#نکته_روز آقایان بخوانند! یکی از مهم‌ترین نیازهای یک زن این است که احساس کند در چشم شوهرش ارزشمند و عزیز است. این احساس وقتی چند برابر می‌شود که ببیند همسرش نه‌تنها در خلوت، بلکه در جمع هم از او تعریف می‌کند. حالا چند نکته‌ی کاربردی برای آقایان: ✅ تعریف کنید، اما واقعی! لازم نیست از همسرتان بت بسازید، اما زیبایی‌های واقعی‌اش را ببینید و بیان کنید. مثلاً وقتی مهمانی هستید، بگویید: «دستپخت زهرا حرف نداره، هر بار یه چیز خوشمزه درست می‌کنه!» یا «فلانی، این خانم من واقعاً صبوره، همیشه توی سختی‌ها کمک‌حالم بوده.» ✅ در جمع خانواده و دوستان از او قدردانی کنید مثلاً پیش پدر و مادر خودتان بگویید: «مامان، واقعاً خوشحالم که همچین دختری رو توی زندگیم دارم، خیلی برام زحمت می‌کشه.» این جمله‌ی ساده، دل همسرتان را گرم می‌کند و به او امنیت عاطفی می‌دهد. ✅ مراقب تعاریف طعنه‌آمیز باشید اینکه جلوی دیگران بگویید: «بله، همسرم خیلی خوبه، فقط اگر یکم کمتر غر می‌زد!» این نه‌تنها تعریف نیست، بلکه دلخوری هم ایجاد می‌کند. ✅ در تنهایی هم از او قدردانی کنید در خانه، وقتی زحمت کشیده، دستپختی داشته یا لباسی زیبا پوشیده، بگویید: «چقدر این رنگ بهت میاد» یا «ممنون که این‌قدر به فکر خانواده هستی.» ✅ تأیید همسرتان، مهر او را چند برابر می‌کند وقتی زنی احساس کند شوهرش او را می‌بیند و قدردان اوست، خودش هم با تمام وجود برای آرامش و شادی همسرش تلاش می‌کند. پس آقایان! یادتان باشد، یک جمله‌ی ساده‌ی محبت‌آمیز، دنیای همسرتان را روشن می‌کند. ✍️مهدی اسلامی

تا باران نباشد، رنگین کمانی نیست... تا تلخی نباشد، شیرینی نیست... تا غمی نباشد، لبخندی نیست... تا مشکلات نباشند، آسایشی وجود نخواهد داشت. .. 👈پس همیشه به خاطر داشته باش، هدف این نیست که هرگز اندوهگین نباشی هرگز مشکلی نداشته باشی، هرگز تلخی را نچشیده باشی، همین دشواری ها هستند که از ما انسانی نیرومندتر و شایسته تر می سازند، و لذت و شادی را برای ما معنا می کنند #رشد_قدرت #آسایش

🟥فقط به خدا بسپار🟥 زنی حدوداً نود ساله بود که از هیچ چیز ناراحت نمی شد او هیچگاه عصبی نبود، پیوسته آرام و پر نشاط همیشه در آرامشی خدایی بود. با همه کس و همه چیز و حتی خودش در آرامش بود. از او پرسیدند چگونه می تواند در همه شرایط آسوده خاطر باشد؟ زن پاسخ داد: من هر شب کودکی می شوم و قبل از خواب به گوشه ای ساکت و خاموش می روم در سکوت به خدا فکر می کنم، همه نگرانی ها تشویق ها و مسائل روز را یک یک بر دامان خدا می گذارم؛ اگر از کاری که کرده ام یا حرفی که زده ام احساس گناه کنم، اگر کسی را رنجانده باشم، این ها را در سکوت به خدا می گویم و از "او" طلب بخشایش می کنم و بخشایش او را می پذیرم. اگر نگران چیزی باشم آن را به خدا می سپارم و رهایش می کنم. ... اگر احساس تنهایی کنم و یا تصور کنم که کسی مرا دوست ندارد همه را به خدا می گویم و آنگاه خدا مرا در آغوش پر مهرش می گیرد. همیشه وقتی که به این ترتیب همه چیز را رها می کنم و به خدا می سپارم آرامش عظیمی می یابم و همه فشارها تشویق ها و مصیبت ها ناپدید می شوند. بسیاری از ما می کوشیم که بار مشکلاتمان را به تنهایی تحمل کنیم و یا چاره ای برای آنها بیابیم. همین امروز این بارها را فرو افکنید آنها را به خدا بسپارید؛ در سکوت مشکلات خود را یک یک به خدا بگویید دعا کنید تا چاره ای پیدا کنید، صمیمانه دعا کنید و ایمان داشته باشید که خداوند شما را تنها نمی گذارد...

زنبور عسلی🐝 در اطراف آتش🔥 بر افروخته نمرودیان پرواز میکرد،حضرت ابراهیم از او پرسید: زنبور در اطراف آتش چه می کنی؟ آیا نمی ترسی سوخته شوی؟ زنبور گفت: یا ابراهیم! آمده ام آتش را خاموش کنم ابراهیم گفت: تو مگر نمی فهمی آب دهان کوچک تو هیچ تاثیری بر این آتش ندارد؟ زنبور گفت: من به خاموش شدن یا نشدن آتش نمی اندیشم، بلکه به این می اندیشم که اگر روزی از من بپرسند آن هنگام که ابراهیم در آتش بود تو چه کردی؟ شرمنده خداوند نشوم.