلاقي و خوش #برخوردي با خانواده خود. 👈به عنوان نمونه و مشت از خروار اين مطلب را در اين جا ذکر مي کنيم. مي گويند: با آن که امام زين العابدين(علیه السلام) از هر کس نسبت به مادر خود بيشتر احسان مي نمود و به نيکي با مادرش رفتار مي کرد، ولي اغلب از خوردن غذا با وي امتناع مي کرد و وقتي علت را جويا شدند و به وي گفتند: 🔹 شما که از هر کس بيشتر به مادر خود عشق مي ورزيد و به وي نيکي مي کنيد، چرا از غذاخوردن با او خودداري مي کنيد؟ حضرت در پاسخ فرمود: من به خاطر ادب و #احترام مادرم با آن بزرگوار غذا نمي خورم؛ زيرا بيم آن دارم که به لقمه اي دست برم که مادرم زودتر متوجه او شده و قصد خوردن آن را داشته باشد و من با اين کار عاق والدين گردم. 🔸آن حضرت(علیه السلام) اهل تواضع و فروتني بود و از نسبت و پيوند خويش براي اهداف شخصي سود نمي جست. از اين رو مخفيانه و پنهان سفر مي کرد. 👈در گزارش هاي تاريخي و روايات بسيار آمده که امام سجاد(علیه السلام) اغلب با کساني به سفر مي رفت که وي را نشناسند و اگر آن حضرت را مي شناختند با آنها شرط مي کرد که در کارها با آنها مشارکت نمايد. وقتي از حضرت(علیه السلام) علت اين کار را مي پرسيدند، مي فرمود: 🔹 بيم دارم از اين که به نام رسول الله(صلی الله علیه و آله)، بيش از آنچه استحقاق دارم با من رفتار شود. آن حضرت(علیه السلام) اهل سخاوت و بخشش بود و در کنار تقوا، بر سخاوت مندي در سنت و سيره تأکيد داشت. از نظر ايشان اگر کسي بخواهد در دنيا و آخرت سربلند در ميان مردم باشد، به اين دو امر (تقوا و سخاوت) بايد تمسک جويد. 👈از اين رو مي فرمود: ساده الناس في الدنيا الاسخياء، و ساده الناس في الاخره الاتقياء؛ در اين دنيا سرور مردم، سخاوتمندان هستند؛ و در قيامت سيد و سرور مردم، پرهيزکاران خواهند بود 🔹@fatemi24 🔸@fatemi5 🔹@a_fatemi24

✅قال علیه السلام: أَرْبَعٌ مَنْ کُنَّ فِیهِ کَمَلَ إِسْلَامُهُ وَ مُحِّصَتْ ذُنُوبُهُ وَ لَقِیَ رَبَّهُ وَ هُوَ عَنْهُ رَاضٍ وَفَاءٌ لِلَّهِ بِمَا یَجْعَلُ عَلَى نَفْسِهِ لِلنَّاسِ وَ صِدْقُ لِسَانِهِ مَعَ النَّاسِ وَ الِاسْتِحْیَاءُ مِنْ کُلِّ قَبِیحٍ عِنْدَ اللَّهِ وَ عِنْدَ النَّاسِ وَ حُسْنُ خُلُقِهِ . چهار خصلت است که در هرکس باشد، ایمانش کامل، گناهانش بخشوده خواهد بود، و در حالتی خداوند را ‏ملاقات می‌کند که از او راضی و خوشنود است: ‏۱ – تقوای الهی با کارهایی که برای مردم به به دوش می‌کشد. ‏۲ – راست گوئی و صداقت با مردم . ‏۳ – حیا و پاکدامنی نسبت به تمام زشتی‌های در پیشگاه خدا و مردم. ‏۴ – خوش اخلاقی و خوش برخوردی با خانواده‌ی خود.‏ 🔹@fatemi24 🔸@fatemi5 🔹@a_fatemi24

❇️ضرورت بهره گيري از سبک زندگي ائمه البته ناگفته نماند که آن حضرت(صلی الله علیه و آله) همانند قرآن و ديگر امامان معصوم(علیهم السلام) بر اين نکته تأکيد مي کند که راه رهايي از خسران بزرگ در دنيا و آخرت، بهره مندي از سبک زندگي است که آنان با سنت و سيره خودشان ترسيم مي کنند. نه آن که به #عقل ناقص خود #بسنده کرده و بر اين باور باشيم که مي توانيم سبک زندگي کامل را با عقل ناقص خود به دست آوريم؛ چنان که بسياري از مردم از جمله #غربيان در دام عقل #ناقص خويش مي افتند و مي گويند که ما نيازي به دين نداريم؛ زيرا عقل مي تواند دين کامل را به ما نشان دهد؛ عقل هر چند که بنياد همه چيز است؛ ولي اين عقل تا در #چارچوب مشخصي به کار گرفته نشود، به کمال نمي رسد و هنگامي که به کمال نرسيد، نمي تواند مبناي سبک زندگي باشد؛ چرا که عقل تا پيش از کمال مطلق که شامل شهود ملکوت حقايق مي شود، عقل ناقصي است. 🔹@fatemi24 🔸@fatemi5 🔹@a_fatemi24

✅ قال علیه السلام: ثَلاثٌ مُنْجِیاتٌ لِلْمُۆْمِن: کَفُّ لِسانِهِ عَنِ النّاسِ وَاغتِیابِهِمْ، وَإ شْغالُهُ نَفْسَهُ بِما یَنْفَعُهُ لاَِّخِرَتِهِ وَدُنْیاهُ، وَطُولُ الْبُکأ ‏عَلی خَطیئَتِهِ . سه چیز موجب نجات انسان مومن خواهد بود: نگهداری زبانش از حرف زدن درباره مردم غیبت آنان، مشغول شدنش به خویشتن با کارهایی ‏که برای آخرت و دنیایش ‍ مفید باشد. و بسیار گریستن بر اشتباهاتش.‏ 🔹@fatemi24 🔸@fatemi5 🔹@a_fatemi24

شخصیت و سیره فردی امام سجاد علیه السلام http://fatemi24.ir/?p=2025 سیره امام سجاد علیه السلام http://fatemi24.ir/?p=2023 سیره امام سجاد (ع) از نگاه آیت الله سید علی خامنه ای http://fatemi24.ir/?p=2021 زندگی امام سجاد علیه السلام (عصر سقوط ارزش ها) http://fatemi24.ir/?p=1152 🔹@fatemi24 🔸@fatemi5 🔹@a_fatemi24

3- حق سوم #زبان این است که آن را به ادب واداری. مراد(ادب لفظی که به جنبه های ادبی سخن گفتن مربوط می شود. نیست، بلکه منظور مراعات ادب معنوی است; یعنی همراه بودن مضمون کلام با ادب و احترام; برای مثال اگر بستانکار به بدهکار بگوید: «اگر امکان دارید; لطفا سند بدهی خود را از ما بگیرید.» دراینجا طلبکار جمله ای به کار گرفته که مضمونی مودبانه واحترام آمیز دارد; یعنی جمله بار ادب معنوی دارد، نه بار ادب لفظی. ✔️اگر در مقام مطالبه، به جای جمله اول، بگوید: «چرا چنین مردمی هستید؟، چرا در دادن طلب ما مسامحه می کنید؟، چرا به موقع نیامدی؟ شما قابل ترحم نیستید.» نه از ادب لفظی پیروی کرده ونه از ادب معنوی و مضمونی. ❇️و اگر در همان مورد بگوید: «سند بدهی خود را که همواره مانند سایه مرگ شما را دنبال می کند و مثل عقاب بر پیکر نحیف شما پنجه انداخته و مثل سرطان در اعماق جان و جسم شما ریشه دوانیده است. از ما بگیرید و آرامش فکری را به روح خودتان بازگردانید.» از ادب لفظی و معنوی هر دو پیروی کرده است. از کلمه وادار کردن استنباط می شود که زبان از یک طغیان وسرکشی ویژه اطاعت می کند، طبع فرمانبری ندارد و عبد الشیطان است; پس باید او را به عبودیت وادار کرد. اغلب قدرتمندان و زورمداران جهان زبانهای جلف و بی مهابا ودریده ای دارند و زبانهایشان هم مثل خودشان بی شرم و حیااست. 4- حق چهارم زبان این است که جلوی آن را، جز در جایی که نفع مادی و معنوی دارد و گفتن مورد نیاز است، بگیری. پس سخن گفتن وقتی منطقی و قابل توجیه است که متضمن نفع مادی،معنوی یا هر دو باشد. 5- حق پنجم زبان این است که آن را از زیاده گوییهای زننده وبیهوده که نفعی ناچیز دارند و مفسده انگیز و زیان آورند. دورسازی; یعنی آنجا که سخن گفتن متضمن ده درصد نفع و نود درصدزیان است، باید زبان را از سخن بازداری. در حدیث آمده است: وقتی می خواهید صبح زود از خانه بیرون بیایید، تمامی اعضا وجوارح شما با التماس و خواهش زیاد زبان شما را مورد خطاب قرارداده، می گویند: ای زبان! ما(اعضا و جوارح)از شما می خواهیم و انتظار داریم وقتی که با مردم حرف می زنید مواظب حرفهایتان باشید و فحش،ناروا و دروغ نگویید; زیرا خطر اینها دامنگیر ما اعضا و جوارح خواهد شد; پس التماس ما را بپذیر.

اشعار شهادت حضرت امام سجاد علیه السلام – نیره کاشی سخت است در اوج بلا بیمار باشی زخم و مصیبت باشد و تبدار باشی لب تشنه باشی صف به صف آتش ببارد تب باشد و از هر طرف آتش ببارد تقدیر باشد تب توانت را بگیرد قسمت نباشد کینه جانت را بگیرد بیدار باشی لحظه لحظه غم ببینی یک عالمه کابوس پشت هم ببینی سرهای روی نیزه و تن های بی سر تقدیر تو از کربلا هم کربلاتر سخت است که دنبال هر سرگرگ باشد شب باشد و صحرا سراسر گرگ باشد لبریز غم باشی و همدردی نباشد غیر از تو در آن قافله مردی نباشد یک عالمه غم دیده باشی، مات باشی تنها امید عمه ی سادات باشی این غم بزرگ است این بلا دنباله دارد آماده شو این ماجرا دنباله دارد پای برهنه توی صحرا راه رفتن منزل به منزل پشت سرها راه رفتن می خورد جسم قافله از هر طرف زخم فریاد شادی، هلهله، از هر طرف زخم هر قدر هم غم باشد و دشنام باشد انگار باید اوج قصه شام باشد باید تو هم این قصه را زیبا ببینی باید تمام دیدنی ها را ببینی باید ببینی، در دلت آشوب باشد توی سرت تصویر تشت و چوب باشد چوبی که … نه! چوبی که از هر داغ بدتر زخمی به جانت زد که از شلاق بدتر باید ببینی صحنه ها را مات باشی تنها امید عمه ی سادات باشی حالا رسیده نوبت افسوس بعدی کنج خرابه، نیمه شب، کابوس بعدی حالا تو باید لب به لب شمشیر باشی باید که پشت عمه مثل شیر باشی چیزی بگو غوغا شود، دل ها بلرزد کافی ست که لب وا کنی دنیا بلرزد سخت است اما کربلا دنباله دارد این امتحان پر بلا دنباله دارد … آزادگی و صبر، قانون درخت است تو خوب می فهمی «علی» بودن چه سخت است

✅قالَ الاْ مامُ عَلی بنُ الْحسَین، زَیْنُ الْعابدین عَلَیْهِ السَّلامُ: ثَلاثٌ مَنْ کُنَّ فیهِ مِنَ الْمُۆمِنینَ کانَ فی کَنَفِ اللّهِ، وَ أظَلَّهُ اللّهُ یَوْمَ الْقِیامَةِ فی ظِلِّ عَرْشِهِ، وَ آمَنَهُ مِنْ فَزَعِ ‏الْیَوْمِ الاْکْبَرِ: مَنْ أعْطی النّاسَ مِنْ نَفْسِهِ ما هُوَ سائِلهُم لِنَفْسِهِ، و رَجُلٌ لَمْ یَقْدِمْ یَداً وَ رِجْلاً حَتّی یَعْلَمَ أنَّهُ فی طاعَةِ اللّهِ ‏قَدِمَها أوْ فی مَعْصِیَتِهِ، وَ رَجُلٌ لَمْ یَعِبْ أخاهُ بِعَیْبٍ حَتّی یَتْرُکَ ذلکَ الْعِیْبَ مِنْ نَفْسِهِ. سه حالت و خصلت در هر یک از مۆمنین باشد در پناه خداوند خواهد بود و روز قیامت در سایه رحمت عرش ‏الهی می‌باشد و از سختی‌ها و شداید محشر در امان است. اوّل آن که به مردم چیزی را دهد که از آنان برای خویش می‌خواهد (آنچه برای خود می‌پسندد را به آنان عطا کند). دوّم آن قدم از قدم برندارد تا آنکه بداند آن حرکتش در راه اطاعت خداست یا معصیت و نافرمانی او سوّم از برادر مومن خود (به عیبی که در خود نیز دارد ) عیب جویی نکند تا آنکه آن عیب را از خودش دور سارد 🔹@fatemi24 🔸@fatemi5 🔹@a_fatemi24

بسم الله الرحمن الرحیم با تبریک ایام برخی از فضائل اخلاقی امام سجاد (علیه السلام ) عبارتند از: 1. زیادی سجده ها و تداوم هر سجده ی امام علی بن الحسین علیه السلام سبب گردید که آن حضرت را «سیدالساجدین» لقب دهند. بر اثر این سجده های طولانی و فراوان، پوست پیشانی ایشان زبر شده بود. امام باقر علیه السلام می فرماید: پدرم هیچ نعمتی را به یاد نمی آورد مگر این که با یاد کردن آن به درگاه خداوند سجده می گذارد. ( اعلام الورى، ص 256.) 2. انفاق پنهانی: ابوحمزه ثمالی می گوید: امام زین العابدین علیه السلام در تاریکی شب، نان و نوای مستمندان را بر دوش می کشید و به طور ناشناس آن را انفاق می کرد و می فرمود: «صدقه ی پنهانی، خشم الهی را فرو می نشاند».( بحار، ج 46، ص 88) حتی پس از شهادت ایشان، در هنگام غسل دادن دیدند پینه هایی بر پشت و شانه های حضرت وجود دارد. چون علت را پرسیدند، دریافتند که آن ها آثار کوله بار غذاهایی است که امام برای تهی دستان بر دوش می کشیده است(خصال صدوق، ص 517). 3.گذشت و بخشش: یکی از عموزاده های امام سجاد با ایشان کدورتی پیدا کرده بود. روزی امام علیه السلام را درمسجد دید. بی درنگ با پرخاش و تندگویی آن حضرت را آزرده خاطر ساخت. امام در برابر سخنان او کوچک ترین واکنشی از خود نشان نداده تا این که حسن از مسجد خارج شد. شب هنگام، امام به خانه اش رفت و به او فرمود. برادر! آن چه امروز در حضور اهل مسجد درباره ی من گفتی، اگر راست باشد، از خداوند می خواهم که مرا بیامرزد و اگر نسبت های ناروای تو به من دروغ باشد، از خداوند می خواهم که تو را بیامرزد. درود بر تو و رحمت و برکات خدا شامل حال تو باد!» امام این سخنان را گفت و بیرون آمد. او که هرگز چنین برخوردی را از امام انتظار نداشت شرمنده شد و از امام پوزش طلبید. امام اطمینان داد که او را بخشیده است».( مناقب، ج 4، ص 158) 🔹@fatemi24 🔸@fatemi5 🔹@a_fatemi24

مثل شمعی به روی خاک چکیدن سخت است با پر و بال پر از زخم پریدن سخت است تا چهل سال فقط آه کشیدن سخت است یاد گودال و حرم جامه دریدن سخت است روضه و گریه شده روزی او در هرشب خاطرش را همه دیدند مکدّر هرشب با لب تشنه و با یک دل مضطر هرشب… …یاد یک واقعه از خواب پریدن سخت است بر امامی که اسیری به بیابان دیده زخم پا بر اثر خار مغیلان دیده اهل بیتش همه با صورت عریان دیده معجر و پوشیه و جامه خریدن سخت است آب را دید و دلش یاد عمو سوخته است جگرش سوخت… لبش سوخت… گلو سوخته است بهر آن که سر و عمامه ی او سوخته است حرف، از کوچه و بازار شنیدن سخت است چقدَر از غم این فاجعه افروخته است چشم بر نیزه ی شش ماهه فقط دوخته است یاد حلقوم علی حنجر او سوخته است این وسط حرمله را یکسره دیدن سخت است پیش آن کس که شرر بر جگرش افتاده خنجری کند به جان پدرش افتاده دیده که در ته گودال سرش افتاده تشنه لب کشتن مذبوح شدیدا سخت است یک نفر که شده گریانِ پدر تا حالا یادش افتاده تن خونی بابا حالا بوریایی که خودش دیده و اما حالا دم آخر کفنش را طلبیدن سخت است

اشعار شهادت حضرت امام سجاد علیه السلام – علی اکبرنازک کار دیر آمدی اجل دلم از غصه آب شد کوهی زغم بروی سر من خراب شد دنیا نساخت با من دلخسته،سوختم قلبم ز خاطرات جوانی کباب شد بیمار بودم و پدرم یاوری نداشت فریادهای العطشش بی جواب شد یادم نرفته دامن آتش گرفته را یا دختری که زَهره اش از ترس آب شد از روی نیزه یک سر کوچک زمین که خورد فریاد عمه “وای به حال رباب” شد من هرچه میکشم فقط از شام میکشم آنجا که خارجی به امامت خطاب شد هر کینه ای ز حیدر و خیبر که داشتند با ضربه های سنگ به زنها حساب شد در کوچه های پر ز یهودی چه سخت بود تحقیر اهل بیت پیمبر ثواب شد بر خورد به غرورم و مردم همان زمان وقتی که عمه وارد بزم شراب شد کابوس هر شبم شده بازار شامیان تا آستین پاره به سرها حجاب شد این درد قاتلم شده ،حرف از کنیز بود از بین جمع خواهر من انتخاب شد دیگر بس است جان مرا زودتر بگیر دنیا فقط برای وجودم عذاب شد

آن گل که دین و مکتب از او آبرو گرفت گلهای باغ عشق از او رنگ و بو گرفت بهر نماز عشق به محراب معرفت از چشمه سار چشم تر خود وضو گرفت وقتی که خواست جسم پدر را نهد به خاک با اشک بوسه ها ز رگ آن گلو گرفت چون شمع سینه سوخته ای آب شد تنش از بسکه همچو فاطمه با گریه خوگرفت رسوا نمود دشمن دین را به نزد خلق با خطبه ای که خواند توان از عدو گرفت پیراهنی که فاطمه از مهر رشته بود تا آنکه دست خصم نماند از او گرفت با یاد تشنگان لب آب خون گریست هرگه که دید آب و بدستش سبو گرفت با کثرت گناه «وفائی» به اشک و آه امید خود ز آیۀ لا تقنطو گرفت