شب چله یعنی چراغ روشن خانه‌ی ننه... صدای هیاهوی بچه‌ها.. شیشه رنگی‌های بخار گرفته‌ی اتاق ننه.. صدایِ قُل‌قُل سماور .. بوی چای هل و گل.. عطر نرگس‌های باغچه... کرسی قدیمی، با لحاف گل‌گلی، که اندازه همه‌ی کوههای جهان سنگین است ولی گرم است... سرخیِ انارهایی که از کنج باغچه و زیر خاک و پارچه‌های نخی، روی کرسی خودنمایی می‌کنند.‌ طعم تخمه‌های آفتاب گردانی که ماهها پیش، ننه در پستوی خانه‌اش پنهان کرده ... شب چله یعنی دورهمی ، مهربانی،لبخند و محبت... شب چله، سفره‌های رنگی نیست ، محبت های رنگارنگ است... شب چله، چراغ روشنِ خانه‌ی پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌هاست که با صدای خنده‌های بچه‌ها پر شده. ✍ #فهیمه_میرزایی